Назову тебя облаком - Вячеслав Быков, Александр Маршал

Я по дорогам бродил,

Кто-то на небо пролил

Краску синюю-синюю

Дворник с утра разбудил,

И горизонт начертил

Очень тонкую линию

Хочешь, любимая, я назову тебя облаком —

Только ты мне обещай, что научишь летать!

Я снегом или дождём упаду к тебе под ноги,

И на ладонях твоих буду таять опять

Старая в парке скамья.

Там где увидел тебя,

Листья падали золотом

Стали короткими дни,

Город включает огни

Осень трогает холодом

Хочешь, любимая, я назову тебя облаком —

Только ты мне обещай, что научишь летать!

Я снегом или дождём упаду к тебе под ноги,

И на ладонях твоих буду таять опять…

И на ладонях твоих буду таять опять…

Мен жолдарды кезіп жүрдім

Біреу аспанға төгілді

көк-көк бояу

Тазалаушы мені таңертең оятты,

Және көкжиек тартты

Өте жұқа сызық

Қаласаң, махаббатым, мен сені бұлт деп атаймын -

Тек сен маған ұшуды үйретемін деп уәде бересің!

Мен қар немесе жаңбыр сияқты аяғыңның астына түсемін,

Ал сенің алақаныңда мен қайтадан балқимын

Саябақтағы ескі орындық.

Мен сені қайда көрдім

Жапырақтары алтындай түсті

Күндер қысқарды

Қала шамдарын қосады

Күз суықпен жанасады

Қаласаң, махаббатым, мен сені бұлт деп атаймын -

Тек сен маған ұшуды үйретемін деп уәде бересің!

Мен қар немесе жаңбыр сияқты аяғыңның астына түсемін,

Ал сіздің алақаныңызда мен қайтадан балқимын...

Ал сіздің алақаныңызда мен қайтадан балқимын...