Там, где ты - Вячеслав Быков, Александр Маршал

Над окном на старом чердаке

Голубь окрылился по весне,

И под шелест листьев,

И под проливным дождём

Для него для родился этот дом

Но однажды в небо посмотрев,

И услышав горлицы напев,

Позабыв о доме,

Он за ней поднялся ввысь,

Чтобы две мечты в одну судьбу слились

Там, где ты —

Мне не нужно земных чудес,

Мне не нужно чужих сердец,

Там, где ты…

Только там, где ты…

Только на исходе сентября

Грянул гром, когда легла заря —

И от силы ветра

Голубь камнем падал вниз,

Молодой любви надежды не сбылись

Он лежал на берегу реки,

И катились волны перед ним,

И, собрав все силы,

Он ей тихо прошептал:

Ты — любовь моя, я о тебе мечтал!

Ескі шатырдағы терезенің үстінде

Көктемде көгершін қанатты,

Жапырақтардың сыбдыры астында,

Ал жаңбыр астында

Ол үшін бұл үй дүниеге келді

Бірақ бір рет аспанға қарап,

Көгершіндердің ән салғанын естіп,

Үйді ұмыту

Ол оның соңынан ерді,

Осылайша екі арман бір тағдырға біріктіріледі

Қайдасың -

Маған жердегі кереметтер керек емес

Маған басқалардың жүрегі керек емес

Қайдасың…

Тек қай жерде...

Тек қыркүйек айының соңында

Таң атқанда күн күркіреді -

Және желдің күшінен

Көгершін тас болып құлады

Жас махаббат үміттері ақталмады

Ол өзен жағасында жатты,

Толқындар оның алдында аунап,

Және бар күш-жігерді жинап,

Ол оған үнсіз сыбырлады:

Сен менің махаббатымсың, мен сені армандадым!