Не скучай - Вячеслав Быков

Я прихожу к тебе, когда город спит,

Укрытый сонной тишиной.

Моя любовь, я знаю, всё мне простит,

В дом уводя за собой.

Ты встретишь снова и фужеры на стол,

Но эти мокрые глаза

Мне скажут: «Что же ты так долго не шёл?

Жаль, задержать ночь нельзя.»

Припев:

Рвётся в окно утренний свет

И в глазах твоих снова печаль.

Только любить времени нет,

Не скучай, я пошёл, не скучай.

Мы разольём вино любви на двоих

И выпьем жадно в два глотка.

Часы спешат, с упрёком глянем на них,

Ночь, как всегда, коротка.

Припев:

Рвётся в окно утренний свет

И в глазах твоих снова печаль.

Только любить времени нет,

Не скучай, я пошёл, не скучай.

Мен саған қала ұйықтап жатқанда келемін

Ұйқылық тыныштықпен қапталған.

Менің махаббатым, білемін, бәрін кешіреді,

Мені үйге апарады.

Сіз қайтадан кездесесіз және үстелде шарап стакандары,

Бірақ дымқыл көздер

Олар маған: «Неге сонша уақыт жүрмедің?

Түнді кешіктіре алмағанымыз өкінішті».

Хор:

Терезеден таңғы сәуле жарылады

Және тағы да көздеріңде мұң бар.

Сүйуге уақыт жоқ

Жалықпа, мен кеттім, жалықпа.

Махаббаттың шарапын екіге төгеміз

Ал екі жұтымда ашкөздікпен ішейік.

Сағат асығады, оларға қорлықпен қарайық,

Түн әдеттегідей қысқа.

Хор:

Терезеден таңғы сәуле жарылады

Және тағы да көздеріңде мұң бар.

Сүйуге уақыт жоқ

Жалықпа, мен кеттім, жалықпа.