Solitaires - Thomas Dutronc, Marie Modiano

C’est quelque chose d’un peu trop lourd

Pour nos cœurs de solitaires

À l’abri des regards

À l’abri des lumières

Le jour, derrière les persiennes

Lève le voile sur ton sourire

Tes yeux se ferment et je m’en vais

Nos ombres vont s'évanouir

C’est quelque chose d’un peu trop lourd

Pour nos cœurs de solitaires

À l’abri des regards

À l’abri des lumières

Le printemps sort d’un long sommeil

On se regarde du bout des lèvres

Derrière les lunettes de soleil

Où l’autre se voit dans elles

C’est quelque chose d’un peu trop sourd

À nos cœurs de solitaires

Ils ne s'écoutent pas

Mais ils s’entendent si bien

C’est quelque chose d’un peu trop lourd

Pour nos cœurs de solitaires

À l’abri des regards

À l’abri des lumières

Бұл сәл тым ауыр нәрсе

Жалғыз жүректеріміз үшін

Жабық есіктердің артында

Шамдардан алыс

Күндіз жапқыштардың артында

Күлкіңіздегі пердені көтеріңіз

Көздерің жұмылып, мен кетемін

Біздің көлеңкелеріміз өшеді

Бұл сәл тым ауыр нәрсе

Жалғыз жүректеріміз үшін

Жабық есіктердің артында

Шамдардан алыс

Көктем ұзақ ұйқыдан шығады

Біз бір-біріміздің ернімізге қараймыз

Көзілдіріктің артында

Басқасы олардың ішінде өзін көретін жерде

Бұл тым саңырау нәрсе

Жалғыз жүректерімізге

Олар бір-бірін тыңдамайды

Бірақ олар өте жақсы араласады

Бұл сәл тым ауыр нәрсе

Жалғыз жүректеріміз үшін

Жабық есіктердің артында

Шамдардан алыс