This World Is Bleeding Flies - Soulfallen

Who heard the nightwind’s whispers

Maladies to come that it once sang

Who saw the storms approaching

And the shadows hiding in the Sun

(rivers of life — now streaming red

swarming flies — reeking of death)

The breeze bears a familiar aroma

The blood runs thick before my weary eyes

And in this maelstrom of denial

The dying screams of men have become our lullabies

(lidless eyes — dreamless sleep

open wounds — far too deep)

This is our world, this is our Hell

Thi is the soil upon we fell

Behold the truth as it unfolds…

Way passed the point of its demise

This world is only bleeding flies

No one will come to claim your soul…

Who heard the nightwind’s whispers

The bleak requiems that it once sang

Who saw our shadows submerging

Before this age of dark had even begun

…did no one?

«No one heard the serpent singing

No one felt its teeth sank deeper

No one saw our reflections transforming

into the pale traits of the reaper»

No solace for our lamentations

No warmth from lacerated suns

Music for abominations

Only resounds in our world undone

A grave new world, a grave new life

With ravaged dreams of paradise

No more sights left to behold…

Surpassed the point of its demise

This world is only bleeding flies

No one will come to claim your soul…

Түнгі желдің сыбырын кім естіді

Бір кездері оның ән салғаны несібелі

Дауылдың жақындағанын кім көрді

Күнге тығылған көлеңкелер

(өмір өзендері — қазір қызыл ағып жатыр

ұшатын шыбындар — өлім иісі )

Желден  таныс хош иіс бар

Шаршаған көз алдымнан қан ағып жатыр

Ал бұл                          

Ерлердің өліп бара жатқан айқайлары біздің бесік жырымызға айналды

(қабақсыз көз — армансыз ұйқы

ашық жаралар — өте терең)

Бұл                                     |

Бұл біз құлаған топырақ

Шындықты болып жатқан  қараңыз...

Жол оның жойылу нүктесінен өтті

Бұл әлем тек қана қансырап жатқан шыбындар

Ешкім сіздің жаныңызды талап етуге келмейді...

Түнгі желдің сыбырын кім естіді

Оның бір кездері ән салғаны бұлыңғыр реквием

Көлеңкелеріміздің суға батып бара жатқанын кім көрді

Бұл қараңғылық                                                                                   |

…ешкім болмады ма?

«Ешкім жыланның ән салғанын естімеді

Оның тістері тереңдеп кеткенін ешкім сезбеді

Біздің ойларымыздың өзгергенін ешкім көрмеді

орақшының бозғылт қасиеттеріне »

Біздің жоқтауларымызға жұбаныш жоқ

Жарылған күн сәулесінен жылу жоқ

Жиреншектерге арналған музыка

Біздің әлемде ғана естілді

Күрделі жаңа әлем, ауыр жаңа өмір

Жұмақ туралы қираған армандармен

Одан артық көрмеді ...

Оның жойылу нүктесінен асып түсті

Бұл әлем тек қана қансырап жатқан шыбындар

Ешкім сіздің жаныңызды талап етуге келмейді...