Menos Tu Vientre - Silvio Rodríguez

Para la libertad, sangro, lucho, pervivo.

Para la libertad, mis ojos y mis manos

Como un árbol carnal, generoso y cautivo,

Doy a los cirujanos.

Para la libertad siento más corazones

Que arenas en mi pecho: dan espumas

Mis venas,

Y entro en los hospitales, y entro en Los algodones

Como en las azucenas.

Porque donde unas cuencas vacías

Amanezcan

Ella pondrá dos piedras de futura mirada

Y hará que nuevos brazos y nuevas

Piernas crezcan

En la carne talada.

Retoñarán aladas de savia sin otoño

Reliquias de mi cuerpo que pierdo en Cada herida.

Porque soy como el árbol talado,

Que retoño:

Y aún tengo la vida.

Бостандық үшін қан төгемін, күресемін, өмір сүремін.

Бостандық үшін, көзім мен қолым

Тәндік ағаш сияқты, жомарт және тұтқын,

Мен хирургтарға беремін.

Бостандық үшін мен көбірек жүректерді сезінемін

Кеудемде не құм бар: олар көбіктенеді

Менің тамырларым,

Ал мен ауруханаларға, мен мақталарға кіремін

Лилиядағыдай.

Өйткені мұнда бос бассейндер бар

таң

Ол болашақ келбетке екі тас қояды

Және жаңа қарулар мен жаңа жасайды

аяқтары өседі

Кесілген етте.

Олар күзсіз шырынның қанаттарын өсіреді

Әр жарамнан айырылған денемнің реликтері.

Өйткені мен кесілген ағаш сияқтымын,

Қандай түсірілім:

Ал менде әлі өмір бар.