Todavía Cantamos - Silvio Rodríguez, Victor Heredia

Todavía cantamos, todavía pedimos,

todavía soñamos, todavía esperamos,

a pesar de los golpes

que asestó en nuestras vidas

el ingenio del odio

desterrando al olvido

a nuestros seres queridos.

Todavía cantamos, todavía pedimos,

todavía soñamos, todavía esperamos

que nos digan adónde

han escondido las flores

que aromaron las calles

persiguiendo un destino.

¿Dónde, dónde se han ido?

Todavía cantamos, todavía pedimos,

todavía soñamos, todavía esperamos

que nos den la esperanza

de saber que es posible

que el jardín se ilumine

con las risas y el canto

de los que amamos tanto.

Todavía cantamos, todavía pedimos,

todavía soñamos, todavía esperamos

por un día distinto,

sin apremios ni ayunos,

sin temor y sin llanto

y porque vuelvan al nido

nuestros seres queridos.

Todavía cantamos, todavía pedimos,

todavía soñamos, todavía esperamos.

Біз әлі ән айтамыз, біз әлі де сұраймыз,

біз әлі армандаймыз, әлі де үміттенеміз,

соққыларға қарамастан

бұл біздің өмірімізге әсер етті

жек көрушілік

ұмытуға айдау

жақындарымызға.

Біз әлі ән айтамыз, біз әлі де сұраймыз,

біз әлі армандаймыз, әлі де үміттенеміз

қайда айт

олар гүлдерді тығып қойды

бұл көшелерді хош иісті

межелі жерді қуу.

Олар қайда, қайда кетті?

Біз әлі ән айтамыз, біз әлі де сұраймыз,

біз әлі армандаймыз, әлі де үміттенеміз

бізге үміт сыйла

мүмкін екенін білу

бақша нұрға бөленсін

күлкі мен әнмен

біз өте жақсы көретіндердің бірі.

Біз әлі ән айтамыз, біз әлі де сұраймыз,

біз әлі армандаймыз, әлі де үміттенеміз

басқа күнге

қысымсыз немесе оразасыз,

қорықпай және жыламай

және олар ұяға оралғандықтан

біздің сүйікті адамдарымыз.

Біз әлі ән айтамыз, біз әлі де сұраймыз,

Біз әлі армандаймыз, әлі де үміттенеміз.