A Flood Strong Enough to Consume the House - Silent Planet

Oh my offspring, oh fragile one:

I lay on the altar

When will my reaping end?

When will my reaping end?

You plunged your blade into the horizon

To let it bleed out visceral hues of red for the last time

Such capacity for inhumanity!

Taking in that we’ll never again begin

Diverge to a static rot

And if you, oh Lord, reside upon this serene seafloor

I’m compelled to implore

Did you sink, or did you simply abide in my deep?

Out of nothing, but something, you came

And it’ll reap the sow of this tableau tonight

Guards paradoxically living under lock and key

I must rescind my sentience, the nescience I extol

The antithesis of life, that sickness unto death

I must rescind my sentience: the sickness that I know

Faith is to fate, a pale horse to its rider

It is we who are free

No longer captive to your coercive control

I must rescind my sentience: the sickness that I know

Father, I…

I know our margins have widened

But could there be space for a fool to wander this earth

To ink our name in the blood of a martyr on your footstool?

No boundaries or borders

«I should have been a pair of rugged claws

Scuttling across the floors of silent seas»

But first tell me: Did you see through my opacity?

Innocent, I do not assent to the unrelenting tide

There’s blood staining these waters

Evaporated to circle the sky

Innocent, I do not assent to the unrelenting tide

My blood’s staining your waters

Evaporated to circle the sky

No, «I am a man of unclean lips»

I’ll welcome that coal to send away my sin

Әй, ұрпағым, әй, нәзік:

Мен құрбандық үстелінде  жаттым

Менің орақ қашан бітеді?

Менің орақ қашан бітеді?

Сіз жүзіңізді көкжиекке сүңгіңіз

Соңғы рет қызыл түстің висцеральды реңктерін шығару үшін

Мұндай адамгершілікке жатпайтын қабілеттілік!

Оны қабылдай отырып, біз енді ешқашан бастамаймыз

Статикалық шірікке  диверс

Ал егер сен, о, Тәңірім, осы тыныш теңіз түбінде тұрсаң

Мен жалынуға мәжбүрмін

Сіз батып кеттіңіз бе, әлде менің тереңдігімде қалдыңыз ба?

Ештеңеден  бірақ бір нәрседен келдің

Ол бүгін түнде осы кестенің егінін орады

Күзетшілер құлып пен кілтте парадоксальды түрде өмір сүреді

Мен өз өзімнің сезімділігімнен                                                 күр va |

Өмірдің антитезасы, өлімге апаратын ауру

Мен өз  өз                                          ауру                                                                         |

Тағдырға иман, шабандозға ақбоз ат

Біз   еркіміз

Енді                                                                                                                                                                                                                                                           

Мен өз  өз                                          ауру                                                                         |

Әке, мен…

Мен біздің шекараларымыздың кеңейгенін білемін

Бірақ ақымаққа бұл жерді кезіп жүруге  орын болуы мүмкін бе?

Сіздің атымыздағы біздің атымызда біздің атымызда өзімнің атымызды?

Ешқандай шекаралар немесе шекаралар

«Мен бір жұп қатты тырнақ болуым керек еді

Тыныш теңіздердің табанында сырғанау»

Бірақ алдымен айтыңыз: менің мөлдірлігімді көрдіңіз бе?

Жазықсыз, мен толассыз толқынға келіспеймін

Бұл суларды бояйтын қан бар

Аспанды айналдыру үшін буланған

Жазықсыз, мен толассыз толқынға келіспеймін

Менің қаным сенің суларыңды ластауда

Аспанды айналдыру үшін буланған

Жоқ, «Мен арам ерін адаммын»

Мен бұл көмірді күнәмнен кетеру                            |