Mon fils - Shurik'n

Regarde-moi bien au fond des yeux et contemple un amas de haine

Autant d’années passées à ressasser 100 fois la scène

Tout ce temps à faire semblant, me forçant à sourire aux gens

À maintenir ma peine et ma colère sous le silence

Souvent j’ai cru n’pas pouvoir tenir, ne plus pouvoir mentir

Y’avait trop de colère et j’voulais pas leur faire subir

Alors j’ai gardé ça en moi et je l’ai laissé grandir

Parallèlement toi t’es resté dans ma ligne de mire

Mes proches ne savaient plus quoi faire pour me redonner vie

Mais en tête j’avais qu’un seul but et plus aucune envie

Je sais qu’ils s’inquiétaient pour moi, pensant à l’avenir

Ils ne savent pas que ce jour-là, je suis passé en mode survie

Et depuis chaque jour j’enfile ma plus belle tenue

Celle du mec qui va mieux, pour qui le calme est revenu

Et sans rien dire j’ai accroché ma vie à ton visage

Et mon cœur s’est noirci doucement, se nourrissant de rage

Je glisse lentement vers le noir je le sens

Et la raison pour laquelle ça arrive tu la sais

Et si Dieu se fâche, tant pis je ferais sans

Aucun repos possible tu le sais, je le sens

Tu sais pas à quel point j’attendais ce moment

Laisse-moi lâcher ce poids qu’je traîne depuis trop longtemps

Écoute, à cause de toi j’ai plus sa bouille au petit-déj'

Son sourire comateux, ses petites mains qui vers moi se lèvent

Et chaque jour n’est fait que du manque de sa voix

Et j’me surprends à espérer que ses jouets jonchent le couloir

Seulement il reste vide, comme moi

Personne viendra me chercher pour mater Naruto collé au creux de mes bras

Plus de cache-cache, plus de bagarre

Plus de Mario Kart, ni même de virées au parc

Il n’entendra pas tout ce que j’avais à lui dire

Les histoires inventées, de ninjas, de sabres magiques

Tu m’as privé du plaisir de le voir grandir

Il m’a donné l’meilleur et toi, tu m’as rappelé qu’il y avait le pire

À l'église, on m’a dit qu’il est bien où il est

Mais qu’est-ce j’en ai à foutre, c’est moi qui aurait du y aller

Tu vois, je suis toujours là et la moitié de moi est ailleurs

L’autre elle pleure sur ses joues des larmes pleines de fureur

De celles que nul ne saurait calmer

De celles que le diable même refuserait d’affronter

On dit qu’le temps guérit les plaies les plus tenaces

Mais les plus grandes restent et laissent toujours une trace

Vas-y, implore ton Dieu à genoux, moi je m’en fous

Ton Dieu il m’a lâché la main, le jour où il m’a pris mon bout de chou

Je dors plus la nuit, je tourne en rond

Je parle à ses photos et j’bloque sur son lit, les yeux au plafond

Une fois sur deux, je m’endors dans sa chambre

Et au réveil à chaque fois c’est l’même cauchemar qui recommence

Ça fait un bon moment que je marche au bord du précipice

Je m’apprête à franchir la ligne où s’arrête l’humanité

Y’a des amours qui valent bien tous les sacrifices…

Fallait pas tuer mon fils !

Je glisse lentement vers le noir je le sens

Et la raison pour laquelle ça arrive tu la sais

Et si Dieu se fâche, tant pis je ferais sans

Aucun repos possible tu le sais, je le sens

Менің көзіме терең қараңыз және жек көрушілік массасына қараңыз

Сахнаны 100 рет қайталауға көп жылдар жұмсалды

Осы уақыт бойы мені адамдарға күлуге мәжбүр етіп, кейіп танытты

Ауырғаным мен ашуымды үнсіздікте ұстау үшін

Көбінесе мен шыдай алмаймын, енді өтірік айта алмаймын деп ойлайтынмын

Ашу тым көп болды, мен оларды басқым келмеді

Сондықтан мен оны іште сақтап, өсуге мүмкіндік бердім

Сол кезде менің көз алдымда қалдың

Менің жақындарым енді мені өмірге қайтару үшін не істеу керектігін білмеді

Бірақ менің ойымда бір ғана мақсат болды, одан артық тілек жоқ

Олардың мен үшін уайымдап, болашақты ойлайтынын білемін

Олар менің тірі қалу режиміне өткен күнді білмейді

Әр күннен бастап мен ең жақсы киімімді киемін

Жақсырақ, тыныштық оралған жігіттікі

Ал мен үндеместен өмірімді сенің жүзіңе іліп қойдым

Ал жүрегім ашуға жем болып, ақырындап қарайып кетті

Мен баяу қараңғылыққа сырғып бара жатырмын, мен оны сезінемін

Ал оның себебін өзіңіз білесіз

Құдай жынданып кетсе, онсыз да істеймін

Сіз оны білуіңіз мүмкін емес, мен оны сезінемін

Осы сәтті қанша күткенімді білмейсің

Көптен бері сүйреп жүрген мына салмақты босатайын

Тыңдашы, сенің кесіріңнен таңғы асқа енді бетім жоқ

Оның комадағы күлкісі, маған дейін жеткен кішкентай қолдары

Әр күн тек оның дауысының жоқтығынан жасалады

Мен оның ойыншықтары дәлізде қоқыс тастағанын қалаймын

Тек ол мен сияқты бос қалады

Қолдарымның қуысына жабысып тұрған Нарутоны көру үшін мені ешкім іздемейді

Енді жасырынбақ, төбелес болмайды

Енді Марио Карт, тіпті саябаққа бару да болмайды

Ол менің оған айтқанымның бәрін естімейді

Ойдан құрастырылған әңгімелер, ниндзялар, сиқырлы қылыштар

Сіз мені оның өсіп жатқанын көру ләззатынан айырдың

Ол маған ең жақсысын берді, ал сіз маған ең жаманы бар екенін еске түсірдіңіз

Шіркеуде олар маған оның қай жерде жақсы екенін айтты

Бірақ, менің кетуім керек еді

Қараңызшы, мен әлі де осындамын, жартым басқа жерде

Екіншісі ашуға толы көздеріне жас алады

Ешкім тыныштай алмайтындардың ішінде

Тіпті шайтан да бетпе-бет келуден бас тартқандардан

Уақыт ең қыңыр жараларды емдейді дейді

Бірақ ең ұлылары қалады және әрқашан із қалдырады

Бар, тізе бүгіп Құдайыңа жалбарын, маған бәрібір

Тәңірім, қырыққабатымды алған күні қолымды жіберді

Түнде енді ұйықтамаймын, айналайын

Мен оның суреттерімен сөйлесемін және мен оның төсегіне тосқауыл қоямын, көздерім төбеге қарайды

Жартылай мен оның бөлмесінде ұйықтаймын

Әр жолы оянғанда, сол қорқынышты түс қайта басталады

Жардың шетінде жүргеніме біраз болды

Мен адамзат тоқтайтын шекарадан өтемін

Барлық құрбандықтарға тұрарлық махаббаттар бар...

Менің ұлымды өлтірмеу керек!

Мен баяу қараңғылыққа сырғып бара жатырмын, мен оны сезінемін

Ал оның себебін өзіңіз білесіз

Құдай жынданып кетсе, онсыз да істеймін

Сіз оны білуіңіз мүмкін емес, мен оны сезінемін