Les Miens - Shurik'n

Tu te rends compte, on l’a fait

Plantés au métro toute la journée

Aujourd’hui on est artistes reconnus, renommés

Pourtant, je m’revois dire à mes parents

Je fais du rap, j’arrête le taf

J’ai cru qu’ils allaient me tuer

Mon père m’aurait bien collé quelques baffes

Les baffles collées sur les oreilles

Mon premier texte est né, engagé socialement

Du genre énervé toute l’année

Aigri avant d’avoir vécu

Chaque fois qu’on avait bu, on refaisait la terre

Les pieds collés à la rue

Coller nos pieds au cul des skins

Il a fallu sévir avec plaisir

On pouvait pas laisser des étrangers nous envahir

Le freetime est devenu la maison

En toute saison, sur les sièges étaient collés nos prénoms

Coller nos prénoms sur les murs, ça nous a plu un temps très court

Ce qu’on voulait tous, c'était déchirer sur la mesure

Regarde nous maintenant toujours ensemble, plus forts

Réalisant nos rêves comme un minot découvre un trésor

Alors s’il faut recommencer, j’irai

Sauf si c’est pas avec les mêmes personnes

Rares sont ceux qui ont des amis sur qui compter

Et puis, tout seul, ça sera moins bien

C’est sûr, je préfère de loin y aller avec les miens

Je marche avec les miens

Combien te diront la même chose?

Je garde tes arrières, tu gardes les miens

Pas de marche arrière, rien ne change

Un homme seul est viande à loup

Moi, si j’en encaisse trop, je sais qui rendra les coups

T’auras affaire aux miens

Beaucoup te diront la même chose

Je garde tes arrières, tu gardes les miens

Pas de marche arrière, rien ne change un homme

Seul et viande à loup

Mais eux, s’ils en encaissent trop

Ils savent qui rendra les coups

On vient de M.A.R.S

Sept ans déjà j’y crois pas

En fait, personne n’y croyait

À l'époque je crois qu’on était

Vingt tout au plus

L’arrêt de bus devenait squat quant il pleuvait

Vu qu’on était dehors même quand

Les sac à puces se planquaient

Remarquez c’est sûr, il valait mieux

Ambitieux pas au point d’agresser l'écureuil

Ou de braquer des vieux

Accros du micro, ça nous a aidé à lire plus de bouquins, à moins

Faire le malin, à vouloir continuer même si demain c’est loin

C’est loin le temps de la maison hantée

Les buildings sur la tête, on en voulait au monde entier

Sur des rythmes effrénés

Effrayés, certains nous prenaient pour des voyous

Même nos potes nous chambraient

À part nous, personne croyait en nous

Dix ans de carrière ont passés, gazier

Beaucoup de disques écoulés

Si on faisait de la variété

On réveillonnerait chez Barclay

En deux navets, on serait gavés

Pire, peut-être qu’on ferait construire à Saint-Tropez

Pour flamber en cabriolet

C’est pas le genre de la maison

Tout pour la rime, sans concession

Sous nos stylos, la vie subit une prise de tension

Pourtant la tension monte d’un cran

Comme quoi on avait raison

Malgré le qu’en dira-t-on

Après dix ans, on brandit le blason

Comme comme tout bon marseillais on s’engueule parfois

Mais on se marre plus alors ça va, les disputes ne durent pas

Je dis qu’il a fallu passer par là: les joies, les peurs

Les potes écoutent ce qu’on dit

Maintenant ils savent qu’on écrit avec le cœur

Même si on leur dit pas, orgueil, c’est comme ça

Je marche avec les miens

Combien te diront la même chose?

Je garde tes arrières, tu gardes les miens

Pas de marche arrière, rien ne change

Un homme seul est viande à loup

Moi, si j’en encaisse trop, je sais qui rendra les coups

T’auras affaire aux miens

Beaucoup te diront la même chose

Je garde tes arrières, tu gardes les miens

Pas de marche arrière, rien ne change un homme

Seul et viande à loup

Mais eux, s’ils en encaissent trop

Ils savent qui rendra les coups

Je marche avec les miens

Je garde tes arrières, tu gardes les miens

Pas de marche arrière

Mais moi, si j’en encaisse trop, je sais qui rendra les coups

T’auras affaire aux miens

Beaucoup te diront la même chose

Pas de marche arrière, rien ne change un homme

Seul et viande à loup

Mais eux, s’ils en encaissent trop

Ils savent qui rendra les coups

Түсінесіз бе, біз мұны жасадық

Күні бойы метрода қалды

Бүгінде біз танымал, танымал өнерпаздармыз

Әйтсе де, ата-анама айтып жатқанымды көремін

Мен рэппен айналысамын, мен жұмысты тастадым

Мені өлтіреді деп ойладым

Әкем мені бірнеше шапалақпен ұрып жіберетін

Бафельдер құлаққа жабыстырылған

Менің алғашқы мәтінім дүниеге келді, қоғамға қатысты

Жыл бойына қызық

Өмір сүргенге дейін ашуланған

Әр ішкен сайын жерді қайта жасадық

Аяқтар көшеге жабыстырылған

Аяғымызды терілердің есегіне жабыстырыңыз

Қуанышпен басуға тура келді

Бейтаныс адамдардың бізге басып кіруіне жол бере алмадық

Бос уақыт үйге айналды

Барлық маусымда орындықтарға біздің есімдер жабыстырылды

Қабырғаға атымызды жапсыра отырып, бізге өте аз уақыт ұнады

Біздің бәріміздің қалағанымыз - өлшеу үшін жырту болды

Бізді әрқашан бірге көрейік, күштірек

Бала сияқты арманымызды орындау қазынаны ашады

Сондықтан қайтадан бастау керек болса, мен барамын

Бір адамдармен болмаса

Сенетін достары аз

Содан кейін, жалғыз, бәрі нашар болады

Әрине, мен өзіммен бірге барғанды ​​жөн көремін

Мен өзіммен бірге жүремін

Сізге қаншасы дәл солай айтады?

Менде сенің арқаң, сенде менікі

Кері емес, ештеңе өзгермейді

Жалғыз адам қасқырға ет болады

Мен, егер мен тым көп алсам, кім қарсы шығатынын білемін

Менімен айналысасың

Көпшілігі сізге де солай айтады

Менде сенің арқаң, сенде менікі

Ешқандай реніш жоқ, адамды ештеңе өзгертпейді

Жалғыз және қасқыр еті

Бірақ олар, егер олар тым көп алса

Олар кімнің қайтаратынын біледі

Біз M.A.R.S

Жеті жыл болды, мен сене алар емеспін

Шындығында оған ешкім сенбеді

Сол кезде мен ойладым

Ең көбі жиырма

Жаңбыр жауып тұрғанда аялдама қисайып қалды

Өйткені біз сыртта болған кездің өзінде

Бүргеден жасалған сөмкелер тығылып жатты

Әрине, бұл жақсырақ болды

Тиінге шабуыл жасау үшін амбициясы жеткіліксіз

Немесе қарт адамдарды тонау

Микрофон әуесқойлары, бұл бізге көбірек кітап оқуға көмектесті

Ақылды ойнау, ертең алыс болса да жалғастыруды қалайды

Арулар үйінің күндері өтті

Басындағы ғимараттар, біз бүкіл әлемді қаладық

Қатты ырғақтарда

Біреулер қорқып, бізді бұзақылар етіп алды

Тіпті достарымыз бізді мазақ етті

Бізден басқа бізге ешкім сенбеді

Он жыл мансап өтті, газман

Көптеген рекордтар өтті

Егер біз әртүрлілік жасасақ

Біз Барклейде оянатын едік

Екі шалқанға, біз толтырылған болар едік

Сорақысы, мүмкін біз Сент-Тропеде салар едік

Кабриолетте жану

Бұл үй түрі емес

Барлығы рифма үшін, жеңілдіктер жоқ

Біздің қаламымыздың астында өмір шиеленісіп жатыр

Дегенмен, шиеленіс бір сатыға көтеріледі

Біздікі дұрыс болған сияқты

Айтылатынына қарамастан

Он жылдан кейін Елтаңбамызды ілгерілетеміз

Марсельдің барлық жақсы адамдары сияқты біз де кейде ұрысып қаламыз

Бірақ біз енді күлмейміз, сондықтан бәрі жақсы, ұрыс ұзаққа созылмайды

Мен мұны бастан өткеруіміз керек екенін айтамын: қуаныштар, қорқыныштар

Үйдегілер біздің айтқанымызды тыңдайды

Енді олар біздің шын жүректен жазғанымызды біледі

Оларға айтпасақ та, мақтаныш деген сондай

Мен өзіммен бірге жүремін

Сізге қаншасы дәл солай айтады?

Менде сенің арқаң, сенде менікі

Кері емес, ештеңе өзгермейді

Жалғыз адам қасқырға ет болады

Мен, егер мен тым көп алсам, кім қарсы шығатынын білемін

Менімен айналысасың

Көпшілігі сізге де солай айтады

Менде сенің арқаң, сенде менікі

Ешқандай реніш жоқ, адамды ештеңе өзгертпейді

Жалғыз және қасқыр еті

Бірақ олар, егер олар тым көп алса

Олар кімнің қайтаратынын біледі

Мен өзіммен бірге жүремін

Менде сенің арқаң, сенде менікі

Кері

Бірақ мен, егер мен көп алсам, кімнің қарсы шығатынын білемін

Менімен айналысасың

Көпшілігі сізге де солай айтады

Ешқандай реніш жоқ, адамды ештеңе өзгертпейді

Жалғыз және қасқыр еті

Бірақ олар, егер олар тым көп алса

Олар кімнің қайтаратынын біледі