Socrate - Serge Lama

Si seul dans ses pensées, dans son dernier supplice

Socrate se souvient

Des jeux tendres qu’il eut pour d’imberbes complices

À l’ombre des jardins

Ça fleurait l’olivier, le miel, je m’en saoulais

Je les buvais ainsi qu'à ma mère le lait

Et j’huilais tendrement leurs jolies fesses-pomme

Et leur enseignait l’art de devenir un homme

Et leurs petits pénis fragiles

Flottaient dans mon ciel comme une île

Leurs cils battaient, battaient, battaient… comme des ailes

Tout seul dans mes pensées, dans mon dernier supplice

Soudain !

Je me souviens

Des jeux tendres que j’eus pour d’imberbes complices

À l’ombre des jardins

De leurs muscles durcis par les rigueurs du sport

Qu'étaient qu’ondoiements d’eau à l’approche des ports,

Et je nageais dans leurs aisselles

Dans leurs clairs ruisselets de sueur juvénile

C’est doux d'être innocent avant d'être sénile

Et quand les dieux l’avaient voulu

Ils devenaient durs et velus,

Violents de vin, trameurs de drames

Alors, alors… je les laissais aux femmes

Ойларында, соңғы азаптарында жалғыз

Сократ еске алады

Оның сақалсыз сыбайластары үшін өткізген нәзік ойындарының бірі

Бақшалардың көлеңкесінде

Зәйтүн иісі шықты, бал, мен мас болдым

Мен оларды анамның сүтіндей іштім

Ал мен олардың әдемі алма бөкселерін мейірлене майладым

Және оларға адам болу өнерін үйретті

Және олардың нәзік кішкентай пенисалары

Аспанымда арал болып қалықтады

Кірпіктері дірілдеп, дірілдеп, қанат қағады

Ойымда жалғыз, соңғы азапта

Кенеттен !

Менің есімде бар

Менің сақалсыз сыбайластарым үшін өткізген нәзік ойындардан

Бақшалардың көлеңкесінде

Олардың бұлшық еттері спорттың қиындығынан шыңдалған

Порттардың жанында судың толқындары қандай болды?

Ал мен олардың қолтығында жүзіп жүрдім

Жастық тердің мөлдір бұлақтарында

Қартайғанша жазықсыз болу тәтті

Ал құдайлар қалаған кезде

Олар қатты және түкті болды,

Шараптың зорлығы, драманың тоқымашылары

Сонымен, мен оларды әйелдерге қалдырдым