Quand on revient de là - Serge Lama, Isabelle Boulay

Quand on revient de là,

Qu’on a poussé les cris

Qui vous laissent des rides,

Qu’on a bluffé l’ennui

Par deux ou trois suicides,

Quand on revient de là

Quand on revient de là,

De ces jours qu’on détruit

Dans des nuits qui s’oxydent,

Au gré d’Hara Kiri

Que le hasard décide,

Quand on revient de là

Quand on revient de là,

De tous ces mauvais lits,

Ces larmes, ces liquides,

On se sent si petit,

On se méfie des guides

Quand on revient de là

Quand on revient de là,

De ces jeux, de ces gens

Qui pensent avec leur bide,

Juchés sur leur argent,

Ces gens qui nous décident,

Quand on revient de là

Quand on revient de là,

On voudrait qu’nos enfants

Echappent à leurs acides,

A leurs noces d’argent,

A leurs bonheurs arides,

Quand on revient de là,

Quand on revient de là

Quand on revient de là,

On porte son aura

Comme les cariatides

Portaient les anciens toits,

On se sent tellement veule,

On vient de tellement bas

Alors comme un aïeul,

On s’en va faire un trou

Au pied du vieux tilleul,

Là où les enfants jouent,

Un jour de «pas très chaud»,

Un jour d' «un peu trop froid»,

On retourne là-haut,

Puisque l’on vient de là.

Біз ол жерден қайтып келгенде,

Біз айқайлағанбыз

сізді әжімдер қалдыратын,

Біз жалығуды блеф жасадық

Екі-үш суицид арқылы,

Біз ол жерден қайтып келгенде

Біз ол жерден қайтып келгенде,

Біз құртатын осы күндерді

Тотығатын түндерде,

Хара Киридің мейіріміне

Мүмкіндік шешсін,

Біз ол жерден қайтып келгенде

Біз ол жерден қайтып келгенде,

Барлық жаман төсектердің ішінде,

Бұл көз жасы, бұл сұйықтықтар,

Біз өзімізді кішкентай сезінеміз,

Біз гидтерге сенбейміз

Біз ол жерден қайтып келгенде

Біз ол жерден қайтып келгенде,

Осы ойындардан, осы адамдардан

Қарнымен ойлайтындар,

Ақшаларына қонып,

Бұл адамдар бізді шешеді,

Біз ол жерден қайтып келгенде

Біз ол жерден қайтып келгенде,

Біз балаларымызды қалаймыз

Олардың қышқылдарынан құтылу,

Олардың күміс тойында,

Олардың құрғақ бақытына,

Біз ол жерден қайтып келгенде,

Біз ол жерден қайтып келгенде

Біз ол жерден қайтып келгенде,

Біз оның аурасын алып жүреміз

карятидтер сияқты

Ескі шатырларды көтеріп,

Біз өзімізді омыртқасыз сезінеміз,

Біз соншалықты төменнен келдік

Сонымен ата-бабадай,

Біз тесік жасаймыз

Кәрі лайм ағашының етегінде,

балалар ойнайтын жерде,

«Өте ыстық емес» күн,

«Кішкене тым салқын күн»,

Біз сонда қайтамыз,

Өйткені біз сол жерден келдік.