Vincent - Roberto Vecchioni

Guarderò le stelle

Com’erano la notte ad Arles

Appese sopra il tuo boulevard;

Io sono dentro agli occhi tuoi

Víncent

Sognerò i tuoi fiori

Narcisi sparpagliati al vento

Il giallo immenso e lo scontento

Negli occhi che non ridono

Negli occhi tuoi

Vincent

Dolce amico mio

Fragile compagno mio

Al lume spento della tua pazzia

Te ne sei andato via

Piegando il collo

Come il gambo di un fiore:

Scommetto un girasole

Sparpagliato grano

Pulviscolo spezzato a luce

E bocche aperte senza voce

Nei vecchi dallo sguardo che non c'è

Poi le nostre sedie

Le nostre sedie così vuote

Così «persone»

Così abbandonate

E il tuo tabacco sparso qua e là

Dolce amico

Fragile compagno mio

Che hai tentato sotto le tue dita

Di fermarla, la vita:

Come una donna amata alla follia

La vita andava via:

E più la rincorrevi

E più la dipingevi a colpi rossi

Gialli come dire «Aspetta!»

Fino a che i colori

Non bastaron più…

E avrei voluto dirti, Vincent

Questo mondo non meritava

Un uomo bello come te!

Guarderò le stelle

La tua, la mia metà del mondo

Che sono le due scelte in fondo:

O andare via o rimanere via

Dolce amico mio

Fragile compagno mio

Io, in questo mare

Non mi perdo mai;

Ma in ogni mare sai

«tous le bateaux

Vont à l’hazard pour rien»

Addio, da Paul Gauguin

Мен жұлдыздарға қараймын

Арльде түн қандай болды

Сіздің бульварыңызда ілулі;

Мен сенің көзіңнің ішіндемін

Винсент

Мен сенің гүлдеріңді армандаймын

Желде шашылып жатқан наргизалар

Үлкен триллер мен наразылық

Күлмейтін көздерде

Сіздің көзіңізде

Винсент

Менің тәтті досым

Менің нәзік серігім

Сіздің ессіздігіңіздің сөнген жарығымен

Сен кетіп қалдың

Мойынды бүгу

Гүлдің сабағы сияқты:

Мен күнбағысқа бәс тігемін

Шашыранды бидай

Жарық жарған шаң

Ал дауыссыз ауызды ашады

Онда жоқ түрі бар қарт адамдарда

Сосын біздің орындықтар

Біздің орындықтар өте бос

Сондықтан «адамдар»

Сондықтан бас тартыңыз

Ал сенің темекің мұнда-мұнда шашылып жатыр

Тәтті дос

Менің нәзік серігім

Саусақтарыңыздың астында тырысқаныңыз

Оны тоқтату үшін өмір:

Ессіз сүйген әйел сияқты

Өмір өтті:

Ал сіз оны көбірек қудыңыз

Сіз оны қызыл штрихтармен бояған сайын

Сарылар «Күте!» дегенді ұнатады.

Түстерге дейін

Бұл жеткіліксіз болды ...

Мен саған айтқым келді, Винсент

Бұл дүние лайық емес еді

Сіздей сымбатты жігіт!

Мен жұлдыздарға қараймын

Сен, менің әлемнің жартысы

Төмендегі екі таңдаудың қайсысы:

Не кет, не аулақ жүр

Менің тәтті досым

Менің нәзік серігім

Мен, осы теңізде

Мен ешқашан адаспаймын;

Бірақ сіз кез келген теңізде білесіз

«Тоус ле батао

Vont à l'hazard pour rien»

Қоштасу, Пол Гоген