I Commedianti - Roberto Vecchioni

Fu una notte di neve

Una notte che intorno

Ci sono gli elfi e i nani;

Una notte che nel porto

Di Malmoe stridevano

Forte i gabbiani:

La notte che mio padre

Ammazzava il maiale

Ed eravamo in tanti

Che per la prima volta

Nella mia vita vidi

I commedianti

Avevo dodici anni

Un bastone per le oche

Nessuna ragazza:

Mi sembraron giganti

Sollevati dal suolo

Nel fondo della piazza;

E come per incanto

Sparirono le case

Sparì tutta la gente;

E fu come se al mondo

A parte io e loro

Non ci fosse più niente…

Li avrei seguiti allora

Li avrei seguiti ovunque

Li avrei seguiti in capo al mondo

Ma ero soltanto un bambino

E non potevo fare di più;

Si persero nel buio

Si persero nella notte

Nella voce di mia madre

Che mi gridava di tornare indietro

E non sarei tornato più

Perchè chiudevano il tempo

In una scatola d’oro

E non so cosa avrei dato

Per partire con loro

Li rividi da uomo

Che era appena finita

La guerra dei trent’anni;

Preparano il palco

La sera per la festa

Di San Giovanni:

E mi prese dal cuore

Di quand’ero ragazzo

La stessa emozione

Come quando ricordi

Le parole che hai perso

Di una canzone…

Li avrei seguiti sempre

Li avrei seguiti ovunque

In mezzo al cielo, in fondo al mare

Se non avessi avuto un figlio

E una donna da amare;

Così li vidi partire

E li lasciai partire

Perchè dovevo scegliere

Fra dividere il cuore

E fuggire con loro

Che nascondevano il tempo

In una sera infinita

A beffare il destino

E a inventare la vita

Ora non ho più niente

Mi porta in giro il tempo

Come una foglia morta

Ora che vi rivedo

Forse per l’ultima volta;

Le luci sono spente

La vita è finalmente

L’ombra di là, di un sogno:

Adesso, questo è il momento

Di non lasciarvi mai più:

Se sono ancora in tempo

Prendetemi per mano

Commedianti, vi prego

Portatemi lontano

Қарлы түн болды

Бір түнде қасымда болдым

Эльфтер мен гномдар бар;

Портта бір түн қалдым

Мальмо туралы олар айқайлады

Күшті шағалалар:

Түн әкем

Ол шошқаны өлтірді

Ал біз көп болдық

Бұл бірінші рет

Өмірімде көрдім

Комедияшылар

Мен он екіде едім

Қаздарға арналған таяқ

Қыз жоқ:

Олар маған алып болып көрінді

Жерден көтеріңіз

Алаңның төменгі жағында;

Және сиқырлы сияқты

Үйлер жоғалып кетті

Барлық адамдар жоғалып кетті;

Және бұл дүниеде болғандай болды

Олар мен менден басқа

Ештеңе қалмады...

Мен сол кезде олардың соңынан еретін едім

Мен барлық жерде олардың соңынан еретін едім

Мен олардың соңынан дүниенің соңына дейін барар едім

Бірақ мен тек бала едім

Ал мен одан артық істей алмадым;

Олар қараңғыда адасып қалды

Олар түнде адасып қалды

Анамның дауысында

Кім маған қайтып кет деп айқайлады

Ал мен ешқашан оралмас едім

Өйткені олар уақытты жауып тастады

Алтын қорапта

Ал мен не беретінімді білмеймін

Олармен кету үшін

Мен оларды қайтадан адам ретінде көрдім

Бұл енді ғана бітті

Отыз жылдық соғыс;

Олар сахнаны дайындайды

Кешке кешке

Сан Джованниден:

Және бұл мені шын жүректен қабылдады

Бала кезімде

Дәл сол эмоция

Еске түсіргендей

Сіз жоғалтқан сөздер

Әннен...

Мен әрқашан олардың соңынан еретін едім

Мен барлық жерде олардың соңынан еретін едім

Аспанның ортасында, теңіз түбінде

Балалы болмасам

Және сүйетін әйел;

Сондықтан мен олардың кетіп бара жатқанын көрдім

Ал мен оларды жібердім

Неліктен таңдау керек болды

Жүрекпен бөлісу арасында

Және олармен бірге қашыңыз

Сол жасырын уақыт

Шексіз кеште

Тағдырды мазақ ету

Және өмірді ойлап табу

Енді менде ештеңе қалмады

Бұл маған уақытты алады

Өлі жапырақ сияқты

Енді мен сені қайта көремін

Мүмкін соңғы рет;

Шамдар өшіп қалды

Өмір ақыры

Арттағы көлеңке, арманның:

Енді, бұл уақыт

Сізді енді ешқашан тастап кетпеу үшін:

Әлі уақытым болса

Мені қолымнан ұста

Комедиялар, өтінемін

Мені алып кет