El Bandolero Stanco - Roberto Vecchioni

Sarà forse il vento

Che non l’accarezza più

Sarà il suo cappello

Che da un po' non gli sta su

Sarà quella ruga

Di ridente nostalgia

O la confusione

Tra la vita e la poesia:

Non assalta treni

Perché non ne passan mai;

Non rapina banche

Perché i soldi sono i suoi;

Vive di tramonti

E di calcolati oblii

E di commoventi

Ripetuti lunghi addii

Struggenti addii…

El bandolero stanco

Col cuore infranto

Stanotte va;

Va, su un cavallo bianco

Col suo tormento

Lontano va

Dov'è silenzio

Dov'è silenzio, dove…

Dov'è silenzio

Dov'è silenzio

Dov'è silenzio, dove…

Ha una collezione

Insuperabile di taglie;

Molte, tutte vuote

Già da tempo, le bottiglie;

Dorme sul cavallo

Che non lo sopporta più

E si è fatto un mazzo

Per la pampa su e giù

Ogni notte passa

E getta un fiore a qualche porta

Rosso come il sangue

Del suo cuore di una volta

Poi galoppa via

Fino all’inganno dell’aurora

Dove qualche gaucho

Giura di sentirlo ancora

Cantare ancora…

Ah bandolero stanco

Stanotte ho pianto

Pensando a te:

C'è un po' della mia vita

Nella tua vita

Che se ne va

Dov'è silenzio

Dov'è silenzio, dove

Dov'è silenzio

Dov'è silenzio, dove

Se chiudo gli occhi, dentro gli occhi

Sei di nuovo quello vero

Quando sorridevo, quando ti credevo:

Ascoltami, guardami, sta' fermo:

È ancora vivo questo amore

Tutto questo amore, tutto il nostro amore:

E tu lontano non ci vai

A morire come una puttana

Prima del mio cuore

Al posto del mio cuore:

Non mi lasciare solo in questa

Notte che non vedo il cielo:

Torna bandolero!

torna bandolero!

Torna bandotero!

Dov'è silenzio

Dov'è silenzio, dove

Dov'è silenzio

Dov'è silenzio, dove…

Мүмкін жел болар

Бұл енді оны еркелетпейді

Бұл оның қалпағы болады

Бұл оған біраз уақыт болған жоқ

Бұл әжім болады

Күлкі сағыныштан

Немесе шатасу

Өмір мен поэзияның арасы:

Ол пойыздарға шабуыл жасамайды

Өйткені олар ешқашан өтпейді;

Ол банктерді тонамайды

Өйткені ақша оныкі;

Ол күн батқанда өмір сүреді

Және есептелген қиғаштардың

Және қозғалады

Ұзақ қоштасулар қайталанды

Жүректі жаралайтын қоштасулар...

Эль-бандолеро шаршады

Жарылған жүрекпен

Ол бүгін кешке барады;

Жүр, ақ боз атқа мін

Оның азабымен

Алысқа кетеді

Тыныштық қайда

Тыныштық қайда, қайда...

Тыныштық қайда

Тыныштық қайда

Тыныштық қайда, қайда...

Оның коллекциясы бар

Өлшемдері бойынша теңдесі жоқ;

Көп, бәрі бос

Біраз уақыттан бері бөтелкелер;

Ол ат үстінде ұйықтайды

Енді кім шыдай алмайды

Және ол өзінен-өзі бір шоқ жасады

Пампа үшін жоғары және төмен

Әр түн өтеді

Бір есікке гүл тастаңыз

Қан сияқты қызыл

Оның өткендегі жүрегінен

Содан кейін жүгіріңіз

Таң атқанша алдамшы

Қайда біраз гаучо

Ол әлі де естимін деп ант етеді

Қайтадан ән айт...

Шаршаған бандолеро

Мен кеше түнде жыладым

Сені ойлап:

Менің өмірімнің кішкене бөлігі бар

Сіздің өміріңізде

Бұл кетеді

Тыныштық қайда

Тыныштық қайда, қайда

Тыныштық қайда

Тыныштық қайда, қайда

Көзімді жұмсам, көзімнің ішінде

Сіз қайтадан нағыз адамсыз

Мен күлгенде, мен саған сенгенде:

Мені тыңда, маған қара, тыныш қал:

Бұл махаббат әлі тірі

Осы махаббаттың бәрі, біздің махаббатымыз:

Ал сен алысқа бармайсың

Жезөкше сияқты өлу

Жүрегімнің алдында

Жүрегімнің орнына:

Мені бұл жерде жалғыз қалдырмаңыз

Түнде мен аспанды көрмеймін:

Bandolero қайтып келді!

bandolero қайтып келді!

Bandotero қайтып келді!

Тыныштық қайда

Тыныштық қайда, қайда

Тыныштық қайда

Тыныштық қайда, қайда...