Alighieri - Roberto Vecchioni

Quando tornerai

Mi dicevo, e sai

Ci si mangia il cuore a volte

Per resistere

Ma poi vivi e dai

E ti accorgi che

Non è tempo più

Di bandiere appese…

E si cambia sai

Non si aspetta più quando tornerai

Tu quel giorno avrai

Mille anni in più

Tutti gli anni messi in conto

All’abitudine

E mi accorgerò

Che non basta più

Camuffare il tempo per sentirsi

Quelli che

Che si amavano, che ridevano…

Cinquantamila e non ha aperto…

E che può avere?

tre fanti?

Chissà perché Francesco

Non capisce mai gli altri

Signora, non posso fare sempre canzoni

Che piacciono a tutti, andare incontro

Facilitare, semplificare…

O forse tre donne, eh, potrebbe avere

Anche tre donne quello lì

Egregio professore, questo provveditorato

Presa visione dei suoi metodi d’insegnamento

È spiacente di comunicarle che deve

Destituirla dall’incarico di …

Aspettarti sai

Mi fa ridere

A vent’anni aveva un senso

Adesso è inutile;

E poi il fegato

Non mi regge più

E la faccia mia

Non la reggo io…

E se fossi in te

Non ci proverei

Non ritornerei

Ma tu tornerai

Senza dirmelo

E ad un tratto avrai quel gesto

Che non scordo più

E risentirò

Quella forza mia

Di spaccare il mondo

Insieme a te…

Ma non basterà

Per sentire che

Sono ancora io

Alle otto e mezza?

Perfetto, vengo alle

Otto e mezza a cena con lei

Siamo d’accordo sì, siamo d’accordo

— «Le aragoste sono come i poveri

Le parti migliori sono le braccia»

— «Buona questa colonnello»

— «Ma cosa vogliono questi studenti, sono

Quattrocento anni che fanno casino, un casino

Immemorabile!»

«Certo sì, lei ha ragione colonnello, ma, vede

Lei ha sempre le cinque lire di resto…

Le sale affollate… I leccapiedi… pardon i

Pratici… si dice «i pratici»

E questa donna, questa donna che ho sposato

Avrà ragione anche lei;

sì, mi fanno un po' senso

Quei gufi che ha sulle spalle… ma è

Giusta.No, no, no, io… non la cambierei

Affatto, è giusta così com'è, è giusta lei almeno

Mi capisce, a volte tu invece niente, niente

Non ti ho amato mai

Non ti ho amato mai

Ma che cosa ti credevi, vecchia stupida?

Figurarsi se

Uno come me

Fa il pupazzo per le cosce tue

E poi gli anni e poi…

Non ne ho voglia sai…

Non ti aspetto più…

Nei tre canti di Cacciaguida

Si descrive una Firenze «sobria e

Pudica», quando non era, «ancor giunto

Sardanapalo» a mostrar ciò che in

Camera si puote e da Firenze il discorso

Si espande a tutto il mondo: diventa

Universale, ed è qui che l’Alighieri troneggia

In un crescendo di malinconia e passione

Che definirei come, che definirei

Quasi… che definirei come…

Қайтесің

Мен өзіме айттым, сен білесің

Ол кейде жүрегімізді жейді

Қарсыласу

Бірақ содан кейін өмір сүр және бер

Ал сіз мұны түсінесіз

Енді уақыт емес

Ілінген жалаулардан...

Ал сен өзгер, білесің

Ол енді сенің қайтып келгеніңді күтпейді

Сізде сол күн болады

Тағы мың жыл

Барлық жылдар ескерілді

Әдетке

Ал мен байқаймын

Бұл енді жеткіліксіз

Уақытты сезіну үшін жасырыңыз

Сол

Кім бір-бірін сүйді, кім күлді...

Елу мың және ашылған жоқ ...

Ал оның несі болуы мүмкін?

үш жаяу әскер?

Неліктен Франческо кім біледі

Ол басқаларды ешқашан түсінбейді

Ханым, мен әрқашан ән шығара алмаймын

Барлығына ұнайтыны, кездесуге бару

Жеңілдету, жеңілдету ...

Немесе үш әйел болуы мүмкін

Үш әйел де

Құрметті профессор, бұл тақта

Оның оқыту әдістерін оқып шықты

Сізге айтқаным үшін кешіріңіз

Оны орнынан алып тастаңыз ...

Сізді күтемін, білесіз бе

Бұл мені күлдіреді

Жиырмада бұл мағынасы болды

Енді бұл пайдасыз;

Содан кейін бауыр

Ол мені енді ұстай алмайды

Ал менің бетім

Мен шыдай алмаймын...

Сенің орнында болсам ше?

Мен тырыспас едім

Мен қайтпас едім

Бірақ сен қайтасың

Маған айтпай

Және кенеттен сізде бұл қимыл болады

Оны мен енді ұмытпаймын

Ал мен ренжимін

Менің сол күшім

Әлемді бұзу үшін

Сенімен…

Бірақ бұл жеткіліксіз болады

Соны сезіну үшін

Бұл қайтадан менмін

Сегіз жарымда?

Керемет, мен келемін

Онымен кешкі асқа сегіз жарым

Келісеміз иә, келісеміз

- «Омарлар кедейлер сияқты

Ең жақсы бөлік - бұл қолдар »

- «Жақсы полковник»

- «Бірақ бұл студенттер нені қалайды, олар

Төрт жүз жыл, бұл беспорядок, беспорядок

Ежелгі!»

«Әрине иә, сіз дұрыс айтасыз полковник, бірақ көріп тұрсыз

Сізде әрқашан бес лир өзгереді ...

Толық залдар ... Жалаптар ... кешіріңіз

Практикалық ... олар «практикалық» дейді

Ал мына әйел, мен үйлендім

Ол да дұрыс болады;

иә, олар маған біраз мағына береді

Оның иығында бар үкілер ... бірақ ол

Дұрыс.Жоқ, жоқ, жоқ, мен... мен оны өзгертпес едім

Мүлдем емес, дәл солай, ең болмағанда оның айтқаны дұрыс

Ол мені түсінеді, кейде сен, екінші жағынан, ештеңе, ештеңе

Мен сені ешқашан сүйген емеспін

Мен сені ешқашан сүйген емеспін

Бірақ сен не ойладың, кәрі ақымақ?

Елестетіп көріңізші, егер

Мен сияқты біреу

Ол сіздің жамбасыңызға қуыршақ жасайды

Содан кейін жылдар, содан кейін ...

Маған ұнамайды, білесіз бе...

Мен сені енді күтпеймін...

Cacciaguida үш кантода

Флоренция «байсалды және

Пудика », ол болмаған кезде «әлі келді

Сарданапало » ішінде нені көрсету үшін

Камера ашық және Флоренциядан сөйлейді

Ол бүкіл әлемге кеңейеді: ол айналады

Әмбебап және дәл осы жерде Алигери ең жоғары билік етеді

Меланхолия мен құмарлықтың кресендосында

Оны мен анықтайтын едім, мен анықтайтын едім

Дерлік ... мен оны ... деп анықтайтын едім.