Viertel Vor Sieben. - Reinhard Mey

Dunkle Regenwolken sind aufgezogen

Die Dämmerung fällt auf einmal ganz schnell

Überm Stahlwerk flackert blau der Neonbogen

Die Fenster im Ort werden hell

«Wo hast du dich nur wieder rumgetrieben

Zieh' die klatschnassen Schuh' erstmal aus!»

Manchmal wünscht' ich, es wär' nochmal viertel vor sieben

Und ich wünschte, ich käme nach Haus!

Und es soll Sonnabend sein und es soll Topfkuchen geben

Und der soll schon auf dem Küchentisch stehen

Und eine Kanne Kakao und meine Tasse daneben

Und ich darf die braune Backform umdrehen-

Schockoladenflocken mit der Raspel gerieben

In der Schaumkrone meines Kakaos

Manchmal wünscht' ich, es wär nochmal viertel vor sieben

Und ich wünschte, ich käme nach Haus!

Ein Brief zwischen Zeitung und Werbung im Kasten

Erschüttert dein Fundament:

Anna und Hans, die so gut zusammenpassten

Haben sich einfach getrennt

Wie hast du sie beneidet, zwei, die sich so lieben!

Und plötzlich ist doch alles aus

Manchmal wünscht' ich, es wär nochmal viertel vor sieben

Und ich wünschte ich käme nach Haus!

Und Vater soll im Wohnzimmer Radio hör'n

In den steinalten Grundig versenkt

Und die Haltung sagt mir: Bloß jetzt nicht stören!

Und wenn er den Blick auf mich lenkt

Mit der vorwurfsvoll’n Geste die Brille hochschieben

«Menschenskind, wie siehst du wieder aus!»

Manchmal wünscht' ich, es wär nochmal viertel vor sieben

Und ich wünschte, ich käme nach Haus!

Das Fell wird dünner und leerer der Becher

Der Zaubertrank wirkt nur noch schwer

Der Kummer ist tiefer, der Trost scheint schwächer

Und es heilt nicht alles mehr

Wo ist meine Sorglosigkeit geblieben

Was machte Erkenntnis daraus?

Manchmal wünscht' ich, es wär nochmal viertel vor sieben

Und ich wünschte, ich käme nach Haus!

Nur einen Augenblick noch mal das Bündel ablegen

Und mit arglosem Übermut

Durch dunkle Wege, der Zuflucht entgegen

Und glauben können: Alles wird gut!

Manchmal wünscht' ich, die Dinge wär´n so einfach geblieben

Und die Wege gingen nur gradeaus

Manchmal wünscht' ich, es wär' nochmal viertel vor sieben

Und ich wünschte, ich käme nach Haus!

Жаңбырлы қара бұлттар жиналды

Ымырт кенет өте тез түседі

Неон доғасы болат зауытының үстінде көк түспен жыпылықтайды

Ауылдың терезелері жарқырап тұр

«Тағы қайда жүрдің?

Алдымен суланған аяқ киіміңізді шешіңіз!»

Кейде тағы да жетіге ширек болса екен деп қаламын

Мен үйге келгенімді қалаймын!

Бұл сенбі болады және пирогтар болады

Және ол қазірдің өзінде асхана үстелінде болуы керек

Және бір кастрюль какао мен оның қасында менің кружкам

Мен қоңыр пісіретін табаны аударып аламын -

Үгіткішпен үгітілген шоколад түйіршіктері

Менің какаоымның басында

Кейде тағы да жетіге ширек болса екен деп қаламын

Мен үйге келгенімді қалаймын!

Газет пен қораптағы жарнама арасындағы хат

іргетасын шайқайды:

Анна мен Ганс өте жақсы үйлеседі

Жай бөлінді

Бір-бірін қатты жақсы көретін екеуін қалай қызғандың!

Және кенеттен бәрі аяқталды

Кейде тағы да жетіге ширек болса екен деп қаламын

Ал мен үйге келгенімді қалаймын!

Ал әке қонақ бөлмеде радио тыңдау керек

Тас ескі Грундигте батып кетті

Ал көзқарас маған: Енді алаңдама!

Және ол маған қарап тұрғанда

Көзілдірікті қорлайтын қимылмен жоғары көтеріңіз

— Құдай-ау, қалай көрінесің!

Кейде тағы да жетіге ширек болса екен деп қаламын

Мен үйге келгенімді қалаймын!

Жүн жұқарып, тостаған босап қалады

Сиқырлы сусын тек қиындықпен жұмыс істейді

Қайғы тереңірек, жұбаныш әлсіз көрінеді

Және ол енді бәрін емдей бермейді

Менің бейқамдығым қайда кетті?

Білім одан не құрады?

Кейде тағы да жетіге ширек болса екен деп қаламын

Мен үйге келгенімді қалаймын!

Буманы бір сәтке қайтадан қойыңыз

Және бейкүнә маскүнемдікпен

Қараңғы жолдар арқылы баспанаға

Және сене білу: бәрі жақсы болады!

Кейде бәрі қарапайым болғанын қалаймын

Ал жолдар тек алға қарай жүрді

Кейде тағы да жетіге ширек болса екен деп қаламын

Мен үйге келгенімді қалаймын!