What A Lucky Man You Are - Reinhard Mey

Der letzte Ferienabend in dem quirl’gen Sonnenland, ein letztes Mahl

Gemeinsam in dem Strassenrestaurant: Brotkrumen, halbvolle Glser,

Rotweinflecken auf Tischdecken aus Papier.

Gegegessen und getrunken, viel

Erzhlt und viel gelacht, das letzte, aber diesmal wirklich letzte Glas

Gebracht, Malereien und Strichmnnchen und das Wechselgeld im Teller schon

Vor mir.

Am Nebentisch ausser uns nur noch das grauhaar’ge Paar aus Texas,

Diese Golfhose, die Fhnfrisur, na klar!

Den ganzen Abend haben sie zu uns

Rbergeseh’n, sie zahlen, stehen auf, und er bleibt kurz neben mir steh’n,

Beugt sich zu mir herunter und sagt leise zu mir im Geh’n: «What a lucky man

You are!»

Ich will etwas erwidern, und ich suche nach dem Wort, doch eh' ich es noch

Find', sind sie mit einem Lcheln fort.

In den Stuhl zurckgesunken, lass'

Ich den Blick in die Tischrunde geh’n zu dem grossen jungen Mann, der mir da

Gegenbersitzt, in dessen dunklen Augen Witz und Aberwitz aufblitzt, aus

Denen Schabernack und alle Traurigkeit der Welt mich zugleich anseh’n.

Spassvogel, Weltverbesserer — ein bisschen, wie ich war -, und ich seh' mich

In ihm wieder, noch einmal ein junger Narr.

Gestern habe ich ihn noch in

Seinen Kindersitz gesteckt, heut' sitzt da dieser Grizzly, der sich rkelt

Und sich streckt, ein bisschen wie mein grosser Bruder, der mir jeden

Strolch verschreckt — «What a lucky man you are!»

Dann, da, zu meiner rechten, der, der alles anders macht, aus dessen

Widersprchen mich mein Spiegelbild anlacht, der, wenn es zwei Wege gibt,

Immer den schweren nimmt, der sich auflehnt, der alles auf die harte Tour

Lernen muss, der zrtlich ist und weich sein kann und eine harte Nuss, der

Frei ist, ein Rebell, der furchtlos und allein gegen den Strom anschwimmt.

Da ist das junge Mdchen mit dem langen, dunklen Haar, voll Lebenslust und

bermut, ganz und gar unzhmbar, mit einem Willen, dem sich besser nichts

Entgegenstellt, mit einem Blick, an dem jeglicher Widerstand zerschellt, mit

Einem Lachen, das auch den dunkelsten Tag aufhellt — «What a lucky man you

Are!»

Da ist die Frau an meiner Seite, die diese Arche mit mir lenkt, die mir ihre

Schne Seele und ihre Klugheit schenkt, die ich liebe, und an der ich jedes

Kleinste Wort und jede Regung mag, die Freundin, die Komplizin, die mit mir

Zusammenhlt wie Pech und Schwefel, zwei gegen die ganze Welt, mit der ich

Jeden Lebenssturm durchqueren kann und jeden ganz normalen Tag.

Und ich

Sitz' da vor Kopf, noch immer stumm, schon sonderbar — da kommt ein

Wildfremder an deinen Tisch und macht dir klar: Du hast alles, was du

Wolltest, was um alles in der Welt, wieviel unwichtiges Zeug dir oft den

Blick darauf verstellt!

Manchmal brauchst du einen Fremden, der dir einen

Spiegel vorhlt: «What a lucky man you are!»

Шуақты елдегі демалыстың соңғы кеші, соңғы тамақ

Көшедегі мейрамханада бірге: нан үгіндісі, жарты стақан,

Қағаз дастархандарында қызыл шарап дақтары.

Ішіп-жеп, көп

Көп сөйлесіп, күлді, соңғы, бірақ бұл жолы шын мәнінде соңғы стакан

Әкелді, картиналар мен таяқша фигуралар және пластинадағы өзгеріс қазірдің өзінде

Менің алдымда.

Келесі үстелде бізден басқа Техастағы сұр шашты жұп қана отыр.

Бұл гольф шалбары, шаш үлгісі, әрине!

Олар бүкіл кешті бізбен бірге өткізеді

Көріскенше, олар төлейді, тұрды, ол менің қасымда бір сәтке тұрды,

Маған еңкейіп, мен жүріп бара жатқанда үнсіз: «Не деген бақытты адам

Сен!»

Мен бір нәрсеге жауап бергім келеді және мен сөзді іздеп жатырмын, бірақ қолымнан келмейді

Табыңыз, олар күлімсіреп кетті.

Орындыққа қайта батып кетті, рұқсат етіңіз

Мен үстелді айнала қарап отырмын, сонда отырған ұзын бойлы жігіт

Қарама-қарсы отырған, оның қара көздерінде тапқырлық пен ақымақтық жыпылықтайды

Дүниедегі күлкі мен мұң бір мезгілде маған қарайды.

Джокер, жақсырақ - мен сияқты болды - және мені көр

Оның ішінде тағы бір жас ақымақ.

Менде кеше де болды

Баланың орындығына отырыңыз, бүгін мына бір гризли лүпілдеп жатыр

Және созылады, маған бәрін беретін үлкен ағам сияқты

Қорыққан қаңғыбас — «Сен қандай бақытты адамсың!»

Содан кейін, менің оң жағымда, бәрін басқаша жасайтын адам

Менің ойым маған күледі, ол екі жол болса,

Әрқашан ауырды алады, бүлік шығаратын, бәрін қиын жолмен қабылдайды

Кім нәзік және жұмсақ және жарылған жаңғақ болуы мүмкін екенін білу керек

Еркін - бұл толқынға қарсы қорықпай, жалғыз жүзетін бүлікші.

Мұнда ұзын, қара шашты, өмірге толы жас қыз бар

Көтеріңкі көңіл-күй, мүлдем көнбейтін, жоқтан жақсы ерік-жігермен

Қарама-қарсы, барлық қарсылықты бұзатын көзқараспен, с

Ең қараңғы күнді де жарқырататын күлкі — «Сен неткен бақытты адамсың

Бар!»

Менің қасымда осы кемені менімен бірге басқаратын, менімен бірге кемені басқаратын әйел бар

Әдемі жан мен оның даналығы мен бір-бірімді жақсы көремін және сүйемін

Маған ұнайтын ең кішкентай сөз және әрбір эмоция, дос қыз, менімен бірге жүретін серіктес

Қамыр мен күкірт сияқты бір-біріне жабысады, екеуі менмен бірге бүкіл әлемге қарсы

Өмірдің кез келген дауылынан және күнделікті күнделікті өмірден өте алады.

Және мен

Менің басымның алдында отырсам, әлі де мылқау, біртүрлі - келеді

Сіздің үстеліңізге мүлдем бейтаныс және сізге түсіндіріңіз: сізде бәрі бар

Қалайсың, жер бетінде, сіз қаншалықты маңызды емес нәрселерді жиі жасырасыз

Бұрмаланған көрініс!

Кейде сізге бейтаныс адам қажет болады

Шпигель: «Сен қандай бақытты адамсың!» дейді.