Mein Land - Reinhard Mey

Mein dunkles Land der Opfer und der Täter

Ich trage einen Teil von deiner Schuld

Land der Verratenen und der Verräter

Ich übe mit dir Demut und Geduld

Mein graues Land, das bitter und geschunden

Sich selbst verneint bis zur Erbärmlichkeit

Ich leide mit dir und an deinen Wunden

Und weiss, die heilen auch nicht mit der Zeit

Mein helles Land der mutigen und stillen

Aufrechten, unerkannt und ungenannt

Ich finde mich in deinem Freiheitswillen:

Mein Mutterland, mein Vaterland, mein schweres Land

Du übst das wohlgefällige Betragen

Den eifrigen Gehorsam: auf die Knie!

Das eine denken und das andere sagen

Und betteln um ein bisschen Sympathie

Und deine Herren dienen wie besessen

Damit man ihnen die Zerknirschung glaubt

Sie haben schon so lang Kreide gefressen

Dass es, wenn sie das Maul aufmachen, staubt

Und die, für die zu sprechen sie vorgeben

Stehen ungefragt und übersehen am Rand

Und halten dich mit ihrem Mut am Leben

Mein Mutterland, mein Vaterland, mein stummes Land

Wie Erdklumpen an meine Sohlen haften

Mir deine Bilder an, störend und schwer:

Die lange versprochenen blühenden Landschaften

Gähnen brach vor einem Ruinenmeer

Von Glücksrittern, Piraten, Tagedieben

Verschaukelt und verladen und versetzt

Nur die Bestohlenen sind zurückgeblieben

Die letzten, die beißen die Hunde jetzt

Vergessen und verraten und verfallen

Gestrandet und verloren am Imbissstand

Und Automaten dudeln aus Spielhallen

Mein Mutterland, mein Vaterland, mein armes Land

Ich bin, wie ich bin, eines deiner Kinder

Wir beide haben uns nicht ausgesucht

Du hast mich oft geschulmeistert, nicht minder

Oft habe ich deine Heuchelei verflucht

Ich kann dich nicht, die Hand aufs Herz, ansingen

Den Blick zur Fahne, und ein Wort wie stolz

Kann ich mir auch mit Mühe nicht abringen —

Dummheit und Stolz sind aus demselben Holz!

Ich hänge an den Menschen, die hier leben

An Orten, an mancher Begebenheit

Um die meine Erinnerungen sich weben

An deiner Schwermut, deiner Sprödigkeit

Ich hänge an dir und bin in deinen Brüchen

Im Guten wie im Schlechten dir verwandt

Ich bin dein Kind in deinen Widersprüchen

Mein Mutterland, mein Vaterland, mein Land

Менің құрбандар мен қылмыскерлердің қара жері

Мен сенің кінәңнің бір бөлігін көтеремін

Сатқындар мен сатқындардың жері

Мен сендермен кішіпейілділік пен шыдамдылық танытамын

Ащы да сорлы боз өлкем

Өзін бейшаралыққа дейін жоққа шығарады

Мен сенімен және сенің жараларыңмен азап шегемін

Білесіз бе, олар да уақыт өте келе емделмейді

Ержүрек пен үнсіздің жарқын елім

Тік, танылмаған және аталмаған

Мен өзімді сіздің еркіндікке деген ерік-жігеріңізден табамын:

Отаным, атамекенім, ауыр елім

Сіз ұнамды мінез-құлық жасайсыз

Ынталы мойынсұнушылық: тізеңізде!

Бір нәрсені ойлап, екіншісін айт

Және аздап жанашырлық сұраңыз

Ал сіздің қожайындарыңыз обсессивті түрде қызмет етеді

Осылайша адам олардың өкінішіне сенеді

Олар көптен бері бор жеп жүр

Олар ауыздарын ашса, шаң шығады

Және олар кім үшін сөйлейді деп кейіптейтіндер

Сұраусыз тұрып, шетте қараусыз қалды

Және олардың батылдығымен сізді тірі қалдырыңыз

Туған жерім, атамекенім, мылқау елім

Табаныма жабысқан кесек жер сияқты

Мазасыз және ауыр суреттеріңізге қараңыз:

Көптен күткен гүлденген пейзаждар

Ескеу қираған теңіздің алдында үзілді

Сәттілік сарбаздары, қарақшылар, бос жүргендер туралы

Айналдырған, тиеген және қозғалған

Тек ұрланғандар ғана қалды

Соңғылары, қазір иттер тістеп жатыр

Ұмытылып, сатқындық жасап, тәркіленді

Азық-түлік стендінде қалып қойды және жоғалды

Ал ойын-сауық аркадаларынан машиналар жарқырайды

Отаным, атамекенім, кедей елім

Мен сияқты балаларыңыздың бірімін

Біз бір-бірімізді таңдаған жоқпыз

Сіз мені жиі оқыдыңыз, кем емес

Мен сенің екіжүзділігіңе жиі қарғыс айттым

Қолымды жүрегіме қойып саған ән айта алмаймын

Туға қарап, мақтаншақтай сөз

Мен оны тіпті ауыр жұмыспен де шығара алмаймын -

Ақымақ пен мақтаныш бір нәрседен тұрады!

Мен осында тұратын адамдарға байланып қалдым

Кейбір жағдайларда, кейбір жағдайларда

Менің естеліктерімнің айналасында

Сенің меланхолияң, сынғыштығың

Мен саған жабысып, сынықтарыңда жатырмын

Сізге жақсы немесе жаман байланысты

Мен сенің қайшылықтарыңдағы балаңмын

Отаным, атамекенім, елім