Manchmal, Da Fallen Mir Bilder Ein - Reinhard Mey

Manchmal, da fallen mir Bilder ein

Von groen Fenstern in Sulenhallen,

Von Wnden und Treppen aus Marmorstein,

Von Leuchtern mit funkelnden Kristallen,

Von Feuern in offenen Kaminen,

Von Betten mit samtenen Baldachinen.

Der Teppich ist doch schon sehr abgetreten.

Weit du, ich rolle ihn einfach ein.

Er pat sowieso nicht zu den Tapeten.

Manchmal schm' ich mich, nicht dort zu Hause zu sein.

Manchmal, da fallen mir Bilder ein

Von bunten Markisen und weien Spalieren,

Mit Heckenrosen und mit rankendem Wein,

Von Grten, die sich in der Ferne verlieren.

Von Buchsbaum, zu Statuetten geschnitten.

Ein Kiesweg knirscht vornehm unter den Schritten.

Die Blumen vorm Fenster sind mde und grau.

Ich pflanz' keine neuen mehr ein.

Die blhen hier doch nicht, das wei ich genau.

Manchmal schm' ich mich, nicht dort zu Hause zu sein.

Manchmal, da fallen mir Bilder ein

Vom Lcheln weltgewandter Damen,

Gebrunte Gesichter bei Plauderei’n,

Bilder wie auf Zigarettenreklamen.

Auf grnem Tuch vergoldete Harken,

Beschlagene Glser und bunte Spielmarken.

Meine Schuhe mssen mal wieder zum Schuster.

Meine Freunde und ich trinken Bier anstatt Wein.

Was das Bridge-Spiel betrifft, da ist’s bei mir zappenduster.

Manchmal schm' ich mich, nicht einer von denen zu sein.

Manchmal, da fallen mir Bilder ein

Von einem Stck Brot in verstmmelten Hnden,

Von einer Alten, die sie allein

Hervorzerren unter berstenden Wnden.

Von verbrannten Gesichtern, in Hnden vergraben.

Manchmal schm' ich mich dafr, mich geschmt zu haben.

Das wollt' ich dir sagen, hrst du mir noch zu?

Nein, du schlfst schon, vom Tag wirst du mde sein.

Ich lsche das Licht, und ich deck' dich wrmer zu.

Manchmal schm' ich mich, trotz allem so glcklich zu sein.

Кейде ойға суреттер келеді

Бағаналы залдардағы үлкен терезелерден,

Мәрмәр тастан жасалған қабырғалар мен баспалдақтардан,

Жарқыраған кристалдары бар люстралардан,

Каминдердегі өрттерден,

Барқыт қалқалары бар кереуеттерден.

Кілем қазірдің өзінде әбден тозған.

Білесіз бе, мен оны жай ғана орап аламын.

Бұл тұсқағазға бәрібір сәйкес келмейді.

Кейде үйде болмағаныма ұяламын.

Кейде ойға суреттер келеді

Түрлі-түсті шатырлар мен ақ торлардан,

Жабайы раушан гүлдерімен және өрмелейтін жүзіммен,

Алыстан адасып кететін бақтар туралы.

Жеңіл ағаштан мүсіншелерге кесілген.

Қиыршық тас жол аяқ ізімен сықырлайды.

Терезенің сыртындағы гүлдер шаршап, сұр түсті.

Мен енді отырғызбаймын.

Олар мұнда гүлдемейді, мен мұны анық білемін.

Кейде үйде болмағаныма ұяламын.

Кейде ойға суреттер келеді

Дүние жүзіндегі әйелдердің күлкілерінен,

Сөйлескенде қоңыр жүздер,

Темекі жарнамаларындағы сияқты суреттер.

Жасыл матаға алтын жалатылған тырмалар,

Тұманды көзілдірік және түрлі-түсті чиптер.

Менің аяқ киімім қайтадан етікшіге баруы керек.

Достарым екеуміз шараптың орнына сыра ішеміз.

Көпір ойынына келетін болсақ, ол мен үшін қараңғы.

Кейде олардың қатарында болмағаныма ұяламын.

Кейде ойға суреттер келеді

Кесілген қолдардағы бір үзім нанның,

Жалғыз кемпірден

Жарылған қабырғалардың астынан сүйреп шығу.

Күйген жүздерден, Қолға көмілген.

Кейде ұялғаным үшін ұяламын.

Айтқым келгені осы еді, мені әлі тыңдайсың ба?

Жоқ, сен ұйықтап жатырсың, күннен шаршайсың.

Мен жарықты өшіремін, мен сізді көбірек жылытамын.

Кейде бәріне қарамастан бақытты болудан ұяламын.