Ich Frag' Mich Seit 'Ner Weile Schon - Reinhard Mey

Den Kopf zurückgeneigt, um fragend zu mir hochzusehen

Die kleine warme Hand in meiner, gehst du neben mir —

Das heißt, eigentlich musst du schon eher laufen als gehen!

Auf einen meiner Schritte kommen drei Schritte von dir

Und atemlos erzählst du von all den Begebenheiten

Gedanken und Geschichten, die dir grad' im Kopf rumgeh’n

Übersiehst dabei nichts am Weg und zeigst mir Winzigkeiten —

Die hab' ich schon seit einer Ewigkeit nicht mehr geseh’n!

Ich frag' mich seit 'ner Weile schon:

Wer gibt hier wem eine Lektion —

Wer gibt hier wem im Leben Unterricht?

Ich glaubte ja bisher

Dass ich derjen’ge welcher wär' -

Nun seh' ich mehr und mehr

Ich bin es nicht!

Ich hab' längst aufgehört, um meine Aussteuer zu zittern —

Dich hält nun mal nichts auf, kein Drohen und kein guter Rat!

Heut' fehlt mir etwas, höre ich nichts donnern, klirr’n und splittern

Und ein Tag ohne Trümmer scheint mir langweilig und fad!

Und abends lieb' ich es, auf deinen Murmeln auszugleiten

Die Prellungen und dein Gelächter nehm' ich gern in Kauf —

Ich brauch dein Durcheinander, denn eins ist nicht zu bestreiten:

In deinem Chaos fällt meine Unordnung nicht mehr auf!

Ich frag' mich seit 'ner Weile schon:

Wer gibt hier wem eine Lektion —

Wer gibt hier wem im Leben Unterricht?

Ich glaubte ja bisher

Dass ich derjen’ge welcher wär' -

Nun seh' ich mehr und mehr

Ich bin es nicht!

Die Zimmertür fliegt auf, und jubelnd kommst du reingeschossen —

Eine Art Kugelblitz und Turbulenz säumt deine Bahn

Es ist, als hättest du da grad' eine Tür aufgeschlossen

Durch die ich in eine sorglosere Welt sehen kann!

Ich steh' von meiner Arbeit auf, grad' hatt' ich angefangen

Und denk', während du mich «Bitte, stör' mich nicht» sagen hörst:

Noch nie ist mir die Arbeit so gut von der Hand gegangen

Nie hab' ich sie so gern getan, wie seitdem du mich dabei störst!

Ich frag' mich seit 'ner Weile schon:

Wer gibt hier wem eine Lektion —

Wer gibt hier wem im Leben Unterricht?

Ich glaubte ja bisher

Dass ich derjen’ge welcher wär' -

Nun seh' ich mehr und mehr!

Ich bin es nicht

Маған сұрақпен қарау үшін басын артқа қисайтты

Менің кішкентай жылы қолым, сен менің жанымда жүресің -

Бұл сізге жаяу емес, жүгіру керек дегенді білдіреді!

Әр басқан қадамым үшін сенен үш қадам келеді

Ал сіз барлық оқиғаларды тыныссыз айтып бересіз

Дәл қазір сіздің басыңызда жүрген ойлар мен оқиғалар

Жол бойында ештеңені назардан тыс қалдырмаңыз және маған кішкентай нәрселерді көрсетіңіз -

Мен оны көп жылдар бойы көрмедім!

Мен біраз уақыттан бері ойладым:

Мұнда кім кімге сабақ беріп жатыр -

Өмірде кім кімге сабақ береді?

Мен солай ойлайтынмын

Мен сол болар едім -

Қазір мен көбірек көремін

Мен емеспін!

Мен қанжығам үшін шайқауды баяғыда қойдым —

Сізге ештеңе кедергі емес, қорқытулар және жақсы кеңестер жоқ!

Бүгін маған бірдеңе жетіспейді, мен күннің күркіреуін, сықырлағанын, жарылғанын естімеймін

Ал қоқыссыз күн мен үшін қызық және қызық болып көрінеді!

Ал кешке мен сіздің мәрмәрлеріңізде сырғанауды жақсы көремін

Мен көгерген жерлеріңізді және күлкіңізді қуана қабылдаймын -

Маған сіздің тәртіпсіздіктеріңіз керек, өйткені бір нәрсе даусыз:

Сіздің бейберекетсіздігімде менің бұзылуым енді байқалмайды!

Мен біраз уақыттан бері ойладым:

Мұнда кім кімге сабақ беріп жатыр -

Өмірде кім кімге сабақ береді?

Мен солай ойлайтынмын

Мен сол болар едім -

Қазір мен көбірек көремін

Мен емеспін!

Бөлменің есігі ашылып, сен қуанып атып кіресің...

Доптың бір түрі найзағай мен турбуленттілік сіздің жолыңызды сызады

Жаңа ғана есікті ашқан сияқтысыз

Сол арқылы мен алаңсыз әлемді көре аламын!

Жұмыстан тұрдым, енді ғана бастадым

Менің «Маған кедергі жасамаңыз» дегенді естіген кезде ойланыңыз:

Менің жұмысым ешқашан мұндай жақсы болған емес

Сіз мені мазалағаныңыздан бері мен мұны ешқашан жасаған емеспін!

Мен біраз уақыттан бері ойладым:

Мұнда кім кімге сабақ беріп жатыр -

Өмірде кім кімге сабақ береді?

Мен солай ойлайтынмын

Мен болатын адам болар едім -

Енді мен көбірек көремін!

мен емеспін