Fünf Gartennelken - Reinhard Mey

Fünf Gartennelken steh‘n vor mir auf meinem Zimmertisch

Sie steh‘n in einem Zahnputzglas, schon nicht mehr so ganz frisch

Ein Kind hat sie mir gestern nach der Vorstellung gebracht

Ich hab‘ sie mit mir rumgetragen, eine ganze Nacht

Mein Zimmer gibt‘s in dem Hotel vierhundertzwanzigmal

Und alle sind gleich ordentlich, gleich langweilig, gleich kahl

In allen sind Bild, Lampe, Tisch und Bett gleich anzusehen

Es gibt nur eins das anders ist: Das Zimmer Hundertzehn!

Da steht in einem Zahnputzglas ein kleiner Nelkenstrauß

Der macht daraus für mich ein Stück Zuhaus‘ fern von zu Haus

Der leuchtet für mich auf dem laus‘gen Tisch, auf dem er steht

Wie das Lächeln eines Freundes, wie ein ganzes Blumenbeet!

Ich dank‘ dem Kind mit ein paar Zeil‘n, nun weiß ich nicht wohin

Ich hab‘ den Absender verlor‘n, verschusselt, wie ich bin

Heut' geht‘s in eine and’re Stadt, ich nehm‘ mein Zeug, zieh‘ aus:

Ein Koffer, zwei Gitarren und ein welker Blumenstrauß

Менің бөлмемдегі үстелде менің алдымда бес қалампыр гүлі тұр

Олар тіс щеткасының стаканында тұр, енді онша балғын емес

Кеше спектакльден кейін ол маған бала әкелді

Мен оны түні бойы жанымда жүрдім

Қонақүйде менің бөлмемнің төрт жүз жиырма данасы бар

Және бәрі бірдей ұқыпты, бірдей қызықсыз, бірдей жалаңаш

Олардың барлығында сурет, шам, үстел мен төсек бірдей

Бір ғана ерекшелігі бар: жүз ондық бөлме!

Тіс щеткасының шынысында кішкентай қалампыр шоғы бар

Ол мен үшін оны үйден алыс үйге айналдырады

Ол мен үшін өзі тұрған лас үстелде жарқырайды

Достың күлкісіндей, тұтас гүлзардай!

Мен балаға бірнеше жолдармен рахмет айтамын, енді қайда барарымды білмеймін

Мен жіберушіні жоғалтып алдым, мен сияқтымын

Бүгін біз басқа қалаға барамыз, мен заттарымды аламын, көшемін:

Чемодан, екі гитара және солған гүл шоғы