Faust In Der Hand - Reinhard Mey

Als ich an diesem Morgen mit ihm vor dem Schulhaus stand

Unter dem Arm die große bunte Tüte

Da spürt‘ ich seine kleine, heiße Faust in meiner Hand

Und wusste, dass er ahnte, was ihm blühte

Mein erster Schultag endete in einem Tränenmeer

Doch hatte ich nie vor ihm davon gesprochen —

Wie wurde schon am ersten Tag mein Ranzen mir so schwer —

Doch schlau hatte er den Braten längst gerochen

Und als die anderen Kinder mit der Lehrerin fortgingen

Hab‘ ich seine Verzweiflung und Verlassenheit gespürt

Und musst‘ ihn flehend, bittend dennoch in die Klasse bringen

Und fühlte mich, wie wenn man ein Kälbchen zur Schlachtbank führt

Es gab nur Liebe und Versteh‘n, gab nur Freiheit bislang

Und nun droh‘n Misserfolge und Versagen

Der Wissensdurst versiegt unter Bevormundung und Zwang

Die Gängelei erstickt die Lust am Fragen

Die Schule macht sich kleine graue Kinder, blass und brav

Die funktionier‘n und nicht in Frage stellen

Wer aufmuckt, wer da querdenkt, der ist schnell das schwarze Schaf

Sie wollen Mitläufer, keine Rebellen

Ja-Sager wollen sie, die sich stromlinienförmig ducken

Die ihren Trott nicht stör‘n durch unplanmäß‘ge Phantasie

Und keine Freigeister, die ihnen in die Karten gucken

Und die vielleicht schon ein Kapitel weiter sind als sie

Wie oft bist du in all den Jahren aus dem grauen Tor

Bemäkelt und getadelt rausgekommen

Wie oft habe ich ahnungsvoll und stillschweigend davor

Den Delinquenten in den Arm genommen!

Wie oft hab‘ ich den Spruch gehört: Ihr Sohn hat nur geträumt

Ihr Sohn hat mit Papierfitzeln geschossen

Ihr Sohn hat trotz Ermahnung seinen Platz nicht aufgeräumt

Ihr Sohn hat sein Tuschwasser ausgegossen!

Und nie: Ihr Sohn ist vor der ganzen Klasse aufgestanden

Für einen, den sie peinigten und quälten bis auf‘s Blut!

In dieser Welt kommen uns die wahren Werte abhanden

In dieser Schule gibt es kein Fach Menschlichkeit und Mut

Manchmal wünscht‘ ich, wir wär‘n an diesem Tag nicht mitgegangen

Und lieber, wie im Kinderlied, zu Doc David nach Fabuland

Du hättest nicht nochmal an jener Stelle angefangen

Wo ich schon einmal stand — die Faust in meines Vaters Hand!

Таңертең мен онымен мектеп ғимаратының алдында тұрғанымда

Қолтық астында үлкен түрлі-түсті сөмке

Сосын қолымда оның кішкентай, ыстық жұдырығын сездім

Және ол оны не күтіп тұрғанын білетінін білді

Менің мектептегі алғашқы күнім көз жасымен аяқталды

Бірақ мен оның алдында бұл туралы ешқашан айтқан емеспін -

Менің сөмкем бірінші күні қалай ауыр болды?

Бірақ ол қуырылған еттің иісін баяғыда ұқыпты

Ал қалған балалар мұғаліммен бірге кеткенде

Мен оның шарасыздығын және жалғыздығын сезіндім

Ал оны әлі де жалынып, жалынып сабаққа әкелуге тура келді

Және бұзауды қасапханаға апарғандай болды

Тек махаббат пен түсіністік болды, осы уақытқа дейін тек еркіндік болды

Ал енді сәтсіздік пен сәтсіздік қаупі бар

Білімге деген құштарлық әкелік пен мәжбүрлеудің астында кеуеді

Патронаттық сұрақ қоюға деген құштарлықты тұншықтырады

Мектеп кішкентай боз балаларды, ақшыл, тәрбиелі етеді

Олар жұмыс істейді және оларға сұрақ қоймайды

Кім ренжісе, жан-жағын ойласа, тез қара қошқар

Олар бүлікшілерді емес, ізбасарларды қалайды

Иә, ер адамдар олардың икемді болғанын қалайды

Кімде-кім жоспарланбаған қиялмен өздерінің күн тәртібін бұзбайды

Және олардың карталарына қарайтын еркін рухтар жоқ

Кім, бәлкім, олардан бір тарау

Осы жылдар ішінде сұр қақпадан қанша рет шықтың

Сынап, айыптап шықты

Қанша рет біле тұра үнсіз бетпе-бет келдім

Құқық бұзушы құшақтады!

«Сіздің балаңыз тек армандады» деген сөзді жиі естідім

Сіздің ұлыңыз қағаз қиындыларын түсірді

Баласы ескертулерге қарамастан орнын жинамаған

Сіздің ұлыңыз сия суын төгіп алды!

Және ешқашан: сіздің ұлыңыз бүкіл сыныптың алдында тұрды

Қанға дейін азаптап, қинаған адам үшін!

Бұл дүниеде біз шынайы құндылықтарымызды жоғалтып аламыз

Бұл мектепте адамгершілік пен ерлік деген пән жоқ

Кейде сол күні олармен бірге жүрмесек екен деп ойлаймын

Дәлірек айтқанда, балалар әніндегідей, Фабуландтағы Док Дэвидке

Сіз ол кезде қайта бастамас едіңіз

Бұрын болған жерім – әкемнің қолындағы жұдырығым!