Drei Jahre Und Ein Tag - Reinhard Mey

Sie waren Schreiner, Maurer, Steinmetz, Schmied und Zimmermann

Bald tausend Jahre her, dass ihre Wanderschaft begann

Silberschmied, Böttcher, Kupferstecher, aus bitterster Not

Zogen sie in die Fremde und sie suchten Lohn und Brot

Das Dorf so arm, das Land zu karg, keiner der Arbeit hat

Vater und Mutter kriegen die vielen Mäuler nicht satt

Sie schulterten ihr Bündel, nahmen ihren Wanderstab

Und gingen in die Welt, dorthin, wo’s Arbeit für sie gab

Nichts als den Stenz, nichts als die Kluft, nichts als am Leib das Hemd

Nicht einen roten Heller, immer hungrig, immer fremd

Nur ein kostbares Hab und Gut auf ihrer Wanderschaft:

Das Geschick ihrer Hände, ihren Mut und ihre Kraft

Wir alle seins Brüder

Wir alle seins gleich!

Ein Leben auf der Straße in Schnee oder Regenflut

In staub’ger Werkstatt oder im Gebälk zur Mittagsglut

Auf schwankendem Gerüst, im steilen Dach, im Glockenturm

Und weiterzieh’n in Kälte, in Nässe, Nacht und Sturm

Zu lernen, wie man anderswo die Kathedralen baut

Die Balken zimmert, Schiefer deckt oder den Stein behaut

Glück, wenn es eine Scheune gab als Herberge zur Nacht

Doch oft durchnässt im kühlen Morgentau im Gras erwacht

Und ihre Hände schufen die Burg zu Eisenach

Die Celler Fachwerkgiebel, das Innsbrucker Gold’ne Dach!

Und manch Geselle brachte der Welt ein Meisterstück dar:

Dürer sein Nashorn und Riemenschneider seinen Altar

Wir alle seins Brüder

Wir alle seins gleich!

Magerer Lohn, karges Quartier, und selten satt vom Schmaus

Drei Jahr und einen Tag und niemals näher an zuhaus

Als diese dreißig Meilen, aus dem Heimatkreis verbannt

Daß einen nicht die Sehnsucht, nicht das Heimweh übermannt!

Ihr Werkzeug, die Habseligkeiten, was ihr Eigen ist

Paßt in ein Leintuch, das im Quadrat eine Elle mißt

Und doch hat der entbehrungsreiche Weg sie reich gemacht

Hat Schätze an Erfahrung und Kunstfertigkeit gebracht

Und Reichtümer an Freiheit von drei Jahren auf der Walz

Allein an irdischen Gütern bleibt ihnen bestenfalls

Der goldne Ring im Ohr und der ist nicht da, um zu prahl’n

Nein, um damit wenn’s sein muß, ihr Begräbnis zu bezahl’n

Wir alle seins Brüder

Wir alle seins gleich!

Sie sind Schreiner, Maurer, Steinmetz, sie sind Schmied, und Zimmermann

Heut wie vor tausend Jahren treten sie die Reise an:

Der schwarze Hut, der Ring im Ohr, die Kluft aus alter Zeit

Am Hemd die schwarze, blaue, graue, rote Ehrbarkeit

Ein Weg voller Entsagung, Leben ohne Überfluß

In Freiheit, Gleichheit, Brüderlichkeit, ein freier Entschluß

Und ihre Hände bau’n den Reichstag und das Stelenfeld

Das neue World Trade Center, Brücken in die ganze Welt

Ihr seht sie auf der Rüstung, auf dem First und in den Sparr’n

Und wartend an der Straße, um ein Stück mit Euch zu fahr’n

Dann, brave Christen, ehe ihr vorbeifahrt, denkt daran:

Der Herr, zu dem ihr betet, war auch ein Zimmermann!

Und sagt der nicht: «Was ihr dem Wandrer an der Autobahn

Dem geringsten meiner Brüder tut, das habt ihr mir getan!»

Drum, brave Christen, ehe ihr vorbeifahrt, haltet an:

Der Herr, zu dem ihr betet, war auch ein Zimmermann!

Wir alle seins Brüder

Wir alle seins gleich!

Олар ағаш ұстасы, кірпіш қалаушы, тас қалаушы, темір ұстасы және ұста болған

Олардың саяхаты басталғанына мың жылдай уақыт өтті

Күміс шебері, мысшы, оюшы, аса мұқтаждықтан

Олар шетелге шығып, жалақы мен нан іздеді

Ауыл соншалықты кедей, ел тым тақыр, ешкімде жұмыс жоқ

Әке мен шеше көп ауызға тоймайды

Олар сөмкелерін иықтарына көтеріп, серуендеу таяқтарын алды

Және олар үшін жұмыс бар әлемге кетті

Стензден басқа ештеңе, киімнен басқа ештеңе, денедегі жейдеден басқа ештеңе жоқ

Бір тиын емес, әрқашан аш, әрқашан біртүрлі

Саяхаттағы құнды дүние ғана:

Қолдарының шеберлігі, батылдығы мен күші

Біз бәріміз оның ағаларымыз

Біз бәріміз оған теңміз!

Қарда немесе нөсер жаңбырда жолдағы өмір

Шаң басқан шеберханада немесе түсте бөренелерде

Тербелмелі ормандарда, тік төбеде, қоңырау мұнарасында

Ал суықта, дымқылда, түнде және боранда жүріңіз

Басқа жерде соборлар салуды үйрену

Бөренелерді ағаштандырыңыз, шиферді жабыңыз немесе тасты ойыңыз

Түнде тұруға арналған қора болса, бақыт

Бірақ жиі таңертеңгі салқын шыққа малынған шөпте оянады

Олардың қолдарымен Эйзенахтағы құлып құрылды

Селлер жартылай ағаштан жасалған қақпалар, Инсбрук алтын шатыры!

Көптеген саяхатшылар әлемге шедеврді ұсынды:

Дюрер - мүйізтұмсық, ал Рименшнайдер - құрбандық үстелі

Біз бәріміз оның ағаларымыз

Біз бәріміз оған теңміз!

Жалақысы шамалы, үйлер аз, той-томалақтар сирек

Үш жыл және бір күн және ешқашан үйге жақын емес

Осы отыз мильден гөрі үй шеңберіне тыйым салынған

Сағыныш пен сағыныш сізді басып кетпесін!

Оның құралдары, өз заттары

Бір шынтақ шаршыны өлшейтін параққа сәйкес келеді

Әйтсе де айырылған жол оларды байытқан

Тәжірибе мен өнердің қазынасын әкелді

Ал жолдағы бостандық үш жылдағы байлық

Ең дұрысы, оларда тек жер игілігі ғана қалады

Құлағыңыздағы алтын сақина және ол мақтануға тұрарлық емес

Жоқ, қажет болса жерлеуге кететін шығынды төлеу

Біз бәріміз оның ағаларымыз

Біз бәріміз оған теңміз!

Олар ағаш ұстасы, кірпіш қалаушы, тас қалаушы, олар темір ұстасы мен ұста

Бүгін, мың жыл бұрынғыдай, олар саяхатын бастайды:

Қара қалпақ, құлақтағы сақина, ескі киім

Жейдеде қара, көк, сұр, қызыл адалдық

Бас тартуға толы жол, молшылықсыз өмір

Бостандықта, теңдікте, бауырластықта, еркін шешімде

Ал олардың қолдары Рейхстаг пен Стелла өрісін тұрғызады

Жаңа Дүниежүзілік сауда орталығы, бүкіл әлемге көпір

Оларды сауыт үстінде де, жотада да, керегеде де көресің

Сізбен бірге аздап жүру үшін жолда күту

Олай болса, ізгі мәсіхшілер, жолдан өтпес бұрын мынаны есте сақтаңыз:

Сіз сиынатын Раббыңыз да ағаш ұстасы болған!

Ол: «Автобандағы саяхатшыға не айтасың

Менің ең кіші бауырларыма осылай істе, сен маған солай істедің!».

Сондықтан, жақсы мәсіхшілер, өтпес бұрын тоқтаңдар:

Сіз сиынатын Раббыңыз да ағаш ұстасы болған!

Біз бәріміз оның ағаларымыз

Біз бәріміз оған теңміз!