Die Waffen Nieder! - Reinhard Mey

Gebor’n in einer Stadt, vom Krieg verwüstet und zerstört,

habe ich, seit ich hören kann, «nie wieder Krieg!"gehört.

Ich hab' meine Lektion so gut gelernt, hab von so nah

den Krieg gesehn, daß auch das Kind begriff, was da geschah.

Manch Ängste, weiß ich, werd ich nie verlieren

und Bilder nicht aus meinem Kopf radieren.

Und Krieg ist ein Verbrechen, kein Krieg ist je gerecht.

Und ihr, die ihn uns schönredet und das Gelübde brecht,

euch fromme Beter hör ich nun eifrig die Trommel rühr'n,

um andere Leute Kinder in eure Schlachten zu führ'n.

Erinnert ihr euch, ihr wolltet nie wieder, nie wieder Krieg.

Die Waffen nieder!

Es heißt, sie machen ihren Job, sie tun nur ihre Pflicht.

Wie ihr es auch verharmlost, so täuscht ihr uns doch nicht:

Der Job heißt Minen legen, die Pflicht heißt bombardier’n,

Vernichten und verstümmeln, auslöschen und liquidier’n,

heißt brandschatzen, Menschen zu Tode hetzen,

die eigene Seele für immer verletzen.

Manchmal seh ich unter dem Helm ein Kindsgesicht,

aus dem blankes Entsetzen, die schiere Verzweiflung spricht,

wenn es erschüttert sehen muss, für welch schändliche Tat,

für welch schmutziges Verbrechen es sich hergegeben hat

und ahnt: Die Schuld wirst du nicht los, nie wieder.

Nie wieder Krieg.

Die Waffen nieder!

Glaubst du, in deinem gottverlaß'nen Loch im Wüstensand

verteidigst du deine Kinder, dein Dorf oder dein Land?

Glaubst du, wenn du mit deinen großen High-Tech-Stiefeln kommst,

das Land aus hellem Himmel zurück in die Steinzeit bombst,

du könntest es befrei’n durch Blutvergießen,

Frieden in die Herzen der Menschen schießen?

Nein, wieder wirst du für eine schlechte Sache mißbraucht:

Für Macht, für Öl, für Stahl, damit der Rüstungsmotor faucht,

die diese große Kumpanei, die dich, wie’s ihr gefällt,

am Ende der Welt als lebende Zielscheibe hinstellt.

Verwehr' ihr den Gehorsam, sag: Nie wieder!

Nie wieder Krieg.

Die Waffen nieder!

Соғыс қираған және қираған қалада дүниеге келген,

Мен естігенше «енді ешқашан соғыспа!» дегенді естідім.

Мен сабағымды жақсы үйрендім, жақыннан алдым

бала не болып жатқанын түсінуі үшін соғысты көрді.

Кейбір қорқыныштар мен ешқашан жоғалмайтынымды білемін

және менің ойымнан суреттерді өшірме.

Ал соғыс қылмыс, ешбір соғыс ешқашан әділ болмайды.

Ал сен, бізбен сөйлесіп, антымызды бұзатын,

Мен сенің барабан соққан тақуалық дұғаларыңды асыға естимін,

басқа адамдардың балаларын сіздің шайқастарыңызға апару.

Есіңде ме, сен ешқашан соғысты, енді ешқашан соғысуды қаламадың.

Қару-жарақ жойылсын!

Олар өз міндеттерін атқарып жатырмыз дейді.

Сіз оны қалай ойнасаңыз да, сіз бізді алдамайсыз:

Жұмыс мина төсеу, кезекшілік бомбалау,

Жою және жою, жою және жою,

жану, адамдарды өлімге асығу,

жаныңды мәңгілікке жаралайды.

Кейде дулыға астынан баланың бетін көремін

анық қорқыныштан, мөлдір шарасыздықтан сөйлейді,

егер ол шошып көрінуі керек болса, бұл қандай ұят әрекет

ол қандай лас қылмысқа барды

және күдіктілер: сіз кінәдан арылмайсыз, енді ешқашан.

Енді ешқашан соғыс болмасын.

Қару-жарақ жойылсын!

Сіз шөл құмындағы құдай сақтамаған шұңқырыңызда ойлайсыз

балаларыңды, ауылыңды, еліңді қорғайсың ба?

Сіз өзіңіздің үлкен жоғары технологиялық етікпен келесіз бе деп ойлайсыз

елді тас дәуіріне дейін күтпеген жерден бомбалау,

оны қан төгу арқылы босатуға болады,

Адамдардың жүрегіне тыныштық орнатыңыз ба?

Жоқ, сізді тағы да жаман мақсатта пайдаланады:

Қуат үшін, мұнай үшін, болат үшін, қару-жарақ қозғалтқышы ысқырады,

бұл үлкен достық, сіз қалағаныңызша,

дүниенің соңында тірі нысана ретінде.

Оның мойынсұнуын жоққа шығарыңыз, айтыңыз: Енді ешқашан!

Енді ешқашан соғыс болмасын.

Қару-жарақ жойылсын!