Die Kinderhosenballade - Reinhard Mey

Ist das nicht die Hose vom Großen, die

Mich da aus dem Altkleidersack angrinst, wie

Ein guter Freund aus alter Zeit

Ein Zeuge der Vergangenheit

Mit blankem Po und Flicken auf dem Knie?

Der Große versank damals bis zum Kinn

Darin, wenn ich mit ihm spazier‘n gegangen bin

Da dachte sich mancher Passant:

Da geht ein Vater durch das Land

‘ne Hose an der Hand mit keinem Kind drin

Doch wächst der Mensch, wie es so treffend heißt

Mit der Hose, die man ihm jeweils zuweist

Sie wuchsen zusammen, und mit der Zeit

War‘n sie wie Arsch und Hose, er und sein Beinkleid

Vom ersten Kindergartengang

Bis Schultüte und Schulanfang

Dann endlich hat das Wachstum sie entzweit

So zog der kleine Bruder das Erbe an

Und trug es lange voller Stolz.

Doch irgendwann

Hat er sich mal nicht nur das Hemd

Im Reißverschluß vorn eingeklemmt

So etwas prägt sich einem Manne ein, Mann!

Die Zeit heilt alle Wunden, bloß

Sie macht auch kleine Hosenbesitzer groß

So hat er die Hose, von Ängsten gegerbt

Von Wäschen, Sonne, Sand und Pfützen ganz entfärbt

Deren Taschen einst manche Mark

Geheimnisse und Schätze barg

Schweren Herzens seiner Schwester vererbt

Und die polierte damit zum dritten Mal

Auf allen Kinderrutschen den Rutschenstahl

Ich weiß noch, wie ihr Herz drin schlug

Als ich sie drin zum Zahnarzt trug

‘s ist alles wieder gut, es war einmal!

Und jetzt ist sie auch ihr zu klein …

Von meinen drei‘n passt nun keiner mehr rein

Sie kann mir doch nicht Jacke wie Hose sein:

Steckt ein Spielzeug und ein Foto von Euch drei‘n

Als Zeichen an ein Menschenkind

Dass alle Kinder Bücher sind

Mit in die Hosen-Taschenpost hinein!

Vielleicht wird sie irgendwo auf der Welt

In einem fernen Land noch mal in Dienst gestellt

Und wenn sich darin irgendwann

Ein viertes Kind vergnügen kann

Ist das ein Schluss, der mir gefällt!

Бұл үлкен жігіттің шалбары емес пе?

Ескі киім сөмкесінің ішінен маған күледі, иә

Жақсы ескі дос

Өткен күннің куәгері

Жалаңаш түбімен және тізедегі патчтармен?

Сосын үлкені иегіне дейін батып кетті

Онда мен онымен серуендеуге шыққанда

Сонда жол-жөнекей көп адам:

Елді аралап жүрген әке бар

Қолында бала жоқ шалбар

Бірақ орынды айтылғандай адам өседі

Оған тағайындалған шалбармен

Олар бірге өсті және уақыт өте келе

Олар есек пен шалбар сияқты ма, ол және оның шалбары

Балабақшадағы бірінші сыныптан

Мектеп сөмкесі мен мектеп басталғанша

Сосын, ақырында, өсу оларды екіге бөлді

Осылайша кіші інісі мұраға қалдырды

Және оны ұзақ уақыт бойы мақтанышпен киді.

Бірақ бір күні

Оның көйлегі ғана емес пе?

Алдыңғы жағында сыдырмаға қысылған

Ондай нәрсе адамның санасында сақталады, аға!

Уақыт барлық жараларды емдейді

Бұл сондай-ақ кішкентай шалбар иелерін өсіреді

Сондықтан оның шалбары бар, қорқыныштан тотыққан

Жуу, күн, құм және шалшықтар арқылы толығымен түссізденген

Олардың қалталары бір рет көп белгі береді

құпиялар мен қазыналар

Жүрегі ауыр апасынан мұраға қалды

Ол оны үшінші рет жылтыратты

Барлық балалар слайдтарында сырғанау болат

Оның жүрегі сол жерде соғып тұрғаны әлі есімде

Мен оны тіс дәрігеріне апарған кезде

Қайтадан бәрі жақсы, бір кездері!

Ал қазір ол оған да тым кішкентай...

Менің үшеуімнің ешқайсысы енді сәйкес келмейді

Ол шалбар сияқты менің курткам бола алмайды:

Ойыншықты және үшеуіңіздің суретіңізді қойыңыз

Адам баласына белгі ретінде

Балалардың бәрі кітап

Шалбардың қалтасына!

Мүмкін ол әлемнің бір жерінде болады

Алыс елде қайта пайдалануға берілді

Ал егер ол бір кездері болса

Төртінші бала ләззат алады

Бұл маған ұнайтын соңы ма!