Cantus 19 b - Reinhard Mey

Seiendes Nichtsein verschleiert mich bang

Fließendes Blau regt sich bebend

Flügellos gleichsam entschwebend

Lodernd im Werden die Sinne entlang

Bleibend allein ist des fließenden Lichts

Eherner Zugriff beständig

Endlosem Enden unendlich

Näher noch dem unerschaubaren Nichts

Bleibend der Leere allheilige Kraft

Seliges nimmer erahnend

Stets ans Gewordene mahnend

So, Gedicht neunzehn b wär damit auch geschafft!

Nichts wie weg zum Verleger und ab in den Druck

Ruckzuck!

Болмаушылық мені алаңдатады

Ағып жатқан көк тербеледі

Қанатсыз, былайша айтқанда, қалықтайды

Сезімдер бойымен болмыстағы жалын

Жалғыз қалғаны - ағып жатқан жарық

Темір ұстағыш тұрақты

Шексіз соңы шексіз

Түсінбейтін ештеңеге жақынырақ

Бостандыққа шыдау барлық қасиетті күш

Ешқашан күдіктенбеген бақытты

Әрқашан не болғанын еске салады

Сонымен, он тоғыз б өлеңі мұнымен бітер еді!

Баспаға өшіру және басып шығару үшін өшіру

ақымақ!