Ankomme Freitag, Den 13. - Reinhard Mey

Es rappelt am Briefschlitz, es ist viertel nach sieben.

Wo um alles in der Welt sind meine Latschen geblieben?

Unter dem Kopfkissen nicht und auch nicht im Papierkorb,

Dabei könnte ich schwören, sie war’n gestern noch dort!

Also dann eben nicht, dann geh ich halt barfuß.

Meine Brille ist weg, liegt sicher im Abfluß

Der Badewanne, wie immer, na -, ich seh auch gut ohne

Und die Brille hält länger, wenn ich sie etwas schone.

So tapp' ich zum Briefschlitz durch den Flur unwegsam,

Fall über meinen Dackel Justus auf ein Telegramm.

Ich les es im Aufsteh’n mit verklärter Miene

Ankomme Freitag, den 13., um vierzehn Uhr, Christine,

Ankomme Freitag, den 13., um vierzehn Uhr, Christine.

La, la, la, la, …

Noch sechseinhalb Stunden, jetzt ist es halb acht.

Vor allen Dingen ruhig Blut, mit System und mit Bedacht.

Zunächst einmal anziehn, — halt, vorher noch waschen!

-

Da find ich die Pantoffeln in den Schlafanzugtaschen.

Das Telefon klingelt: Nein, ich schwöre falsch verbunden,

Ich bin ganz bestimmt nicht Alfons Yondrascheck, — noch viereinhalb

Stunden.

Den Mülleimer raustragen, zum Kaufmann gehn,

Kopfkissen neu beziehen und Knopf an Hose nähn.

Tischdecke wechseln, — ist ja total zerrissen,

Hat wahrscheinlich der kriminelle Dackel auf dem Gewissen,

Und wahrscheinlich war der das auch an der Gardine!

Ankomme Freitag, den 13., um vierzehn Uhr, Christine,

Ankomme Freitag, den 13., um vierzehn Uhr, Christine,

La, la, …

Zum Aufräumen ist keine Zeit, ich steck alles in die Truhe,

Abwasch, Aschenbecher, Hemden, so, jetzt hab ich Ruhe.

Halt, da fällt mir ein, ich hatte ihr doch fest versprochen:

An dem Tag, an dem sie wiederkommt, wollte ich ihr etwas kochen!

Obwohl ich gar nicht kochen kann!

Ich will es doch für sie versuchen!

Ich hab auch keine Ahnung vom Backen und back' ihr trotzdem einen

Kuchen.

Ein Blick in den Kühlschrank: drin steht nur mein Wecker

Noch mal runter zum Lebensmittelladen und zum Bäcker.

Rein in den Fahrstuhl und Erdgeschoß gedrückt.

Der Fahrstuhl bleibt hängen, der Dackel wird verrückt.

Nach dreiviertel Stunden befreit man mich aus der Kabine.

Ankomme Freitag, den 13., um vierzehn Uhr, Christine,

Ankomme Freitag, den 13., um vierzehn Uhr, Christine,

La, la, …

Den Dackel anbinden vor’m Laden, aber mich lassen sie rein,

Ich kaufe irgendwas zum Essen und drei Flaschen Wein,

Eine Ente dazu, — ich koche Ente mit Apfelsinen, —

Für den Kuchen eine Backform, eine handvoll Rosinen.

«Darf's für 20 Pfennig mehr sein?

Im Stück oder in Scheiben?»

«Ist mir gleich, ich hab das Geld vergessen, würden sie’s bitte

Anschreiben?»

Пошта жәшігі сықырлайды, сағат жетіден ширек өтті.

Менің тәпішкелерім қайда кетті?

Жастықтың астында емес, қоқыс себетінде де емес,

Мен оның кеше болғанына ант ете аламын!

Сондықтан олай емес, онда мен жалаң аяқ жүремін.

Менің көзілдірігім кетіп қалды, канализацияда болуы керек

Ванна, әдеттегідей, жақсы - мен онсыз жақсы көремін

Ал егер мен оларға күтім жасасам, көзілдірік ұзағырақ болады.

Сондықтан мен өтпейтін дәліз арқылы хат ұяшығын іздеймін,

Менің такса Юстус туралы жеделхатқа түсіңіз.

Мен оны түрленген өрнекпен тұрып оқыдым

13 жұма күні сағат 14.00-де Кристинге келеді.

13 жұма күні сағат 14.00-де келеді, Кристин.

Ла, ла, ла, ла, ...

Алты жарым сағат қалды, қазір жеті жарым.

Ең бастысы, тыныш қан, жүйелі және мұқият.

Алдымен киініңіз - күтіңіз, алдымен жуыңыз!

-

Сосын мен тәпішкелерді пижама қалтасынан тауып аламын.

Телефон шырылдады: жоқ, қате қосылды деп ант етемін,

Мен Альфонс Йондрашек емеспін - әлі төрт жарым

Сағат.

Қоқыс жәшігін шығарыңыз, дүкенге барыңыз

Қайта төселген жастық және шалбардағы тігу түймесі.

дастарханды ауыстырыңыз - ол толығымен жыртылды,

Оның ар-ұжданында қылмыскер такса бар шығар,

Бұл да пердеде болған шығар!

13 жұма күні сағат 14.00-де Кристинге келеді.

13 жұма күні сағат 14.00-де Кристинге келеді.

Ла-ла...

Жинауға уақыт жоқ, бәрін кеудеге саламын,

Ыдыс-аяқ, күлсалғыш, көйлек, енді мен тынышпын.

Күте тұрыңыз, бұл маған есіме түсіреді, мен оған уәде бердім:

Ол қайтып келген күні мен оған бірдеңе пісіргім келді!

Мен тамақ пісіре алмасам да!

Мен оны сіз үшін сынап көргім келеді!

Мен де пісіру туралы ештеңе білмеймін, сондықтан мен сізге бәрібір пісіремін

Торт.

Тоңазытқышқа қарау: онда менің оятқышым ғана бар

Тағы да азық-түлік дүкені мен наубайханаға дейін.

Лифт пен бірінші қабатқа итерілген.

Лифт кептеліп қалады, дахшунд есінен танып қалады.

Төрттен үш сағаттан кейін олар мені кабинадан босатады.

13 жұма күні сағат 14.00-де Кристинге келеді.

13 жұма күні сағат 14.00-де Кристинге келеді.

Ла-ла...

Дүкеннің алдына таксонды байлаңыз, бірақ олар мені кіргізді

Мен жейтін бірдеңе мен үш бөтелке шарап аламын

Үйрек қосыңыз, — апельсинмен үйрек пісіремін, —

Тортқа, пісірме табаға, бір уыс мейіз.

«20 пфеннигке артық болуы мүмкін бе?

Бір бөлікте ме, әлде тілімше ме?»

«Маған бәрібір, мен ақшаны ұмытып кетіппін, өтінемін

Жазыңыз?»