The Institute Of Mental Health, Burning - Peter Hammill

It was the first day of July;

No wind breathed in the sky

When a pin-striped suit

Saw that the Institute of Mental Health was burning

He stood upon the corner

Where the sun was warmer…

Looking across the street

He moved the shackles on his feet

As the Institute was burning

Flames were roaring, singing like a thunderstorm;

Smoke was pouring straight up to the sky;

Windows smashing, Gothic doors and lintels fall;

Timbers crashing and we both know why

Nobody else came by to stare;

You see, they didn’t really care

Can’t call the fire brigade —

None of them had been paid

And so the Institute was burning

Throughout the city, people say it isn’t pretty

Everyone agrees, and everyone feels glad;

Doctored brains celebrate and everyone waves their chains…

It’s a pity they’re all mad

Бұл шілденің бірінші күні еді;

Аспанда жел соқпады

Қашан жолақты костюм

Психикалық денсаулық институтының жанып жатқанын көрдім

Ол  бұрышта тұрды

Күн жылы болған жерде...

Көшеге қарап

Ол аяғындағы бұғауларды жылжытты

Институт жанып жатқанда

Жалындар күркіреп, найзағайдай ән салды;

Түтін аспанға тік көтеріліп жатты;

Терезелер сынды, готикалық есіктер мен линтельдер құлады;

Ағаштар құлады, себебі біз                                                                     |

Ешкім де қарап келмеді;

Көрдіңіз бе, олар шынымен де мән бермеді

Өрт сөндірушілерге қоңырау шалу мүмкін емес —

Олардың ешқайсысы төленбеген

Осылайша Институт өртеніп кетті

Бүкіл қалада адамдар оның әдемі емес екенін айтады

Барлығы келіседі, және бәрі қуанады;

Дәрігерлік милар тойлайды және бәрі шынжырларын бұлғайды ...

Бұл өкінішті, олардың бәрі ессіз