The Comet, The Course, The Tail - Peter Hammill

They say we are endowed with Free Will —

At least that justifies our need for indecision

But between our insticts and the lust to kill

We bow our heads in submission

They say that no man is an island

But then they say our castles are our homes;

It’s felt the choice is ours, between peace and violence…

Oh, yes, we choose, alone?

While the comet spreads its tail across the sky

It nowhere near defines the course it flies

Nor does it find its own direction

Though the path of the comet be sure

Its constitution is not

So its meaning is possibly more

Than the tracing of a tail

In one brief shot at glory

Love and peace and individuality

So order and society are man-made?

War and hate and dark depravity

Or are we slaves?

Channeling aggressive energies

The Death Wish and the Will to survive

Into finding and preserving enemies

Is that the only way we know that we’re alive?

In the slaughterhouse all corpses smell the same

Whether queens or pawns or innocents at the game;

In the cemetery a uniform cloaks the graves

Except for outward pomp and circumstance

There is a time set in the calendar

When all reason seems barely enough

To sustain all the shooting stars:

Times are rough

I’m waiting for something to happen here

It feels as though it’s long overdue…

Maybe a restatement of yesteryear

Or something entirely new

And the knowledge that we gain in part

Always leads us closer to the very start

And to the founding questions:

How can I tell that the road signed to hell

Doesn’t lead up to heaven?

What can I say when, in some obscure way

I am my own direction?

Олар бізге ерік бостандығы берілген        берілген          берілген          берілген          берілген          берілген         берілген          берілген          берілген         берілген         |

Кем дегенде, бұл біздің шешімсіздік қажеттілігімізді ақтайды

Бірақ біздің ішкі түйсіктеріміз бен өлтіруге құмарлықтың арасында

Біз  басымызды                                                                      

Ешбір адам арал емес дейді

Бірақ содан кейін олар біздің сарайлар біздің үйлер деп айтады;

Бейбітшілік пен зорлық-зомбылық арасындағы таңдау біздікі сияқты...

Иә, біз таңдаймыз, жалғыз ба?

Комета құйрығын аспанға жайып жатқанда

Ол ұшатын бағытты  анықтамайды

Ол да өз бағытын таба алмайды

Құйрықты жұлдыздың жолы белгілі болғанымен

Оның конституциясы болмайды

Сондықтан оның мағынасы одан да көп

Құйрықтың ізіне  қарағанда 

Даңқтың бір қысқаша кадрында

Махаббат пен бейбітшілік және даралық

Сонымен тәртіп пен қоғамды адам жасаған ба?

Соғыс пен өшпенділік және қара азғындық

Әлде біз құлбыз ба?

Агрессивті энергияны тарату

Өлім тілегі және аман қалу еркі

Жауларды табу және сақтау

Тірі екенімізді осы жолмен ғана білеміз бе?

Қасапханадағы барлық мәйіттердің иісі бірдей

Ойындағы ханшайымдар, пешкалар немесе бейкүнәлар;

Зиратта бейіттерге біркелкі киім киеді

Сырттай сән-салтанат пен жағдайды қоспағанда

Күнтізбеде белгіленген уақыт бар бар

Барлық себеп жеткіліксіз болып көрінген кезде

Барлық жұлдыздарды қолдау үшін:

Уақыт қатал

Мен бұл жерде бірдеңе болуын күтемін

Бұл әлдеқашан кешіктірілгендей сезінеді ...

Бәлкім, өте                                                                                                                                                        

Немесе мүлде жаңа нәрсе

Және біз ішінара алатын білім

Әрқашан бізді басталуға жақындатады

Ал негіздеу сұрақтарына:

Жолдың тозаққа белгіленгенін қалай айта аламын?

Аспанға  апармайды ма?

Қандай да бір түсініксіз жолмен қашан не айта аламын

Мен өз бағытыммын ба?