Çağırdım - Orxan Zeynallı, Gula

Hər keçən günün sonunda eyni səhərlərdən bəhs edəndə

Süni günlər solğun üzümə süni gülüşü geydirəndə

Düşündüm səhvmi qurulub görən daim dönən dünya?

Etdiyi fəlakətlərlə insanları söyən dünya

Fərqi yox, pessimist, optimistmi mövzularım

Dərin sayılan arzularım, dayazlaşdı sən gedincə

Gözümü çox çirkin səhnələrdə qapalı saxlamışdım

Gözüm yumulu qaranlıqda, göz yaşına büründükcə

Qısa metraj filmlərdə baş rollar yadda qalmır

Bunu bilirdim, amma həyatımız bütöv zənn edirdim, yanıldım

Yenə də qırıq qəlbi yeni bir sevgiliylə bərkitmək istəmişdim

Göz yaşları yolumu kəsdi, ağladım

Sevmək qırıq qəlblə necə də çətin bir iş!

Qəmli dönüş, addımlarda həvəs yoxdur (ümid yoxdur)

Saxladım özümü, son nəfəsin intizarı da məni çox sıxırdı

Yoluma son, yoluma davam — çaşıb qaldım

Mən həyatımı yenidən yaşamaq istədim

Ölüm astanasında

Mən güzgüdəki qəm kədərimi gizlədim

Gözümün qarşısında

Mən sənsizlik hissi nədir bilmədim

Şirin yuxularımda

Mən çağırdım, sevərək səni səslədim

Sənsə yox oldun o anda

Gördüyüm o gözəl gözlər, qəlbinlə ayaqlaşmır

Deyilən o xoş sözlər, əməldə reallaşmır

Nə vaxt ki, qəmli hisslər nəğmələrimə qonaq gəldi

O təmiz məhəbbətin ləçəklərini önümə sərdi

Bir qədər rahatlaş sən, üzüntü səbəbsizdir

Bu dünya qəddar, amma təslim olmaq gərəksizdir

İntihar — ölmüş ruhun azadlığının əks sübutu

Günəş yaxınlaşanda gülən gülün üzündə qorxu

Əynində bəyaz libas, cizgilərin çox cəlbedici

Tək gülüşündür miras, qalanlar sənlə gedəcək

Sevgi də ölüm kimidir, çox vaxtsız və xəbərsiz gəlir

Boş otaqda tək-tənha, burunda tanış ətir

Deyirsən — haqsızlıq dünyası, dünya necə etsin ki?

Axır ki, insanlar da qarşılıqsız sevə bilsin

Düz yollar Allahın işi, döngələri şeytan yaratdı və

Mələk gözlü gözəl son addımını döngədə atdı

Mən həyatımı yenidən yaşamaq istədim

Ölüm astanasında

Mən güzgüdəki qəm kədərimi gizlədim

Gözümün qarşısında

Mən sənsizlik hissi nədir bilmədim

Şirin yuxularımda

Mən çağırdım, sevərək səni səslədim

Sənsə yox oldun o anda

Son seçim edilib artıq səhvmi, düzmü önəmsizdir

İndi gözəlliyindən yazan şair qələmsizdir

Son illər onun həyatı çox dəyişdi, amma həyat hələ də eyni

İlk addımda həyəcan, amma son dayanacaq hamıya bəlli

İzdiham… qəlbdə yaranıb akustika, döyüntülərinin əks sədası

Sevginin də qoyulub artıq son nidası

Mistika… yuxu olaydı kaş ki, burda epizodik bir hal belə

Bu reallıq bu qəlbimçün çox ağırdır

Kim üçünsə ilham pərisi yanan Roma

Mənəsə o gözlər də bəsdir demişdim, indi o gözlər

Yumulub artıq, yaş artdıqca dünya dəyişir baxış açımda

Yalanlar üzə çıxır, ümidlərsə indi dar ağacında

Kölgələrimin ən sevimli duyğusuydu

Əl-ələ qaçıb gizlənirdik günəşdən, onlar qeyb olurdu

O vaxtlar mənə yad idi bu hiss, indi fikirləş

Mən kiminsə kölgəsi, sənsə o kölgəni batıran günəş

Mən həyatımı yenidən yaşamaq istədim

Ölüm astanasında

Mən güzgüdəki qəm kədərimi gizlədim

Gözümün qarşısında

Mən sənsizlik hissi nədir bilmədim

Şirin yuxularımda

Mən çağırdım, sevərək səni səslədim

Sənsə yox oldun o anda

Mən həyatımı yenidən yaşamaq istədim

Ölüm astanasında

Mən güzgüdəki qəm kədərimi gizlədim

Gözümün qarşısında

Mən sənsizlik hissi nədir bilmədim

Şirin yuxularımda

Mən çağırdım, sevərək səni səslədim

Sənsə yox oldun o anda

Mən həyatımı yenidən yaşamaq istədim

Mən çağırdım, sevərək səni səslədim

Әр өткен күннің соңында дәл осындай таң туралы сөйлескенде

Жасанды күндер бозарған жүзіме жасанды күлкі салғанда

Мен әлемнің үнемі өзгеріп жатқанын көру қателік деп ойладым ба?

Адамдарды апаттарымен қарғайтын дүние

Мен пессимистпін бе, оптимистпін бе, маңызды емес

Менің терең армандарым сен кеткен сайын таяз болды

Мен өте жағымсыз көріністерге көзімді жұмып отырдым

Қараңғыда көзім жұмылды, Көз жасымды төгіп

Қысқа метражды фильмдердегі басты рөлдер есте қалмайды

Мен мұны білдім, бірақ мен біздің бүкіл өміріміз дұрыс емес деп ойладым

Сонда да жараланған жүрегімді жаңа ғашықпен бекіткім келді

Көзімнен жас ағып, жыладым

Жаралы жүрекке ғашық болу қандай қиын!

Қайғылы бұрылыс, қадамдарда ынта жоқ (үміт жоқ)

Мен өзімді ұстадым, соңғы демімді күту мені қатты мазалады

Саяхатымның аяқталуы, сапарымның жалғасы – таң қалдым

Мен өз өмірімді қайта сүргім келді

Өлім алдында

Мен мұңымды айнаға жасырдым

Менің көз алдымда

Сенсіз қандай сезімде болатынын білмедім

Менің тәтті армандарымда

Қоңырау шалдым, сүйіспеншілікпен шақырдым

Сен сол сәтте жоғалып кеттің

Мен көретін сұлу көздері сенің жүрегіңмен бірге жүрмейді

Бұл жылы сөздер орындалмайды

Менің әндеріме мұңды сезімдер келген кезде

Алдыма мөлдір махаббаттың гүл шоқтарын жайды

Сәл босаңсай, қайғы себепсіз

Бұл дүние қатыгез, бірақ берілудің қажеті жоқ

Өзін-өзі өлтіру – өлі жанның еркіндігіне қарама-қарсы

Күн жақындаған сайын күлімдеген жүзде қорқыныш

Ақ көйлек киіп, сызықтары өте тартымды

Жалғыз күлкі - енші, қалғаны сенімен бірге жүреді

Махаббат өлім сияқты, ол өте ерте және білмей келеді

Бос бөлмеде жалғыз, мұрынға таныс иіс

Әдiлетсiздiк әлемi дейсiз, дүние мұны қалай жасайды?

Өйткені, адамдар өзара қарым-қатынассыз сүйе алады

Түзу жолдар – Құдайдың ісі, ал қисықтарды шайтан жаратқан

Періште көзді ару қисыққа соңғы қадамын жасады

Мен өз өмірімді қайта сүргім келді

Өлім алдында

Мен мұңымды айнаға жасырдым

Менің көз алдымда

Сенсіз қандай сезімде болатынын білмедім

Менің тәтті армандарымда

Қоңырау шалдым, сүйіспеншілікпен шақырдым

Сен сол сәтте жоғалып кеттің

Соңғы таңдау жасалған немесе қате болғаны маңызды емес

Енді оның сұлулығын жазған ақын қаламсыз

Оның өмірі соңғы жылдары көп өзгерді, бірақ өмірі бұрынғысынша

Алғашқы қадамдағы толқу, бірақ соңғы аялдама бәріне белгілі

Көпшілік... жүректегі акустика, соғудың жаңғырығы

Махаббаттың соңғы айқайы қойылды

Мистицизм - бұл арман, эпизодтық оқиға болса екен

Бұл шындық менің жүрегім үшін өте ауыр

Жанып тұрған Рим перісінен шабыттанған біреу үшін

Маған сол көздер жетеді дедім, енді ол көздер

Қазір жабық, мен қартайған сайын әлем өзгереді

Өтірік әшкере болып, үміт ағашта енді

Бұл менің ең жақсы көретін көлеңкем еді

Қол ұстасып жүгіріп, күннен жасырдық, олар ғайып болды

Ол сезім маған ол кезде жат еді, енді ойланыңыз

Мен біреудің көлеңкесімін, ал сен сол көлеңкені түсіретін күнсің

Мен өз өмірімді қайта сүргім келді

Өлім алдында

Мен мұңымды айнаға жасырдым

Менің көз алдымда

Сенсіз қандай сезімде болатынын білмедім

Менің тәтті армандарымда

Қоңырау шалдым, сүйіспеншілікпен шақырдым

Сен сол сәтте жоғалып кеттің

Мен өз өмірімді қайта сүргім келді

Өлім алдында

Мен мұңымды айнаға жасырдым

Менің көз алдымда

Сенсіз қандай сезімде болатынын білмедім

Менің тәтті армандарымда

Қоңырау шалдым, сүйіспеншілікпен шақырдым

Сен сол сәтте жоғалып кеттің

Мен өз өмірімді қайта сүргім келді

Қоңырау шалдым, сүйіспеншілікпен шақырдым