Hisslər Danışanda - Orxan Zeynallı, Ayka

Yorulmuşdum fikirləri beynimdə gizli saxlamaqdan

Baxıram özümə hərdən qıraqdan

Axı bu qədər vecsizlik, bir addım uçurumdan

Dəfələrlə kömək istəmişdim sabahdan

Qaçıram günahdan, növbəti günaha doğru

Əllərim yaxınlaşır hər gün silaha doğru

Təlaşa səbəb varmı buranın vəziyyətindən?

Bəzi şəhərlərdə ümumiyyətlə günəş doğmur

Qəlbim güzgü kimidir, sındırıldıqca dərd gətirir

Amma ki, indi qorxu yoxdur

Çünki, iynə batsa artıq çıxarmağa qan da yoxdur

Səhərlərdə əlimi açmağa duam yoxdur

Artıq sual yoxdur, yeganə maraq idi

Eşidən mən deyildim, bu iki qulaq idi

Sənin soraqlarınla tələsən gözlərimdir

Ürəyimi kimsə döyür, deyəsən hisslərimdir

Biz… Qoruya bilərikmi sevgini?

Bitirə bilərikmi nəğməni?

Yadında saxla bu əlləri… (Səni isidən…)

Mən… Sənə doğma xal kimi yanaqda

Eyni vaxtda iki qulaqda

Səs kimiyəm bu otağda… (Səni sevdirən…)

Düşün, necə də qəribə olar, insan olsaydı bulud kimi

Baxırsan, şəffaf və gücsüzdür

Amma ki, günəşin qabağın təkcə o ala bilir

Insan isə aciz, itirmədən darıxa bilmir

Qabağın ala bilmir, adi pislik etmək istəyinin də

O ki, qaldı bəşəri məsələlərə

Bu haqda danışmayım heç

Kimə lazımdır dünya?

Hamıya kifayətdir onun kiçik çərçivəsi

Sevginin tərcüməsi görəsən nədir axı?

Mənasın heç kim bilmir, amma ki, hamı danışır

Gözlərin yumur, baxır, əslində qaranlıq görür

Amma ki, uydurur ki, göyərçinlər uçur burda…

Mən də bu siyahıda xəyallar üzrə mütəxəssis

Realda olmayanlar burda alınır köməksiz

Yenə öz qəhəri ilə sözümü kəsən kimdir?

Həmişə olduğu kimi deyəsən hisslərimdir

Biz… Qoruya bilərikmi sevgini?

Bitirə bilərikmi nəğməni?

Yadında saxla bu əlləri… (Səni isidən…)

Mən… Sənə doğma xal kimi yanaqda

Eyni vaxtda iki qulaqda

Səs kimiyəm bu otağda… (Səni sevdirən…)

Cənnətin göz yaşıdır əlimə düşən damcı

Bezib artıq insanların yolunu gözləməkdən

Sıxıntımı, depressiyamı ürəyimdəki sancı?

Niyə biz yaxşılıq eləyirik ancaq savab xətrinə?

Zibilin içində işləyirik, sonda zibil almaqçün

Nəyə gərək bu illər böyüyüb zibil olmaqçün?

Ondansa körpə qalardım və heç nə bilməzdim

Heç nə də etməzdim ki, desinlər — səhvsizdir

Cəmiyyətin içinə girdikcə baxıram çirklənmiş üzlərə

Sevgini rəngləyən sözlərə, həyatdan doymadım

Həyatdan doymadım, doymadım süz yenə!

Beyində fikirlər addımlara tərs yenə

Sənin o baxışların ömürlük bəs mənə

Edirdi qəsd mənə, səbəbsə gözlərindir

Kimsə son qoyur artıq, deyəsən hisslərimdir

Biz… Qoruya bilərikmi sevgini?

Bitirə bilərikmi nəğməni?

Yadında saxla bu əlləri… (Səni isidən…)

Mən… Sənə doğma xal kimi yanaqda

Eyni vaxtda iki qulaqda

Səs kimiyəm bu otağda… (Səni sevdirən…)

Sus… Pıçıldasın, qoy gözlərin

Yadıma düşür məni üzməyin

Göz yaşlarımda üzməyin… (Qızıl balıq kimi)

Yaxınlaş… Üzündəki o qırışlar

Cavanlığını sənə bağışlar

Təsirsiz olub yağışlar… (Kiçik bir arx kimi)

Мен өз ойымды санамда жасырудан шаршадым

Анда-санда өзіме қараймын

Өйткені, қиядан бір адым қалғаны соншалық

Ертеңнен бастап қайта-қайта көмек сұрадым

Мен күнәдан келесі күнәға жүгіремін

Менің қолым күн сайын мылтыққа жақындайды

Мұндағы жағдайға байланысты үрейленуге негіз бар ма?

Кейбір қалаларда күн мүлдем шықпайды

Жүрегім айнадай, сынса ауырады

Бірақ қазір қорқыныш жоқ

Өйткені, ине батып кетсе, алатын қан қалмайды

Мен таңертең қолымды ашамын деп намаз оқымаймын

Басқа сұрақтар жоқ, жалғыз қызығушылық болды

Естіген мен емес, екі құлақ еді

Менің көзім сенің сұрақтарыңа асығады

Менің жүрегімді біреу соғып жатқан сияқты, бұл менің сезімім

… Махаббатты қорғай аламыз ба?

Әнді аяқтаймыз ба?

Бұл қолдарды есте сақтаңыз ... (жылытыңыз ...)

Мен... Туған жеріндей щектер саған қарайды

Екі құлақта бір уақытта

Мен осы бөлмедегі дауыс сияқтымын… (Сені кім жақсы көреді…)

Елестетіп көріңізші, егер адам бұлт сияқты болса, қандай қызық болар еді

Көрдіңіз бе, бұл мөлдір және күшсіз

Бірақ ол ғана күннің алдын алады

Адам дәрменсіз және жеңілуді жіберіп алмайды

Оған тосқауыл қою мүмкін емес, зұлымдық жасауға деген құштарлық

Ал адам мәселесіне келсек

Мен бұл туралы айтпай-ақ қояйын

Дүние кімге керек?

Оның шағын жақтауы барлығына жеткілікті

Қызық, махаббаттың аудармасы қандай?

Мағынасын ешкім білмейді, бірақ бәрі сөйлеп жатыр

Ол көзін жұмып, қарайды, шын мәнінде қараңғылықты көреді

Бірақ мұнда көгершіндердің ұшатынын кім ойлап тапты...

Мен де осы тізімдегі армандардың сарапшысымын

Шынайы еместерді бұл жерде дәрменсіз алып кетеді

Тағы да, оның ашуымен мені кім кеседі?

Әдеттегідей, бұл менің сезімім сияқты

… Махаббатты қорғай аламыз ба?

Әнді аяқтаймыз ба?

Бұл қолдарды есте сақтаңыз ... (жылытыңыз ...)

Мен... Туған жеріндей щектер саған қарайды

Екі құлақта бір уақытта

Мен осы бөлмедегі дауыс сияқтымын… (Сені кім жақсы көреді…)

Аспанның көз жасы қолымдағы тамшы

Адамдардың келуін күтуден шаршадым

Жалыну, депрессия, жүрегімдегі ауырсыну?

Неге жақсылықты тек сауап үшін жасаймыз?

Біз қоқыста жұмыс істейміз, соңында қоқыс аламыз

Неге осы жылдары есейіп, қоқыс болу керек?

Мен сәби болар едім, мен ештеңе білмедім

Мен қателеспеймін деп ештеңе істемес едім

Мен қоғамға кірген сайын кір жүздерге қараймын

Махаббатты, өмірді бейнелейтін сөздерге көңілім толмайды

Өмірге тоймаймын, қайта тоймаймын!

Мидағы ойлар қайтадан қадамдарға қарама-қарсы

Сіздің бұл көзқарастарыңыз маған өмір бойы жетеді

Көзіне қарап мені өлтірмекші болды

Менің сезіміме біреу нүкте қойып жатқан сияқты

… Махаббатты қорғай аламыз ба?

Әнді аяқтаймыз ба?

Бұл қолдарды есте сақтаңыз ... (жылытыңыз ...)

Мен... Туған жеріндей щектер саған қарайды

Екі құлақта бір уақытта

Мен осы бөлмедегі дауыс сияқтымын… (Сені кім жақсы көреді…)

Тыныш... Сыбырласыңыз, көзіңізді босатыңыз

Мені жүзбеу есімде

Көз жасымда жүзбе... (Алтын балық сияқты)

Жақын болыңыз... Бетіңіздегі әжімдер

Олар сенің жастық шағың үшін кешіреді

Тиімсіз жаңбыр… (Кішкентай арық сияқты)