Hekayəm - Orxan Zeynallı

2003-cü ilin dekabrı — tanışlıq vaxtları

Gözlərimiz bir-birimizdə tanışlıq axtarır

Bir az cəsarətsizlik, yəqin bir az uşaqlıq

İlk gündə sadəcə baxışlarla özümü saxladım

Göndərdim məktub, cavab gələrmi görəsən?

Düşünürdüm necə yazım ki, dərhal sevəsən

Amma o vaxt indikitək dolğun yazmırdım heç

Yazıq sən nə biləydin ki, böyüyüb olacam bivec

Uşaqlıq, şirin günlər, beləcə keçir illər

Ən xırda dava-dalaşlarda hər şeyi bəzəyirdilər

Bayramları gözləmək və hədiyyələr toplusu

Hər dəfə gecikəndə sən, səni itirmək qorxusu

İlk sevgi etirafı… Yadımda dünənkitək

Cavabı gec verdin, yəqin dözər deyirdin

Bilsəydim necə sənlə dayanardım həminkitək

Həm də ki, o vaxt Bulvar bu cür gözəl deyildi

Yenə sən getdin

Yenə tək qaldım

Sənə olan sevgimdən bu gün son

Mahnını yazdım

Yenə sən getdin

Yenə tək qaldım

Sənə olan sevgimdən bu gün son

Mahnını yazdım

Səni sevərdim əbədi ölüm olmasaydı

Amma əbədilik xoşbəxtliyə vermir zəmanət

Dünyanı tanımazdım doğum günüm olmasaydı

Həyatın bəxş etdiyi hər saniyə mənə əmanət

Noyabr, 2006 — ömürlük yadda qaldı

Həyatı dərk etmək bəhanəsi ilə edilən səhv

Uzaqlaşdıq bir-birimizdən, əriyən aysberq tək

Sonra barışanda ayrılmamağa verirdi vəd

İçimdə o dövrdə yaradıcılıq yarandı

Dostlarla yığışmaq, ev, rep, H.O.S.T yarandı

Problem yaranırdı, səbəb buna pis baxmağın

Yadımda YUG-da əlimdən tutub səhnəyə çıxmağın

«Bir HOSTçunun həyatı"nda bəzi sözlər sənə tanış

2009, fevral, 21-i, soyuq qış

Hamı yeni mahnı eşqi ilə sakit dinləyəndə

Mən uzaqdan sezdim, göz yaşı ilə gəldi alqış

Yenə sən getdin

Yenə tək qaldım

Sənə olan sevgimdən bu gün son

Mahnını yazdım

Ynə sən getdin

Yenə tək qaldım

Sənə olan sevgimdən bu gün son

Mahnını yazdım

Çoxu bilmir «track"lərimin hansı sənə aiddir

Nə də ki, bilmirdilər AiD o vaxt kimə aiddir

Hərdən bağışlamıram sənə o addımını

Tulladığın məktublar uşaqlığımıza aiddir

Vaxt kçdikcə münasibətlər ciddiləşdi

Mentalitet araya girdi, hər şey sadələşdi

Amma səni həm də buna görə çox sevirdim ki

Mənalı şeyləri mənasızdan ayırırdın

2010-a birgə girdik, o sevgi dolu səhərlə

Yadıma düşdükcə içim dolur qəhərlə

Niyə axı hər saniyəmiz keçmirdi bizim o cür

Niyə axı böyüdükcə mən, dilim dolur zəhərlə?!

Layiqli soyuqluğunu gizlətdi mərhəmətin

Düşündüm, ayrı qalsaq artar məhəbbətin

Amma ki, səni uzağa aparan o təyyarə

Yəqin ki, əsas səbəbkarı indiki söhbətin

Bəlkə bu ritualdır — ayrılıqdan yazmaq

Axı çox insan bu cür mahnılarla nəfəs alır

Gözünün yaşını sil, istəmirəm kefini pozmaq

Yaşamaq üçün çox adam gülüşlərindən həvəs alır

Sevgi okeanında artıq sən adlı gəmim yox

Bil ki, sevgim olar xatirə, qəmim yox

Çətin yox, çox sadədir sonu bu əsərin

Sadəcə bir qız atdı bir əsgəri

Желтоқсан 2003 – Танысу уақыты

Көзіміз бір-бірімізден таныс іздейді

Сәл жігерсіздік, сірә, балалық шақ

Бірінші күні мен тек көзімді ашпадым

Мен хат жібердім, қызық жауап келе ме?

Бірден жақсы көретіндей етіп қалай жазамын деп ойладым

Бірақ ол кезде толық жазбадым

Әттең, сен менің өсетінімді білмедің

Балалық шақ, тәтті күндер, Жылдар өтеді

Ең кішкентай жанжалда олар бәрін безендірді

Мерекелерді және сыйлықтар жинағын күтіңіз

Сіз кешіккен сайын сізді жоғалтып алудан қорқасыз

Алғашқы махаббатты мойындау... Кеше ғана есімде

Кеш жауап бердіңіз, шыдаймын деген шығарсыз

Егер мен сенімен осылай қалай төтеп бере алатынымды білсем

Сондай-ақ, ол кезде бульвар онша әдемі емес еді

Сен қайтадан кетіп қалдың

Мен тағы жалғыз қалдым

Бүгін саған деген махаббатым аяқталды

Мен ән жаздым

Сен қайтадан кетіп қалдың

Мен тағы жалғыз қалдым

Бүгін саған деген махаббатым аяқталды

Мен ән жаздым

Мәңгілік өлім болмаса, мен сені сүйер едім

Бірақ мәңгілік бақытқа кепілдік бермейді

Менің туған күнім болмаса, дүниені танымас едім

Өмірдің әрбір секунды мен үшін сый

2006 жылдың қарашасы – өмір бойы есте қалды

Өмірді түсінемін деген сылтаумен кеткен қателік

Бір-бірімізден алыстадық, еріген айсберг жалғыз

Сосын татуласқан соң кетпеуге уәде берді

Шығармашылық менің бойымда сол кезде пайда болды

Достармен кездесу, үй, рэп, H.O.S.T құрылды

Мәселе болды, оған жаман қарамаңыз

YUG-де қолымды ұстап, сахнаға шықпағаным есімде

"Жұмыс жүргізушісінің" кейбір сөздері сізге таныс

2009 жыл, 21 ақпан, суық қыс

Жаңа әнмен бәрі тыныш тыңдағанда

Алыстан сездім, қол шапалақтау жылап келді

Сен қайтадан кетіп қалдың

Мен тағы жалғыз қалдым

Бүгін саған деген махаббатым аяқталды

Мен ән жаздым

Ал сен кетіп қалдың

Мен тағы жалғыз қалдым

Бүгін саған деген махаббатым аяқталды

Мен ән жаздым

Менің «тректерімнің» қайсысы сізге тиесілі екенін көпшілік біле бермейді

Сондай-ақ олар сол кезде AiD кімдікі екенін де білмеген

Кейде бұл қадамыңды кешірмеймін

Сіз тастаған хаттар біздің балалық шағымыз

Уақыт өте келе қарым-қатынас одан да ауыр болды

Менталитет жиналды, бәрі қарапайым болды

Бірақ мен сені сол үшін де сүйдім

Мағыналы нәрселерді мағынасыз нәрселерден ажыраттың

Біз 2010 жылға бірге кірдік, сол ғашықтық таң

Есте болсам, жүрегім ашуға толы

Неге біз әр секундты осылай өткізбедік?

Неге мен өскенде тілім уға толы болады?!

Әдепті салқындық мейірімділікті жасырды

Екеуміз ажырассақ махаббаттарың артады деп ойладым

Бірақ сені алысқа апарған ұшақ

Қазіргі әңгіменің басты себебі шығар

Бәлкім, бұл ырым - бөлек жазу

Өйткені, мұндай әндермен көп адамдар тыныс алады

Көз жасын сүрт, ренжіткім келмейді

Көптеген адамдар өмір сүру үшін күлгенді ұнатады

Менде енді махаббат мұхитында сен деген кеме жоқ

Менің махаббатым мұң емес, естелік деп біл

Бұл қиын емес, бұл жұмыстың соңы өте қарапайым

Бір қыз солдатты лақтырып жіберді