Pəncərə - PRoMete, Orxan Zeynallı

Xatirələr oyatdı pəncərə nəyə görə?!

Hər şey başladı pəncərədən əvvəlcədən.

Adi kəlmədən, daha nədən?

Getməkdən, gəlməkdən, məhəllə-məktədən.

Bir yerdə (hə) gizlincə gəzməkdən.

İlk sevgi-məhəbbət beləcə yarandı.

Bu tale-qismət gecədən qaradı.

O bilmədi nədən başladı soyuqluq.

Gün gəldi, görüşlər kəsildi bir yolluq.

Qalsa da sevdiyi uşaqlıq illərində,

Yaşadı sevgisi ürəyində, dərində.

Bir gün də o qaldı yalqız.

Fikrində yalnız o qız, o qız...

O qız...

Ay məni məndən alıb gedən,

Dərdlərimi dərdə salıb gedən.

Ləzzəti çörəyimdə, ağrısı kürəyimdə,

Həsrəti ürəyimdə qalıb gedən!

Ləzzəti çörəyimdə, ağrısı kürəyimdə,

Həsrəti ürəyimdə qalıb gedən!

Gecə çatdı səhərə,

Lay-lay dedim şəhərə,

Açılmadı bir kərə,

Pəncərən, pəncərən, pəncərən.

Var bu məhəbbətin davamı,

Pəncərənin o yanı - qız olan yanı.

Yağışlar cizgiləridi dünyanın.

O qız yenə pəncərədə göründü,

Kənardan adicə görüntü,

Əslində xəstəlik, üzüntü.

Həkimlər deyirdi şəfasız,

Oğlan düşünürdü vəfasız.

Pəncərədə görüşdü onun baxışları,

Pəncərədə öpüşdü onun baxışları,

Pəncərəyə düzdü naxışları,

Gözündən süzülən yağışları!

Çalışdı yarından olsun uzaq,

Səbəbi o qıza bəllidir ancaq.

Bu sevgi naminə ayrılsaq,

Açma pəncərəni.

Açmaq, uçmaq...

Bir daha gəldim o yerlərə,

Tanış küçə, tanış pəncərə.

Bir ömür yaşayaydıq, bir günlük qovuşaydıq,

Bir anlıq qayıdaydıq o illərə...

Bir ömür yaşayaydıq, bir günlük qovuşaydıq,

Bir anlıq qayıdaydıq o illərə...

Gecə çatdı səhərə,

Lay-lay dedim şəhərə,

Açılmadı bir kərə,

Pəncərən, pəncərən, pəncərən.

Son nöqtəyə yaxınlaşmaq,

Olmamaq qorxusunu aşmaq,

Əziyyətlə rahatlaşmaq.

Zülmdən zülmətə bir anlıq uçuş...

Payızın xəzan nəfəsi,

Yolu qısaltmaq həvəsi,

Ömrün sonuncu qəfəsi.

Möhlətdən qisməteə bir anlıq uçuş...

Nə acizlik, nə igidlik?!

Həm ölülük, hem dirilik...

Bir bilirikmi?

Bilmirik.

Cəhalətdən Cənnətə bir anlıq uçuş...

Cəhalətdən Cənnətə, bəlkədən...

Əlbəttə, birinci son dəfə,

Xəlvətdən xəlvətə,

Eyvandan həyətə bir anlıq uçuş...

Sürünməkdən qurtuluş.

Gecə çatdı səhərə,

Lay-lay dedim şəhərə,

Açılmadı bir kərə,

Pəncərən, pəncərən, pəncərən.

Неліктен терезе естеліктерді оятты ?!

Барлығы терезенің алдында басталды.

Ары қарай, неге жоқ?

Барудан, келуден, маңайдан.

Бір жерде жасырын жүруден (иә).

Алғашқы махаббат осылай туды.

Бұл тағдыр түнді қараңғы етті.

Суықтың неліктен басталғанын білмеді.

Күн де ​​келді, жиналыстар үзілді.

Балалық шағын сүйсе де,

Махаббат жүректе, тереңде өмір сүрді.

Бір күні ол жалғыз қалды.

Ойында тек сол қыз, сол қыз...

Сол қыз...

Ай мені алып кетті,

Менің уайымымды қасірет ететін адам.

Дәмі нанымда, ауыруы арқамда,

Сағыныш жүрегімде қалады!

Дәмі нанымда, ауыруы арқамда,

Сағыныш жүрегімде қалады!

Таңертең түн келді,

Мен қалаға айттым:

Ашылмаған шар,

Терезе, терезе, терезе.

Бұл махаббаттың жалғасы бар,

Терезенің арғы жағы қыз жағы.

Жаңбырлар әлемнің сызығы болды.

Ол терезеде тағы пайда болды,

Сырттан қарапайым көрініс,

Шын мәнінде, ауру, қайғы.

Дәрігерлер емделмейтінін айтты,

Бала өзін опасыз деп ойлады.

Оның көзқарасы терезеге түсті,

Оның көздері терезеден сүйді,

Терезедегі өрнектер,

Көзінен жаңбыр тамшылайды!

Ертеңнен алысқа тырысты,

Оның себебі ол қызға белгілі.

Осы махаббат үшін ажырассақ,

Терезені ашпаңыз.

Аш, ұш...

Ол жерлерге тағы келдім,

Таныс көше, таныс терезе.

Біз өмір сүрер едік, бір күн кездесеміз,

Бір сәт сол жылдарға оралдық...

Біз өмір сүрер едік, бір күн кездесеміз,

Бір сәт сол жылдарға оралдық...

Таңертең түн келді,

Мен қалаға айттым:

Ашылмаған шар,

Терезе, терезе, терезе.

Соңғы нүктеге жақындап,

Болмау қорқынышын жеңіп,

Ауырсынумен демалыңыз.

Қараңғылықтан қараңғылыққа бір сәттік ұшу...

Күз тынысы,

Жолды қысқартуға ұмтылу,

Өмірдің соңғы торы.

Анда-санда бір сәттік ұшу...

Қандай әлсіздік, қандай батылдық?!

Өлім де, өмір де...

Біз біреуін білеміз бе?

Біз білмейміз.

Надандықтан жәннатқа бір сәттік ұшу...

Надандықтан аспанға, мүмкін ...

Әрине, бірінші рет

Құпиядан құпияға,

Балконнан аулаға бір сәттік ұшу ...

Жыртқыштан құтылыңыз.

Таңертең түн келді,

Мен қалаға айттым:

Ашылмаған шар,

Терезе, терезе, терезе.