Идиотский марш - Олег Медведев

Кругом зима, опять зима, снега черны, как всегда, Dm Gm

Они привыкли растворяться во тьме.

E7 A7 Dm A7

Кругом чума, опять чума, твои мертвы города — Dm Gm

Они привыкли плыть по этой чуме.

B7 A7

И кто-то может слушать Боба, кто-то «Ласковый май», D Gm

Почем пророки в идиотском краю?

C A7

Гитару брось и бабу брось, и как жену обнимай Dm B7

Обледенелую винтовку свою.

F A7 Dm

Который век скрипит земля, но мир светлее не стал,

Тебе все это надоело, и вот

Поет труба, присох к губам ее горячий металл —

Она друзей твоих усталых зовет.

И ты был слаб, и ты был глуп, но все мосты сожжены,

Их не вернуть — они не смотрят назад.

И ты встаешь, и на плечах твоих рассветы весны

Как генеральские погоны лежат.

Крутые дяди говорят: «Твои потуги смешны.

Куда годна твоя дурацкая рать?

Подумай сам — коснется дело настоящей войны —

Они же строя не сумеют держать!»

Ты серый снег смахнешь с лица, ты улыбаешься легко.

Ты скажешь: «Верно.

Но имейте ввиду:

Где Ваши штатные герои не покинут окоп —

Мои солдаты не сгибаясь пройдут.»

И плюх да скрип, сырое небо бороздя головой,

Его учили улыбаться во сне —

Идет седьмого идиотского полку рядовой —

Твоя надежда в этой странной войне.

А мимо мертвые деревья вдаль плывут, как вода,

По их ветвям струится розовый дождь.

Они молчат, поскольку знают, для чего и куда

Свое оборванное войско ведешь.

И все на счастье, даже небо это рюмкой об пол,

И все довольны, и в штабах ни гу-гу,

И до последнего солдата идиотский твой полк

Стоял в заслоне и остался в снегу.

И о наградах-орденах ты помышлять не моги:

Всего награды — только знать наперед,

Что по весне споткнется кто-то о твои сапоги

И идиотский твой штандарт подберет.

Айнала қыс, тағы да қыс, қар қара, әдеттегідей, Dm Gm

Олар қараңғылыққа еріп үйренген.

E7 A7 Dm A7

Айналасында оба, тағы да оба, сіздің қалаларыңыз өлді - Dm Gm

Олар бұл індетте жүзуге дағдыланған.

B7 A7

Ал біреу Бобты тыңдай алады, біреу «Tender May», D Gm

Ақымақ елде қанша пайғамбар бар?

C A7

Гитараны лақтырып, әйелді лақтырып, әйеліңді құшақтап Dm B7

Мылтығымды суытты.

F A7 Dm

Бір ғасыр бойы жер сықырлайды, бірақ әлем жарқыраған жоқ,

Осының бәрінен шаршадың, енді

Керней ән салады, оның ыстық металы ерінге дейін кепті -

Ол сенің шаршаған достарыңды шақырады.

Сен әлсіз едің, ақымақ болдың, бірақ көпірлердің бәрі өртеніп кетті,

Оларды қайтару мүмкін емес - олар артқа қарамайды.

Ал сен тұрып, иығыңда көктемнің таңы

Генералдың погондары қалай жатыр.

Салқын ағалар: «Сіздің әрекетіңіз күлкілі.

Сенің ақымақ әскерің қайда?

Өзіңіз ойлаңыз - нағыз соғыс оқиғасы әсер етеді -

Олар құрамды сақтай алмайды!»

Сіз бетіңізден сұр қарды сүртіңіз, оңай күлесіз.

Сіз: «Дұрыс.

Бірақ есте сақтаңыз:

Сіздің толық уақытты кейіпкерлеріңіз окоптан кетпейтін жерде -

Менің сарбаздарым иілмей өтеді».

Шашырап, сықырлайды, дымқыл аспан басын бұртиды,

Оған ұйқыда күлуді үйретті -

Жетінші идиотиялық полктің қатардағы жауынгері бар -

Бұл оғаш соғыста сіздің үмітіңіз.

Өлі ағаштар судай қалқып өтеді,

Бұтақтарынан қызғылт жаңбыр ағып жатыр.

Олар неге және қайда екенін білетіндіктен үндемейді

Сіз жыртылған әскеріңізді басқарасыз.

Барлығы бақыт үшін, тіпті аспан едендегі стақан,

Барлығы бақытты, ал штабта гу-гу емес,

Және соңғы сарбазға сіздің ақымақ полк

Ол экранда тұрып, қарда қалды.

Сіз марапаттар туралы ойлай алмайсыз:

Жалпы марапаттар - тек алдын ала білу үшін,

Көктемде етігіңе біреу сүрінетінін

Ал сіздің ақымақ стандартыңыз оны көтереді.