Straße nach Peru - Max Prosa

Und noch ein böser Morgen

Auf dieser Straße nach Peru

Du zertrittst die reifen Früchte die da liegen

Oder du schaust dir dabei zu

Und ich zertrete 15 Käfer weil ich wissen will

Wie es ist was zu zerstören ohne Grund

Bisher war mein Grund

Immer nur dein roter Mund

Und gerade er schaut so verbissen

Als unsere Straße sich verbiegt

Und es scheint alles so langsam

Weil nichts mehr da ist, was uns zieht

Oh, du hast gehört, dass es niemals sicher ist

Dass man bald ankommt wenn man einfach weitergeht

Aber ich hab nur geträumt

Weißt du

Lass uns denken- an den Jungen vor drei Tagen

Er hat dich gefragt was Wolken sind

Wir sind ihm alle so ähnlich

Obwohl du meintest, dass er spinnt

Als du ihm sagst: «Nur Wasserdampf!»

da springt er vom Dach

Sein Kopf hätte das niemals mitgemacht

Und sein letzter Blick

Hält uns wach die ganze Nacht

Auf der dunklen Hängebrücke

Wollt' ich dich bitten zu verzeihn

Doch der kleine graue Geist kam mit seinem ganzen wirren Nebel und sagte «Lass es sein!»

Er hat uns auf dieser Straße viel zu oft besucht

Ich hab ihm jedes Mal gesagt er soll jetzt gehn

Aber wie’s aussieht

Kann er mich nicht verstehn

Und du bist nun gegangen

Und lässt mich auf der Straße stehn

Voller vergilbter Anekdoten

Ich kann die Sonne nicht mehr sehn

Denn sie ist nicht so leicht zu finden wie man denken mag

Und ich weiß sie scheint nur über Peru

Irgendwann treffen wir uns dort

Ich und du

Ich und du

Және тағы бір жаман таң

Перуге апаратын осы жолда

Сол жерде жатқан піскен жемісті ұсақтайсың

Немесе сіз мұны істеп жатқаныңызды бақылаңыз

Мен 15 қатені ұсақтап жатырмын, өйткені мен білгім келеді

Бір нәрсені себепсіз қирату қандай

Осы уақытқа дейін менің себебім болды

Әрқашан тек қызыл аузың

Және ол әсіресе сұмдық көрінеді

Жолымыз қайырылған сайын

Және бәрі өте баяу сияқты

Өйткені бізді тартатын ештеңе қалмады

О, сіз бұл ешқашан қауіпсіз емес деп естідіңіз

Жалғастырсаңыз, жақында жетесіз

Бірақ мен тек армандадым

Сен білесің

Үш күн бұрынғы бала туралы ойланайық

Ол сенен бұлттардың не екенін сұрады

Біз бәріміз оған ұқсаймыз

Сен оны жынды деп айтсаң да

Сіз оған: «Тек бумен пісіріңіз!» деп айтқан кезде.

сонда ол шатырдан секіреді

Оның басы бұған ешқашан шыдамас еді

Және оның соңғы көзқарасы

Бізді түні бойы оятады

Қараңғы аспалы көпірде

Мен сенен кешірім сұрағым келді

Бірақ кішкентай сұр елес барлық шиеленіскен тұманымен келіп, «Болды!» деді.

Ол осы жолда бізге жиі келетін

Мен оған қазір бару керектігін айтқан сайын айттым

Бірақ ол қалай көрінеді

Ол мені түсінбейді ме?

Ал енді сен жоқсың

Ал мені көшеде қалдырады

Өшіп кеткен анекдоттарға толы

Мен енді күнді көре алмаймын

Өйткені оны табу сіз ойлағандай оңай емес

Мен оның Перуде ғана жарқырайтынын білемін

Бір күні сол жерде кездесеміз

Мен және сен

Мен және сен