Abgründe der Stadt - Max Prosa

Drei Tage ohne Schlaf, ich lieg' im grellen Neonlicht

Nimm mich mit irgendwohin, doch bitte frag mich nicht

Wo ich zuhaus' bin, ich weiß nur: bestimmt nicht hier

Wo wir alle dumm rumsteh' n, in schweren Stiefeln der Realität

In denen man, wenn überhaupt, immer nur kleine Schritte geht

Nimm mich mit irgendwohin, dann lass ich sie zurück

Nimm mich raus aus den Abgründen der Stadt

Irgendwo ist das Schöne, auch heute Nacht

Und ich tanze in Gedanken, dort wo es mir gefällt

Barfuß auf den Straßen am Ende dieser Welt

Und auf den Eisenbahnbrücken ins Nichts

Nur nicht hier

Wo wir alle dumm rumsteh' n und zuseh' n wie zerlumpte Clowns

Ihre eignen Schatten jagen, es macht Spaß ihnen zuzuschaun

Bis irgendwer behauptet, es ist alles Spiegelglas und wir sind das

Nimm mich raus…

Und ich kann sie wieder spüren- die blinde Euphorie

Nicht zu wissen was passiert, ohne Angst, dass man verliert

Nimm mich mit irgendwohin, ich muss auch nicht zurück

Nimm mich raus…

Ұйқысыз үш күн мен неонның жарқыраған сәулесінде жатырмын

Мені бір жерге апарыңыз, бірақ сұрамаңыз

Мен үйде болған жерде, мен білетінім: бұл жерде емес

Біз бәріміз ақымақтықпен, шындықтың ауыр етігінде тұрамыз

Бұл жағдайда адам тек шағын қадамдар жасайды, егер жоқ болса

Мені бір жерге апарыңыз, содан кейін мен оны қалдырамын

Мені қаланың тереңінен алып кетіңіз

Бір жерде сұлулық бар, тіпті бүгін түнде

Ал мен өзіме ұнайтын жерде өз ойымда билеймін

Бұл дүниенің соңында көшеде жалаң аяқ

Ал теміржол көпірлерінде ештеңеге дейін

Тек мұнда емес

Біз бәріміз айналасында тұрып, жыртылған сайқымазақтар сияқты бақылайтын жер

Өз көлеңкелерін қуып, оларды қарау қызық

Біреу мұның бәрі айна әйнек және бұл біз деп мәлімдегенше

мені шығарыңыз...

Мен оны тағы да сеземін – соқыр эйфория

Жоғалтудан қорықпай не болатынын білмеу

Мені бір жерге апарыңыз, мен де оралуым керек емес

мені шығарыңыз...