Ricordo - Marlene Kuntz

«Vale pi l’eternit che raggiunger

O i secondi che da lei mi separano?»

Te lo sarai chiesto, amico angelo

Sul parapetto poco prima di buttarti gi

Ed io ti vedo risucchiato dalla crudelt

Di un’ossessione che biancheggia

Sulla tua faccia:

Cammini ipnotizzando verso l’azzurrit

E verso il ponte che si staglia

E che troneggia

Forse ti chiedi se vero che non credi

Forse rivedi te stesso fino a ieri

Dal giorno in cui sei nato

In ci che stato e non stato

Un giorno la tua voce mi chiam

Per dirmi: «Ti ricordi di Updike?

L’ho preso ed magnifico»

E mentre mi dicevi cos

Pensavo che tu, prima, mai

Avevi telefonato a me…

l’ultimo ricordo che ho di te

E so che non lo perder

Ora ti vedo rasente la rete del ponte

Gettare un’occhiata al fiume

E alle sue sponde

Il conto si rovescia

E ingolli quel che resta dell’angoscia

Un giorno la tua voce…

«Мәңгілік ол жететінінен де қымбат

Әлде мені одан ажырататын секундтар ма? »

Өзіңнен сұраған боларсың, періште дос

Өзіңізді лақтырар алдында парапетте

Мен сенің қатыгездікке бой алдырғаныңды көремін

Ағартатын құмардан

Сіздің бетіңізде:

Сіз көкке қарай гипнозбен жүресіз

Ал көзге түсетін көпірге қарай

Және бұл басым

Сенбейтіндігің рас па деп ойлайтын шығарсың

Мүмкін сіз кешеге дейін өзіңізді көресіз

Сіз дүниеге келген күннен бастап

Неде болды, неде жоқ

Бір күні сенің дауысың мені шақырды

Маған «Апдайк есіңізде ме?

Мен оны алдым және ол керемет болды »

Ал сен маған осылай айтып тұрғанда

Мен сені бұрын ешқашан ойладым

Маған телефон содыңыз...

сен туралы менің соңғы естелігім

Ал мен оны жоғалтпайтынымды білемін

Қазір мен көпірдің торын сүзіп отырғаныңызды көріп тұрмын

Өзенге қараңызшы

Және оның банктеріне

Кері санақ аяқталды

Және азаптан қалған нәрсені жұтыңыз

Бір күні дауысың...