L'Abitudine - Marlene Kuntz

Ora è la sera

Morbida e chiara

Bacio di ponente soffice

Sulle nostre labbra aride

E di fine odora già l’abitudine

E di fine odora già l’abitudine

Notte, la nera

Un sudario avvolto su di noi

Spegne la sera

E fruscia la sua falce presaga

E di fine odora già l’abitudine

E di fine odora già l’abitudine

Ora la fine è già un’abitudine

Ora la fine è già un’abitudine

Ora la fine è già un’abitudine

Ora la fine è già un’abitudine

Un’abitudine

Un’abitudine

Қазір кеш

Жұмсақ және мөлдір

Жұмсақ батыс сүйісі

Құрғақ ернімізде

Соңында бұл әдеттің иісі

Соңында бұл әдеттің иісі

Түн, қара түн

Бізді орап алды

Кешке өшеді

Ал оның орағы сыбдырлайды

Соңында бұл әдеттің иісі

Соңында бұл әдеттің иісі

Енді соңы әдетке айналды

Енді соңы әдетке айналды

Енді соңы әдетке айналды

Енді соңы әдетке айналды

Әдет

Әдет