Cara È La Fine - Marlene Kuntz

Cara è la fine… ci annusano ormai

Sentono il lezzo del panico che

Spruzza in freddi sudori il terrore che c'è

Non glieli daremo per ungersi dei

Nostri mali stillanti le mani avide:

Che ci tocchino morti, secchi e gelidi

Oh, non piangere

Urla piuttosto e

Lasciamo di noi un ricordo toccante

Stringiti a me

Ringhiagli addosso e

Poi sparami mentre io sparo a te

Dieci pistole spianate e dieci

Sguardi ruvidi e tesi che puntano qui

Dentro l’auto, e la corsa finisce così

Cara è la fine… perdonami

Cara è la fine… perdonami

Oh, non piangere

Urla piuttosto e

Lasciamo di noi un ricordo toccante

Stringiti a me

Ringhiagli addosso e

Poi sparami mentre io sparo a te

Ci vogliono vivi e colpevoli…

Ma che vita è una cella?

Avremo di più:

Quella stella che un giorno mi donasti, lassù

Oh, non piangere…

Кара - соңы... олар қазір бізді иіскейді

Олар дүрбелеңнің иісін сезеді

Суық тер басқан қорқынышты себіңіз

Біз оны майлау үшін бермейміз

Біздің зұлымдықтарымыз ашкөз қолдармен тамшылатады:

Олар бізге өлі, құрғақ және суық тисін

О, жылама

Керісінше айқайлаңыз және

Біз өзіміз туралы әсерлі естелік қалдырамыз

Мені ұстаңыз

Оған ашуланыңыз және

Олай болса мен сені атып жатқанда, мені атып таста

Он мылтық тартылды және он

Бұл жерде өрескел және шиеленіс көрінеді

Көліктің ішінде, жарыс осылай аяқталады

Кара - соңы... кешір мені

Кара - соңы... кешір мені

О, жылама

Керісінше айқайлаңыз және

Біз өзіміз туралы әсерлі естелік қалдырамыз

Мені ұстаңыз

Оған ашуланыңыз және

Олай болса мен сені атып жатқанда, мені атып таста

Олар біздің тірі және кінәлі екенімізді қалайды ...

Бірақ жасуша қандай тіршілік етеді?

Бізде көбірек болады:

Бір күні сен мені сол жерде тастап кеткен сол жұлдыз

О, жылама...