Amen - Marlene Kuntz

In sella a un vuoto fatale,

negli occhi un’ombra ferale,

il guitto dell’anima va in giro per la citt?.

E di sventura esemplare

il suo ronzino spettrale

?

immagine tragica

in scena patetica.

Un soffio di spirito, per carit?!

Un soffio… gli baster…

Amen.

Amen.

Amen.

Per strade ostili e ben dure,

scansando sguardi e andature,

parlando con fisime

in tono d’acredine,

fuggendo false paure,

e nascondendosi pure,

il guitto dell’anima va braccato dalla citt?.

Un soffio di spirito, per carit?!

Un soffio… gli baster…

Amen.

Amen.

Amen.

Ma quando cala la sera

e abbuia la citt?

intera

rubente s’illumina

d’immensa ebetudine.

E di destino segnato

il suo ronzino sfigato

?

immagine comica

in scena drammatica

E affronta assurde paure

in nebulose avventure

il guitto dell’anima

che sbronzo si spegner?.

Un goccio di spirito, per carit?!

Un goccio… gli baster…

Өлім қуысқа мініп,

көзде жабайы көлеңке,

жан баласы қаланы аралайды.

Және үлгілі азап

оның елес нағашы

?

трагедиялық бейне

аянышты сахнада.

Рух тынысы, өтінемін?!

Бір дем алсаңыз жеткілікті...

Аумин.

Аумин.

Аумин.

Дұшпандық және өте қиын жолдарда,

көрініс пен жүрістерден аулақ болу,

Фисиммен сөйлесу

ащы үнмен,

жалған қорқыныштан қашу,

және жасырынып,

жанның серуеншісін қала аулауы керек.

Рух тынысы, өтінемін?!

Бір дем алсаңыз жеткілікті...

Аумин.

Аумин.

Аумин.

Бірақ кеш батқанда

және қаланы қараңғылайды?

тұтас

рубенте жанады

орасан зор эбетудин.

Және мөрленген тағдырдың

оның жеңілгені

?

күлкілі бейне

драмалық сахнада

Және абсурдты қорқыныштармен бетпе-бет келу

бұлыңғыр шытырман оқиғаларда

жанның ақымақ

ол мас шығады ма?

Бір тамшы рух, өтінемін?!

Бір тамшы ... жеткілікті болады ...