Nana de quebranto (Mala sombra) (Directo 2008) - Marea

No te vayas aún y hazles palmas a los buhoneros

Que traen la talega hasta arriba de huesos

Que se han tirado la noche por mí, desenterrando sueños

Y hacen aliño si me destiño y doy el día con la letanía de mi vertedero

Que no me cabe debajo del sombrero

No te duermas en mi nana de quebranto

Que es el canto con el que despierta el sol

Llorando como un niño chico cada vez que le dedico

Esta sombra que me dio, donde solo cabemos los dos

Si me cuca un ojillo la parca yo encojo la pata

Pero la sonrisa siempre me delata

Déjame terminar de pintarle plumas a las ratas

Que cojan vuelo desde tu pelo

Donde vivimos desde que los suelos cualquier día nos matan

Si de ser cielo es de lo que se trata

No te duermas en mi nana de quebranto

Que es el canto con el que despierta el sol

Llorando como un niño chico cada vez que le dedico

Esta sombra que me dio, donde solo cabemos tu y yo

Cavé mi fosa entre tus cosas, aburrido de haber sido el que más amor te dio

También el que más fatiguita y palabras malditas camino del huerto

Sin saber si olía a muerto nuestro triste y asqueroso corazón

Peleándome con mi cabeza no me gana nadie

Le falta cordura, me sobra vinagre

Y mala follá, y una boquita muy bien afilá

Que prefiere triscar en la hierba

Antes que rendirle cuentas al aire

Si te quedas conmigo aquí, sabrás que mi palabra

Viste de rojo carmesí

Dale cordel a su trajín, saldrá de mis entrañas

Lo que vuelven en oro el serrín

O en más sangre con la que escribir

Әлі барып, көшедегі саудагерлерге қол соғуға болмайды

Олар сөмкені сүйектердің басына дейін жеткізеді

Мен үшін түнді кім өткізді, армандарын ашты

Егер мен өңім түсіп кетсе, олар таңғыш жасайды және мен өзімнің полигонымның литаниясымен күн беремін

Бұл менің қалпағымның астына сыймайды

Бесік жырымда үзіліп қалма

Күн қай әнмен оянады

Мен оны арнаған сайын кішкентай бала сияқты жылай беремін

Маған берген мына көлеңке, Екеуміз ғана сыйған жерге

Егер Грим Реапер маған қараса, мен аяғымды қысқартып аламын

Бірақ күлімсіреу мені әрқашан айырады

Мен егеуқұйрықтарға қауырсындарды бояуды аяқтауға рұқсат етіңіз

Олар шашыңыздан ұшып кетсін

Біз тұратын жер күн сайын бізді өлтіреді

Егер бұл аспан болу болса

Бесік жырымда үзіліп қалма

Күн қай әнмен оянады

Мен оны арнаған сайын кішкентай бала сияқты жылай беремін

Маған сыйлаған мына көлеңке, сен екеуміз ғана сыйысамыз

Саған ең көп сүйіспеншілік сыйлағанымнан жалықтым, сенің заттарыңның арасына зиратымды қаздым

Сондай-ақ баққа барар жолда ең көп және қарғыс сөздерді киетін адам

Мұңды да жиіркенішті жүрегіміздің ажал иісі аңқып тұрғанын білмей

Басыммен күрессем, мені ешкім жеңе алмайды

Оған ақыл жетіспейді, менде сірке суы көп

Ал жаман блять, және өте жақсы қайрап кішкентай ауыз

кім шөпте трискарды жақсы көреді

Әуеге есеп беру алдында

Осы жерде менімен қалсаң, менің сөзімді білесің

Қызыл қызыл киіңіз

Қарбаласыңа жіп бер, Ішімнен шығады

Үгінділерді алтынға айналдыратын нәрсе

Немесе жазу үшін көбірек қанмен