El hijo de la Inés - Marea

Buscaré tu jaula a tientas

Pa que otra vez me mientas

Y digas que no hay carbón

Que manche mi almohada

Que el alma me chilla

Que salen astillas de mi corazón

Sube conmigo a la acera

Verás la tiritera que da de ver el color

Que dan a la tierra los hijos de perra

Que pintan de oscuro todo corazón

Que se atreva a latir

Y quieren derribar el tronco

De ruiseñores roncos

Donde vivimos tú y yo

Que no tiene dueño, ni dioses, ni reyes

Que suenen los muelles de mi corazón

«ten cuidao con la luna" — dicen las estrellas-

Más guapa que ninguna me quedo con ella otra vez

Me mata pero a gatas vuelvo a nacer

Bizquean las farolas de los sueños míos

Mis pensamientos llenan de escombros el río de miel

De cada sitio que toca su piel

Mi madriguera tiene cuatro mil ventanas

Para salir corriendo si me viene en gana correr…

Y que amanezca si va a amanecer

Que el hijo de la Inés me ha roto las esquinas

Para que en mi azotea aniden golondrinas, ya ves

No sabe ná de lo que hay que saber

Y en su patio caen las pinzas de la ropa de algún Dios

Para que le abra la puerta

Y en el mío, de cuclillas, se ha puesto a cagar el sol

Para que nunca me duerma

Que dicen que la noche se ha quedado corta

A ti te da lo mismo y a mi no me importa, y ayer…

¿qué voy a hacerle si ayer era ayer?

Que el hijo de la Inés no entiende de colores

Y dice que entre amores nunca se ha caído de pie

Que se descuida y se vuelve a caer

Y en su patio caen las pinzas de la ropa de algún Dios

Para que le abra la puerta

Y en el mío, de cuclillas, se ha puesto a cagar el sol

Para que nunca me duerma

Мен сенің торыңды іздеймін

маған тағы өтірік айтуың үшін

Ал көмір жоқ деп айт

бұл менің жастығыма дақ түсіреді

бұл жан маған айқайлайды

Менің жүрегімнен жарылғыштар шығады

Менімен бірге тротуарға шығыңыз

Түсті көруге мүмкіндік беретін қуыршақ театрын көресіз

Қаншықтардың ұлдары жерге не береді

Бұл әр жүректі қараңғы бояйды

ұруға батылы барады

Және олар діңді түсіргісі келеді

қырылдаған бұлбұлдардың

біз қайда тұрамыз сен және мен

Оның иесі де, құдайы да, патшасы да жоқ

Жүрегімнің бұлақтары шырылдасын

«Айға абай бол» - дейді жұлдыздар-

Мен онымен қайтадан бірге боламын

Бұл мені өлтіреді, бірақ мен төрт аяғыммен қайта тудым

Менің арманымдағы көше шамдары қысылады

Менің ойым бал өзенін қоқыспен толтырады

Теріңізге тиетін әрбір жерден

Менің қорамның төрт мың терезесі бар

Мен жүгіргім келсе қашу үшін...

Ал таң ататын болса, таң атсын

Инестің ұлы менің бұрыштарымды сындырды

Міне, мынау менің төбемдегі ұясын жұтады

Ол білуге ​​болатын нәрсе туралы ештеңе білмейді

Ал оның ауласында Құдайдың киім ілгіштері түсіп қалады

Оған есікті ашу үшін

Ал менiкiмде өкшелеп отырып, күн сәулесiн былғай бастады

Сондықтан мен ешқашан ұйықтамаймын

Түн қысқарды дейді

Саған да, маған да бәрібір, ал кеше...

Кешегі күн кеше болса, мен не істеймін?

Инестің ұлы түстерді түсінбейді

Ал ол махаббат арасында аяғынан тұрып көрмегенін айтады

Бұл назардан тыс қалып, қайтадан құлайды

Ал оның ауласында Құдайдың киім ілгіштері түсіп қалады

Оған есікті ашу үшін

Ал менiкiмде өкшелеп отырып, күн сәулесiн былғай бастады

Сондықтан мен ешқашан ұйықтамаймын