Bienvenido al secadero - Marea

Agua que reconcome, desgasta y taladra

No mojará mi posada sin luz

Que aquí me atrevo a enjaularla y decirle de todo

Y se me enamora

Vuelve cuando me encuentro salvando los muebles

Para apilarlos y darles de arder

Para que ría y se haga de día sin amanecer

Sabe que la convido a comerse las llaves

Del purgatorio de mi naufragar

Que no conozco yesaire tan fino que luzca mi carraspera

Y temple mi torpe envite de acero caliente

Para joder con las patas de atrás

Y dar la vuelta y buscar la reyerta en otro trashumar

Bienvenido al secadero, ven a ver el desconcierto

Que tocan a muerto los kinkis besando con saña, los poligoneros

Los faquires que se acuestan junto a mí

Y apuntalan, escupiendo al viento, mis entrañas de viejo

Saca pa' los mosquitos el clavo y la albahaca

Que una ambrosía por fin sacaré

De mis recuerdos infectos en donde no flotan las carabelas

Llenas de redileo, trasquile y cadenas

Pero este sauce quiere sonreír

Y en adelante le queda el desplante para resistir

Жейтін, тозатын, бұрғылайтын су

Жарық болмаса қонақ үйімді суламайды

Бұл жерде мен оны торға қамап, оған бәрін айтуға батылым барамын

және мен ғашық боламын

Мен жиһазды жинап жатқанда оралыңыз

Оларды жинап, өртеу үшін

Ол күліп, таңсыз күнге айналуы үшін

Мен оны кілттерді жеуге шақырғанымды біледі

Менің апатқа ұшыраған кемемнен

Менің тамағымның тырнап тұрғаны сонша, гипсті білмеймін

Ал менің ебедейсіз ыстық болат итермелеуімді сабыр етіңіз

Артынан аяқтарымен блять

Ал бұрылып, төбелесті басқа кезбеден іздеңіз

Кептіргішке қош келдіңіз, таң қалғанды ​​көріңіз

Бұл кинкилер өлі сүйіспеншілікке қол тигізеді, полигонеролар

Менің қасымда жатқан факирлер

Олар желге түкіріп, менің ескі ішек-қарындарыммен тіреледі

Масалар үшін қалампыр мен насыбайгүлді алыңыз

Бұл амброзияны мен ақырында шығарамын

Каравелдер қалқпайтын менің жұқтырған естеліктерімнен

Қой қораға, қайшы мен шынжырға толы

Бірақ бұл талдың күлкісі келеді

Ал қазірден бастап оның қарсылық көрсететін дөрекілігі бар