Entre deux mondes - Marc Dupré

Le silence est pris entre quatre murs

La douleur danse avec la solitude

On m’a volé ton sourire, on m’a pris ton cœur

Et tout notre avenir repose sous les fleurs

À chaque fois que je revois le soleil

Dessiné sur les draps, le reflet de nos corps

Je me noie, je me perds dans ce passé froissé

À nous chercher encore

Je t’aime, bien au-delà des lois

De ce destin qui te retient

Sur un chemin trop loin du mien

Mmm

Je t’aime, encore plus fort que ça

À la vie, à la mort

Ce ne sont que des mots que j’ignore

Je n’ai rien changé de nos habitudes

Je reste dans le noir avec la certitude

De retrouver ce sourire qui calmait mes peurs

Mais tout se déchire, tout n’est que froideur

À chaque fois que se rendort le soleil

Nos traces sur les draps, s’en vont, s'évaporent

Et je sais que je dois oublier cette idée

De chercher ton corps

Je t’aime, bien au-delà des lois

De ce destin qui te retient

Sur un chemin trop loin du mien

Ooooh

Je t’aime, encore plus fort que ça

À la vie, à la mort

Je ne regarde plus le ciel

Je l’envie d’avoir pris ta main

Et toutes nos promesses d'éternel

Je ne regarde plus la mer

Je ne vis plus qu’entre deux mondes

À l’ombre de ton ombre

Je t’aime, bien au-delà des lois

De ce destin qui te retient

Sur un chemin trop loin du mien

Je t’aime, encore plus fort que ça

À la vie, à la mort

Ce ne sont que des mots que j’ignore

Төрт қабырға арасында тыныштық орнады

Ауырсыну жалғыздықпен билейді

Олар сенің күлкіңді ұрлады, жүрегіңді алды

Ал біздің бүкіл болашағымыз гүлдердің астында

Күнді қайта көрген сайын

Парақтарға сызылған, біздің денеміздің көрінісі

Суға батып бара жатырмын, осы мыжылған өткенде адасып барамын

Бізді қайтадан іздейді

Мен сені жақсы көремін, заңнан тыс

Сізді ұстап тұрған осы тағдырдың

Менен тым алыс жолда

ммм

Мен сені одан да жақсы көремін

Өмірге, өлімге

Бұл мен білмейтін сөздер ғана

Мен жолымызды өзгерткен жоқпын

Мен сенімді түрде қараңғыда қаламын

Менің қорқынышымды тыныштандырған күлкімді табу үшін

Бірақ бәрі жыртылған, бәрі тек салқындық

Күн қайтып ұйықтаған сайын

Парақтардағы іздеріміз кетеді, буланып кетеді

Мен бұл идеяны ұмытуым керек екенін білемін

Денеңізді іздеу үшін

Мен сені жақсы көремін, заңнан тыс

Сізді ұстап тұрған осы тағдырдың

Менен тым алыс жолда

Ооо

Мен сені одан да жақсы көремін

Өмірге, өлімге

Мен енді аспанға қарамаймын

Мен оны сенің қолыңды алғаны үшін қызғанамын

Және біздің барлық мәңгілік уәделеріміз

Мен енді теңізге қарамаймын

Мен екі дүниенің арасында ғана өмір сүремін

Сенің көлеңкеңнің көлеңкесінде

Мен сені жақсы көремін, заңнан тыс

Сізді ұстап тұрған осы тағдырдың

Менен тым алыс жолда

Мен сені одан да жақсы көремін

Өмірге, өлімге

Бұл мен білмейтін сөздер ғана