Dispara Lentamente - Manuel Carrasco

La madrugada sin contestador

La risa de la gente

La lluvia, los amigos de ocasión

Que no estarán mañana

Tu nombre que aparece en otra voz

La llamada pendiente

Caballo desbocado que sólo quiere escapar

Las pupilas temblando disfrazando la verdad

Tú amenaza en mi mente

Una más y lo dejo contigo

Y tú que tienes la llama prendida en mi pecho

Cuántas veces me dije por dentro:

«Somos una batalla perdida»

Y yo que soy el culpable de todos tus miedos

Ya la ves quién te llena de sueños

No consigo que cure la herida

Tú y yo

Y tú

Dispara lentamente, corazón

No es que tengo miedo

Dispara pero acierta, por favor

Si ya no queda nada

Dispara cuando quieras, corazón

Tus palabras de siempre

No queda nada oculto que no conozcas de mí

Sabes perfectamente dónde me puedes herir

Me amenaza en tu mente

Si me quieres no vuelvas conmigo

Y tú que tienes la llama prendida en mi pecho

Cuántas veces me dije por dentro:

«Somos una batalla perdida»

Y yo que soy el culpable de todos tus miedos

Ya la ves quién te llena de sueños

No consigo que cure la herida

Tú y yo

Y tú

Qué triste que nos queramos

Y no tengamos remedio

Se consumen los intentos y la vida

Sólo sé que hay un momento

Donde la noche y el día

Se funden, se sienten y son poesía

Y tú volviéndote loca buscando tu sitio

Mírame, yo no soy tu enemigo

Mátame como sabes hacerlo

Y yo que intento ser libre y no lo consigo

Si me atacas no sé lo que digo

Si me quieres no vuelvas a hacerlo

Y tú y yo

Y tú

Con la vista clavada en el suelo

Entenderte quizás nunca supe

El dolor dibujado en las nubes

Y ahora que estamos tocando fondo

El teléfono enmudece en llamas

Tu recuerdo se mete en mi cama

Таңертең автоматты жауап беру құрылғысы жоқ

халықтың күлкісі

Жаңбыр, анда-санда достар

Олар ертең болмайды деп

Сіздің атыңыз басқа дауыста көрінеді

Күтудегі қоңырау

Тек қашып құтылғысы келетін қашқын ат

Шындықты жасырған дірілдеген оқушылар

Сен менің ойымда қорқыттың

Тағы бір, мен оны сізге қалдырамын

Ал сен менің кеудемде жалын лаулағансың

Қанша рет іштей айттым:

«Біз жеңілген шайқаспыз»

Мен сенің барлық қорқынышыңа кінәлімін

Сізді армандармен толтырғандарды көресіз

Мен жарамды емдей алмаймын

Сен және мен

Және сен

Ақырын түсір, жаным

Менің қорыққаным емес

Өтінемін атыңыз, бірақ соғыңыз

Егер ештеңе қалмаса

Қалаған кезде түсір, жаным

әрқашан сіздің сөздеріңіз

Мен туралы сіз білмейтін жасырын ештеңе жоқ

Сіз мені қай жерде ренжіте алатыныңызды білесіз

Бұл сіздің ойыңызда маған қауіп төндіреді

Сен мені сүйсең, маған қайтып келме

Ал сен менің кеудемде жалын лаулағансың

Қанша рет іштей айттым:

«Біз жеңілген шайқаспыз»

Мен сенің барлық қорқынышыңа кінәлімін

Сізді армандармен толтырғандарды көресіз

Мен жарамды емдей алмаймын

Сен және мен

Және сен

Бір-бірімізді сүйгеніміз қандай өкінішті

Ал бізде амал жоқ

Талпыныстар мен өмір жұмсалады

Мен тек уақыт бар екенін білемін

түн мен күн қайда

Олар біріктіреді, сезінеді және олар поэзия

Ал сен өз орныңды іздеп жындысың

Маған қарашы, мен сенің жауың емеспін

Мені өзіңіз білетіндей өлтіріңіз

Ал мен еркін болуға тырысамын, бірақ істей алмаймын

Егер сіз маған шабуыл жасасаңыз, мен не айтарымды білмеймін

Мені жақсы көрсең енді қайталама

және сен және мен

Және сен

Көзімді жерге қадап

Түсінесіз бе, мен ешқашан білмеген шығармын

Бұлттарға тартылған ауырсыну

Ал енді біз түбіне жетіп жатырмыз

Телефон жалынмен үнсіз қалады

Сіздің жадыңыз менің төсегіме кіреді