Jean des loups - Malicorne

En allant à Montpellier

Passant par Saint-Martin de Londres

Par un bois je suis passé

Qu’on disait Bois de la Valenne

Mais quand la nuit est tombée

J’ai trouvé l’herbe qui égare

Je n’savais plus où j'étais

Lorsque la lune a été haute

Un loup grand comme un homme

Un homme noir comme un loup

Je les suis, je les mène au son du violon

Alors j’ai vu un grand feu

Tout au mitan d’une clairière

Il y avait cent et vingt loups

Qu'étaient assis sur leur derrière

Un loup grand comme un homme

Un homme noir comme un loup

Je les suis, je les mène au son du violon

Quand je me suis approché

Ils grondaient en grattant la terre

Mais un chant les a calmés

Et c’est Jean de loups qui s’avance

Un loup grand comme un homme

Un homme noir comme un loup

Je les suis, je les mène au son du violon

Il m’a salué poliement

En disant de venir m’asseoir

Il m’a parlé gentiment

C’est pour raconter ses histoires

Un loup grand comme un homme

Un homme noir comme un loup

Je les suis, je les mène au son du violon

Quand je suis arrivé

De la paille dans mes souliers

Ma vie j’ai dû gagner

En faisant le ménétrier

En rentrant d’une assemblée

Un grand loup ai rencontré

Avec un air à faire trembler

Tout à l’ombre d’un noyer

Il s’est mis à me parler

Et mes deux mains a léchées

Avec lui j’ai dû marcher

Prenant garde de ne pas tomber

Dans ce bois il m’a mené

Un oiseau de chaque côté

Trois sorcières sur un bûcher

Trois pénitents à chanter

Ses frères il m’a présentés

Et moi je leur ai parlé

Un hiver deux étés

Et tous les jours de l’année

La lune nous a donné

La faim dans nos deux côtés

Et nous serons rassasiés

Le jour du jugement dernier

Alors je suis reparti

Passant par Saint-Martin de Londres

Et deux grands loups m’ont suivi

Tout en marchant dessus la route

Quand les loups sont retournés

Dedans le Bois de la Valenne

Un gros pain leur ai donné

Ils ont mangé devant ma porte

Un loup grand comme un homme

Un homme noir comme un loup

Je les suis, je les mène au son du violon

Монпельеге бару

Лондонның Сент-Мартинінен өту

Мен ағаштан өттім

Біз бұрын Буа де ла Вален дейтінбіз

Бірақ түн түскенде

Мен адастыратын шөпті таптым

Мен енді қайда екенімді білмей қалдым

Ай биікте болған кезде

Адам сияқты үлкен қасқыр

Қасқырдай қара адам

Мен олардың соңынан еремін, скрипка үніне жетелеймін

Сонда мен үлкен отты көрдім

Тазалықтың дәл ортасында

Жүз жиырма қасқыр болды

Бұлар олардың артқы жағында отырды

Адам сияқты үлкен қасқыр

Қасқырдай қара адам

Мен олардың соңынан еремін, скрипка үніне жетелеймін

Мен жақындаған кезде

Олар жерді тырнап жатқанда шуылдады

Бірақ бір ән оларды тыныштандырды

Ал Жан де Лупс алға шығады

Адам сияқты үлкен қасқыр

Қасқырдай қара адам

Мен олардың соңынан еремін, скрипка үніне жетелеймін

Ол мені сыпайы түрде қарсы алды

Кел мені отыр деп

Ол маған жылы сөйледі

Бұл оның әңгімелерін айту

Адам сияқты үлкен қасқыр

Қасқырдай қара адам

Мен олардың соңынан еремін, скрипка үніне жетелеймін

Мен келгенде

Менің аяқ киімімде сабан

Менің өмірім мен жеңуім керек еді

Әншейінде

Кездесуден оралу

Үлкен қасқыр кездесті

Тербелетін ауамен

Барлығы жаңғақ ағашының көлеңкесінде

Ол менімен сөйлесе бастады

Ал менің екі қолым жалады

Онымен бірге жүруге тура келді

Құлап қалмау үшін

Ол мені осы орманға апарды

Әр жақта бір құс

Үш сиқыршы бағанада

Ән айту үшін үш өкініш

Ол мені ағаларымен таныстырды

Ал мен олармен сөйлестім

Бір қыс екі жаз

Және жылдың әр күні

Ай бізге берді

Екі жақта да аштық

Және біз қанағаттанамыз

Сот күні

Сөйтіп мен кеттім

Лондонның Сент-Мартинінен өту

Ал екі үлкен қасқыр артымнан ерді

Жолда келе жатып

Қасқырлар қайтып оралғанда

Bois de la Valenne ішінде

Оларға үлкен нан берді

Олар менің есігімнің сыртында тамақтанды

Адам сияқты үлкен қасқыр

Қасқырдай қара адам

Мен олардың соңынан еремін, скрипка үніне жетелеймін