Quase Imortal - Mafalda Arnauth

Quis soltar o grito que me queima

Um lamento que em mim teima

Em não ficar calado.

Quis soltar a mágoa, a ansiedade

Dos dias da verdade

Tão diferentes do passado.

E agora que soltei o meu grito

Não menos triste me sinto

Que o cantar não leva a dor,

Pois o meu canto não muda o destino

De viver em desatino

Eu, a vida e este amor.

Quis viver um amor quase imortal

Que não me levasse a mal

Ter tamanho coração.

Fui amada na ilusão de quem não o era

Talvez por quem tanto dera

Sem saber que era em vão

E o meu pecado é ainda acreditar

Ser possível querer e amar

Dando ouvidos à razão.

Se o amor é louco como dizem por aí,

Eu que a mim sempre menti,

Vou escutar meu coração.

Мен өзімді күйдіретін жылайды шығарғым келді

 Мені талап ететін жоқтау

Үндемеуде.

Мен реніштен, уайымнан арылғым келді

Шындық күндерінен

Бұрынғыдан басқаша.

Енді мен айқайымды шығардым

Мен одан кем қайғырмаймын

Бұл ән ауырсындырмайды,

Себебі менің әнім тағдырды өзгертпейді

Ақылсыз өмір сүру

Мен, өмір және бұл махаббат.

Мен өлмейтін дерлік махаббатпен өмір сүргім келді

Бұл мені қателеспегені үшін

Осындай жүрек болсын.

Мені сүймейтін біреудің елесінде жақсы көрдім

Мүмкін мен кім үшін көп бердім

Оның бекер екенін білмеу

Менің күнәм әлі де сенуде

Қалау және сүю мүмкіндігі

Ақыл-ойды тыңдау.

Махаббат олар айтқандай ақылсыз болса,

Мен әрқашан өзімді өтірік айттым,

Жүрегімді тыңдаймын.