Porque Não Oiço No Ar - Mafalda Arnauth

Porque não ouço no ar a tua voz

Entre brumas e segredos escondidos

E descubro que o silêncio entre nós

São mil versos de mil cantos escondidos e sós

Porque não vejo no azul escuro da noite

Nas estrelas esse brilho que é o teu

E procuro a madrugada que me acoite

Num poema que não escrevo mas é meu

Olha o vento que se estende no caminho

E ensaia a tua dança de voar

És gaivota que só chega a fazer ninho

Quando o tempo te dá tempo para amar

Mas também se perde o tempo que se tem

P’ra gastar só quando chega a Primavera

Veste um fato de saudade amor e vem

Que é Inverno, mas eu estou à tua espera

Өйткені мен сенің дауысыңды ауада естімеймін

Тұмандар мен жасырын құпиялар арасында

Арамыздағы тыныштықты     байқадым

Мың жасырын және жалғыз бұрыштан мың өлең бар

Өйткені мен түннің қара көгінде көрмеймін

Жарқыраған жұлдыздар сенікі

Ал мен өзіме тиетін таңды іздеймін

Мен жазбайтын, бірақ менікі деген өлеңде

Қараңдаршы, жол бойымен соққан жел

Ал шыбын        биіңізді         жаттаңыз

Тек ұя салатын шағаласың

Уақыт сүюге уақыт бергенде

Бірақ сіз де бар уақытыңызды жоғалтасыз

Көктем келгенде ғана жұмсау

Аңсаған костюмін киіп, сүйіп, кел

Қыс мезгілі, бірақ мен сені күтемін