Ai Do Vento - Mafalda Arnauth

São as saudades que nos trazem as tristezas

É o passado que nos dá nostalgia

E é o mar, que tem sempre as marés presas

Àquela praia onde inventámos a alegria

São os meus olhos que não guardam o cansaço

De querer sempre, sempre amar até ao fim

E toda a vida é um poema que não faço

Que se pressente na paixão que trago em mim

Ai do vento, ai do vento

Que transparece lamentos

Da minha voz sem te ver

Ai do mar, seja qual for

Que me recorda um amor

E não mo deixa esquecer

É sempre calma, ou quase sempre a despedida

É sempre breve, ou quase sempre, a solidão

E é esta calma que destrói a nossa vida

E nada é breve nas coisas do coração

Ai do vento, ai do mar e tudo o mais

Que assim me arrasta e que me faz viver na margem

De um rio grande onde navegam os meus ais

E onde a vida não é mais que uma viagem

Бізге мұң әкелетін сағыныш

Бізге сағыныш сыйлайтын өткен

Ал бұл теңіз, ол әрқашан толқындарды басып тұрады

Біз қуаныш ойлап тапқан жағажайға

Шаршағанды ​​баспайтын менің көзім

Әрқашан қалайтын, әрқашан соңына дейін сүйетін

Ал бар өмір  мен жазбайтын өлең 

Мен өзіме әкелетін құмарлықта қандай сезім бар

Жел қасірет, жел қасірет

бұл өкінішті білдіреді

Сені көрмей дауысымнан

Не болса да теңізге қасірет

Бұл маған махаббатты еске түсіреді

Маған ұмытуға жол берме

Бұл әрқашан тыныш немесе әрқашан дерлік қоштасу

Бұл әрқашан қысқа немесе  әрқашан дерлік жалғыздық

Міне, осы тыныштық біздің өмірімізді бұзады

Жүректегі нәрселерде ештеңе де қысқаша болмайды

Жел қасірет, теңізге қасірет және басқалардың бәрі қасірет

Бұл мені төмен түсіріп, жағада өмір сүруге мәжбүр етеді

Менің қасіретім жүзетін үлкен өзеннен

Бұл жерде өмір саяхаттан басқа ештеңе емес